جنگ‌های اشکانیان و رومی‌ها
جنگ‌های اشکانیان و رومی‌ها (۶۶ پیش از میلاد – ۲۱۷ پس از میلاد) زنجیره ای از درگیری‌های بین امپراتوری اشکانی و رومیان بود. این اولین دوره از جنگ‌های ۷۱۹ ساله ایران و روم بود. تهاجم اولیه رومی‌ها در برابر اشکانیان به ویژه در جنگ حران دفع شد. در جنگ غیرنظامی آزادی‌خواهان روم در قرن اول پیش از میلاد، اشکانیان از بروتوس و کاسیوس حمایت کرده و سرزمین شام (لوانت) را تصرف کردند. با این حال، نتیجه‌ای که جنگ دوم غیرنظامی روم به بار آورد، احیای قدرت رومیان در غرب آسیا بود.[۱]
| جنگ‌های اشکانیان و رومیان | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ‌های ایران و روم | |||||||||
 اشکانیان زرد درکنار سلوکیان (آبی) و جمهوری روم (بنفش) ۲۰۰ سال پیش از میلاد | |||||||||
| |||||||||
| طرفین درگیر | |||||||||
| جمهوری روم، سپس پادشاهی روم | اشکانیان | ||||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||||
|
لوکولوس، پومپه، کراسوس، مارکوس آنتونیوس، Publius Ventidius Bassus Gnaeus Domitius Corbulo تراژان، Statius Priscus اویدیوس کاسیوس Statius Priscus سپتیموس سوروس Julia Domna |
فرهاد سوم، سورنا، فرهاد چهارم اردوان سوم بلاش یکم خسرو (اشکانی) بلاش چهارم | ||||||||
در سال ۱۱۳ میلادی، تراژان فرمانروای روم، برای مدت کوتاهی میانرودان را فتح کرد[۲] و با موفقیت توانست پایتخت اشکانیان یعنی تیسفون را گشوده و پارتاماسپاتس را به فرمانداری آنجا بگمارد، اما تراژان هنوز در شرق بود که در پی بیماری و کهنسالی درگذشت. با مرگ او، همه آنچه گرفته بود از دست رفت. آدریانوس، جانشین تراژان، تصمیم به احیای دوباره فرات به عنوان مرز دو امپراتوری گرفت.
چند دهه بعد، بلاش چهارم در سال ۱۶۱ میلادی به ارمنستان لشکر کشید و رومیان را در آنجا شکست داد. رومیان در حمله‌ای تلافی جویانه، به فرماندهی استاتیوس پریسکوس توانستند اشکانیان را در ارمنستان شکست داده و فرماندار دلخواه خود را بر تخت پادشاهی ارمنستان بنشانند. حمله به میانرودان در سال ۱۶۵ میلادی با حمله به شهر تیسفون و غارت آن به اوج خود رسید. در نهایت دودمان اشکانیان نه به دست رومیان، که با مرگ اردوان پنجم بدست اردشیر بابکان در سال ۲۲۶ میلادی، به پایان رسید. در زمان اردشیر و جانشینان وی، جنگ‌های ایران و روم میان شاهنشاهی ساسانی و رومیان ادامه یافت. اما در جنگ با رومیان، اشکانیان نگذاشتند تا بار دیگر بخشی از کشور ایران به دست بیگانگان بیفتد.
منابعویرایش
- ↑ Bivar (1968), 57
- ↑ Lightfoot (1990), 115: "Trajan succeeded in acquiring territory in these lands with a view to annexation, something which had not seriously been attempted before [...] Although Hadrian abandoned all of Trajan's conquests [...] the trend was not to be reversed. Further wars of annexation followed under Lucius Verus and Septimius Severus."; Sicker (2000), 167–168
پیوند به بیرونویرایش
- www.allempires.com
- Sedghinejad، Hamid؛ نژاد، حمید صدقی. «جنگ‌های چند صد ساله شاهان اشکانی و امپراتوری‌های رومی». اطلس تاریخ ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۱۲.