جک نیکلسون
جان جوزف نیکلسون (به انگلیسی: John Joseph Nicholson) معروف به جک نیکلسون (زادهٔ ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ در نیوجرسی، آمریکا) هنرپیشه سرشناس آمریکایی است که با دو اسکار نقش اول، یک اسکار نقش مکمل، و شش گلدن گلوب در کارنامهٔ حرفه‌ایِ خود، عموماً به بازی در نقش شخصیت‌های عصبی‌مزاج و بعضاً شرور شهرت دارد. او برای بازی به‌یادماندنی‌اش در فیلم معروف درخشش شناخته می‌شود. نیکلسون، در کنار اینگرید برگمن، مریل استریپ، فرانسیس مک دورمند، والتر برنان و دانیل دی-لوئیس (هر کدام با سه اسکار) و پس از کاترین هپبورن (برندهٔ چهار اسکار)، از رکوردداران اسکار بازیگری است.[۱] در سپتامبر ۲۰۱۳ شایعهٔ بازنشستگی بی‌سروصدای جک نیکلسون در اثر ضعف حافظه و آلزایمر پیچید، اما او بعدها در گزارش زندهٔ تلویزیونی از شبکهٔ ان‌بی‌سی آن را رد و اعلام کرد که هنوز به بازیگری علاقه دارد و همچنان بازی خواهد کرد.[۲] او را همواره یکی از بهترین بازیگران تاریخ سینما می‌دانند.
| جک نیکلسون | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 جک نیکلسون در سال ۲۰۰۱ | ||||||||||||||||||||||
| نام اصلی | جان جوزف نیکلسون | |||||||||||||||||||||
| زمینه فعالیت | سینما | |||||||||||||||||||||
| تولد | ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ (۸۶ سال) نیوجرسی، ایالات متحده آمریکا | |||||||||||||||||||||
| والدین | مادرش جون فرنسس نیکلسون | |||||||||||||||||||||
| محل زندگی | بورلی هیلز کالیفرنیا | |||||||||||||||||||||
| ملیت | آمریکایی | |||||||||||||||||||||
| پیشه | هنرپیشه | |||||||||||||||||||||
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۱–۲۰۱۳ | |||||||||||||||||||||
| همسر(ها) | ساندرا نایت، (۱۹۶۲_۱۹۶۸) | |||||||||||||||||||||
| شریک(های) زندگی |
آنجلیکا هیوستون (۱۹۸۹_۱۹۷۳)،
سوزان آنسپاک، وینی هولمن، جنی ماری گورین، ربکا بروسارد، لارا فلین بویل | |||||||||||||||||||||
| فرزندان | ۶ فرزند
جنیفر نیکلسون از ساندرا نایت، گالب گادرد از سوزان آنسپاک، هانی هولمن از وینی هولمن، تسا گورین از جنی ماری گورین، لوریانا نیکلسون و رای نیکلسون از ربکا براسرد | |||||||||||||||||||||
| تأثیرپذیرفته(ها) | لی استراسبرگ | |||||||||||||||||||||
| صفحه در وبگاه IMDb | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
زندگی‌نامه ویرایش
جک نیکلسون در ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ در نیویورک زاده‌شد. مادرش، جون فرانسس نیکلسون، رقاص کاباره بود و شش ماه پیش‌از تولد جک با یکی از همکاران خود به نام دونالد فورچیلو، که ایتالیایی‌تبار بود، ازدواج کرده‌بود. مادر جون اصرار داشت که دخترش به رقص ادامه دهد و فرزند آوردن، وی را وادار به کناره‌گیری از کار نکند. بنابراین، نگهداری جک را عهده‌دار شد. در این‌که دونالد فورچیلو، پدر اصلی جک است یا نه، اختلاف نظر هست. خود دونالد آن را انکار می‌کند. جک نیکلسون نیز تابه‌حال به آزمایش دی ان ای برای مشخص شدن هویتش تن نداده‌است. او در گفت‌وگو با تایم گفته‌است که سرپرستان او در واقع مادربزرگ و پدربزرگش بودند، و مادرش را خواهرش خوانده‌است. او از طرفداران پروپاقرص تیم معروفِ بسکتبالِ لس آنجلس لیکرز است.
فیلم‌شناسی ویرایش
| سال | نام فیلم | نقش | کارگردان | توضیحات |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۵۸ | قاتل نق‌نقو | جیمی والاس | جوس آدیس | |
| ۱۹۶۰ | برای عشق ورزیدن زود است | بادی | ریچارد راش | |
| گردش وحشیانه | جانی وارون | هاروی برمن | ||
| مغازه کوچک وحشت | ویلبر فورس | راجر کورمن | ||
| استادز لونیگن | ویری رایلی | ایروینگ لرنر | ||
| ۱۹۶۲ | شهر بی‌قانون | ویلی بروسیوس | جان بوشلمن | |
| ۱۹۶۳ | ترور | آندره دووالیه | راجر کورمن | |
| کلاغ سیاه | رکسفورد بدلو | راجر کورمن | ||
| جزیره رعد | جک لیوود | کمک نویسنده | ||
| ۱۹۶۴ | پرواز به سوی خشم | جی ویکهام | مونته هلمن | همچنین نویسنده |
| در پشتی به جهنم | برنت | مونته هلمن | ||
| ۱۹۶۶ | تاختن در گردباد | وس | مونته هلمن | فیلم تلویزیونی، همچنین نویسنده و تهیه‌کننده |
| تیراندازی | بیلی اسپیر | مونته هلمن | فیلم تلویزیونی، همچنین تهیه‌کننده | |
| دکتر کیلدر | ||||
| ۱۹۶۶–۱۹۶۷ | اندی گریفیت شو | |||
| ۱۹۶۷ | کشتار روز ولنتاین | جینو، قاتل | راجر کورمن | در ایران: روز بزرگ سن والنتین |
| سواران دوزخی | شاعر | ریچارد راش | ||
| سفر | راجر کورمن | نویسنده | ||
| ۱۹۶۸ | سایک آوت | استونی | ریچارد راش | |
| سر | خودش | باب رافلسون | همچنین تهیه‌کننده و نویسنده | |
| ۱۹۶۹ | ایزی رایدر | |||
| ۱۹۷۰ | در یک روز آفتابی همه جا را می‌توانی ببینی | تد پرینگل | وینسنت مینلی | |
| شورشی‌ها | بانی | مارتین کوهن | ||
| پنج قطعه آسان | رابرت ارویکا دوپئا | باب رافلسون | ||
| ۱۹۷۱ | معرفت جسمانی | جاناتان فورست | مایک نیکولز | |
| یک جای امن | میج | هنری جگلوم | ||
| گفت، بران | جک نیکلسون | تهیه‌کننده و نویسنده و کارگردان | ||
| ۱۹۷۲ | سلطان ماروین گاردنز | دیوید استیبلر | باب رافلسون | |
| ۱۹۷۳ | آخرین مأموریت | بیلی باداسکی | هال اشبی | |
| ۱۹۷۴ | محله چینی‌ها | جی.جی. جیک. گیتس | رومن پولانسکی | |
| ۱۹۷۵ | پرواز بر فراز آشیانهٔ فاخته | رندال مک‌مورفی | میلوش فورمن | در ایران: دیوانه از قفس پرید |
| طالع | اسکار سالیوان | مایک نیکولز | در ایران: هیشکی نمیتونه مثه من اعتراف کنه | |
| حرفه: خبرنگار | دیوید لاک | میکل‌آنجلو آنتونیونی | ||
| تامی | متخصص | کن راسل | ||
| ۱۹۷۶ | آب‌بندهای میسوری | تام لوگان | آرتور پن | در ایران: میسوری از هم می‌پاشد |
| آخرین سرمایه‌دار بزرگ | بریمر | الیا کازان | در ایران: آخرین قارون | |
| ۱۹۷۸ | رهسپار جنوب | هنری لیود مون | جک نیکلسون | همچنین کارگردان |
| ۱۹۸۰ | درخشش | جک تورنس | استنلی کوبریک | |
| ۱۹۸۱ | پستچی همیشه دوبار زنگ می‌زند | فرانک چمبرز | باب رافلسون | |
| رگتایم | دزد دریایی | میلوش فورمن | ||
| سرخ‌ها | یوجین اونیل | وارن بیتی | ||
| ۱۹۸۲ | مرز | چارلی اسمیت | تونی ریچاردسون | |
| ۱۹۸۳ | شرایط مهرورزی | گرت بریدلاو | جیمز ال. بروکس | |
| ۱۹۸۵ | شرف خانواده پریتزی | چارلی پارتانا | جان هیوستون | |
| ۱۹۸۶ | دل‌سوختگی | مارک فورمن | مایک نیکولز | |
| ۱۹۸۷ | جادوگران ایست‌ویک | دریل ون هورن | جرج میلر | |
| اخبار تلویزیون | بیل روریچ | جیمز ال. بروکس | ||
| آیرن‌وید | فرانسیس فلن | هکتور بابنکو | ||
| ۱۹۸۹ | بتمن | جک نپیر/ جوکر | تیم برتون | |
| ۱۹۹۰ | دو جیک | جی.جی. جیک. گیتس | جک نیکلسون | همچنین کارگردان و تهیه‌کننده |
| ۱۹۹۲ | چند مرد خوب | کلنل نیتن جیسپ | راب رینر | |
| دردسر مردانه | یوگن ارل اکسلین | باب رافلسون | ||
| هوفا | جیمی هوفا | دنی دویتو | ||
| ۱۹۹۴ | گرگ | ویل رندال | مایک نیکولز | |
| ۱۹۹۵ | نگهبان گذرگاه | فردی گیل | شان پن | |
| ۱۹۹۶ | مریخ حمله می‌کند! | رئیس‌جمهور جیمز دیل | تیم برتون | |
| ستاره شب | گرت بریدلاو | رابرت هارلینگ | ||
| خون و شراب | الکس گیتس | باب رافلسون | ||
| ۱۹۹۷ | بهتر از این نمیشه | ملوین یودال | جیمز ال. بروکس | |
| ۲۰۰۱ | قول | جری بلک | شان پن | |
| ۲۰۰۲ | دربارهٔ اشمیت | وارن آر. اشمیت | الکساندر پین | |
| ۲۰۰۳ | مدیریت خشم | دکتر بادی رایدل | پیتر سگال | |
| یکی باید کوتاه بیاید | هری سنبورن | نانسی مایرز | ||
| ۲۰۰۶ | رفتگان | فرانسیس فرانک کاستلو | مارتین اسکورسیزی | |
| ۲۰۰۷ | فهرست باکت | ادوارد کول | راب رینر | |
| ۲۰۱۰ | من هنوز اینجا هستم | جک نیکلسون | کیسی افلک | |
| از کجا می‌دانی | چارلز مدیسون | جیمز ال. بروکس |
جوایز ویرایش
با ۱۲ نامزدی اسکار (هشت اسکار بازیگری و چهار اسکار بازیگری نقش دوم)، نیکلسون بیشترین نامزدی اسکار بازیگر مرد در تاریخ آکادمی اسکار دارد. تنها نیکلسون (۱۹۵۰–۲۰۲۰)، مایکل کین (۱۹۶۰–۲۰۰۰)، مریل استریپ (۱۹۷۰–۲۰۱۰)، پل نیومن (۱۹۵۰–۱۹۶۰، ۱۹۸۰–۲۰۰۰) و لارنس الیویه (۱۹۳۰– ۲۰۰۰) نامزد اسکار بازیگری (نقش اول یا دوم) در پنج دهه شده‌اند.
در ۲۰۱۲، نیکلسون به همراه بانوی اول میشل اوباما، اسکار بهترین فیلم را معرفی کردند. او تابحال هشت بار در این مراسم (۱۹۷۲٬۱۹۷۷٬۱۹۷۸٬۱۹۹۰٬۱۹۹۳٬۲۰۰۶٬۲۰۰۷٬۲۰۱۲) اسکار بهترین فیلم را معرفی کرده‌است. نیکلسون یک عضو فعال و رای‌دهنده در اسکار است.
منابع ویرایش
- ↑ جوایز جک نیکلسون، سایت (IMDb)
- ↑ «خبری بد برای سینمادوستان: جک نیکلسن به‌دلیل آلزایمر از دنیای سینما خداحافظی کرد! (تکذیب خبر به دست جک نیکلسن)». وب‌سایت نقد فارسی. ۱۶ شهریور ۱۳۹۲. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک)
Jack Nicholson: The Complete Film Guide by Don Shiach, B.T. Batsford Press, 1999
Jack: The Biography of Jack Nicholson by John Parker, John Blake press, 2007
پیوند به بیرون ویرایش
| مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به جک نیکلسون در ویکیگفتاورد موجود است. |
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جک نیکلسون موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jack Nicholson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۱۴.
- وبگاه طرفداران
- جک نیکلسون