جونو ۲
راکت جونو ۲ (به انگلیسی: Juno II) تلفیقی از مرحلهٔ اول راکت ژوپیتر ارتش ایالات متحده و مرحلهٔ بالاتر ساخته‌شده توسط آزمایشگاه پیشرانه جت بود. [۱] این راکت در عین بخشی از تلاش آمریکا برای افزایش فضای بار راکت جونو ۱ بود. در سال ۱۹۶۰ مسئولیت ادارهٔ آن از ارتش آمریکا به پایگاه پروازهای فضایی مارشال محول شد.
 Launch of a Juno II | |
| عملکرد | سامانه یک‌بارمصرف پرتاب |
|---|---|
| سازنده | کرایسلر برای ABMA |
| کشور مبدأ | ایالات متحده آمریکا |
| هزینهٔ هر پرتاب | 10.83m دلار آمریکا |
| هزینه در سال | 1985 |
| ابعاد | |
| بلندی | 24.0m (78.7ft) |
| قطر | 2.67m (8.76ft) |
| جرم | 55,110kg (121,500lb) |
| تعداد مراحل | 3-4 |
| ظرفیت | |
| بار مفید به مدار نزدیک زمین | |
| جرم | 41kg(90lb) |
موفقیت‌ها ویرایش
این راکت به همراه فضاپیمای پایونیر ۴ در تاریخ ۳ مارس ۱۹۵۹ به فضا پرتاب شد. این پرتاب به کشف و اندازه‌گیری زنجیره‌های رادیوی بزرگ زمین کمک کرد. پرتاب ماهوارهٔ اکسپلور ۷ در ۱۳ اکتبر ۱۹۵۹ دیگر موفقیت این راکت بود. در ۳ نوامبر ۱۹۶۰ این موشک ماهوارهٔ اکسپلورر ۸ در مدار ۱۰۰۰ مایل یونوسفر قرار داد.[۲]
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ «Apollo Expeditions to the Moon». ناسا. دریافت‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۱۱.
- ↑ «Background on the Juno II» (PDF). ناسا. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۱۱.