جیمز مک‌نیل ویسلر
جیمز مک‌نیل ویسلر (به انگلیسی: James McNeill Whistler) نقاش برجستهٔ آبرنگ و چاپ دستی آمریکایی در عصر طلایی ایالات متحده بود که بیشتر در انگلستان فعالیت می‌کرد. او از احساسات و تمجیدهای اخلاقی در نقاشی گریزان و هوادار بزرگ اندیشهٔ هنر از برای هنر بود.
جیمز مک‌نیل ویسلر | |
|---|---|
 خودنگاره‌ای از ویسلر در سال ۱۸۷۲ میلادی | |
| نام هنگام تولد | جیمز ابوت مک‌نیل ویسلر |
| زادهٔ | ۱۱ ژوئیهٔ ۱۸۳۴ لوول، ماساچوست، آمریکا |
| درگذشت | ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۰۳ (۶۹ سال) لندن، انگلستان |
| ملیت | آمریکایی |
| پیشه | نقاشی |
| آثار برجسته | مادر ویسلر سمفونی سفید، شماره ۱: دختر سفید شبانه سیاه و طلایی، سقوط موشک |
| سبک | امپرسیونیسم |
| جنبش | بنیانگذار تونالیسم |
| همسر | بئاتریس گودوین (۱۸۸۸–۱۸۹۶) |
| شریک زندگی | جوانا هفرنن (حدود: ۱۸۶۱–۱۸۶۷) |
| والدین |
|
| جوایز | عضو افتخاری آکادمی هنرهای زیبا، مونیخ (۱۸۸۴) دریافت نشان لژیون دونور فرانسه (۱۸۹۲) |
در سدهٔ نوزدهم میلادی، با مورد توجه قرار گرفتن امپرسیونیسم در پاریس، هنرمندان از تمام جهان به پاریس می‌آمدند تا در تماس مستقیم با آن قرار گیرند. این هنرمندان در بازگشت، تازه یافته‌های این جنبش و نیز نگرش نوین خود را به عنوان طغیان‌کننده‌ای علیه تعصبات و قرار دادهای جهان بورژوازی، با خود به ارمغان می‌بردند. ازجمله این هنرمندان که از بانفوذترین معتقدان این آیین جدید در خارج فرانسه بود، جیمز اَبوت مک‌نیل ویسلر (به انگلیسی: James Abbott McNeill Whistler) بود. او همچون همکاران نقاش خویش به چاپ‌نقش‌های ژاپنی، شوقی وافر داشت. ویسلر چون ادگار دگا و آگوست رودن امپرسینویستی سفت و سخت و زیر دل‌مشغولی اصلی‌اش تأثیرات نور و رنگ نبود، بلکه بیشتر به دقت و ظرافت ترکیب‌بندی توجه داشت. وجه مشترک او با نقاشان پاریس این بود که علاقهٔ هنردوستان به صحنه‌های احساساتی را تحقیر می‌کرد و بر این موضوع تأکید می‌ورزید که در نقاشی، آنچه اهمیت دارد موضوع نیست، بلکه نحوه بیان آن با رنگ‌ها و شکل‌ها است.[۱]
مشهورترین نقاشی او طرحی در خاکستری و سیاه، شماره ۱ (۱۸۷۱) است که معمولاً به عنوان مادر ویسلر شناخته می‌شود که پرتره‌ای مشهور و نقیضه از طرح یک پیرزن است. ویسلر با نظریه‌های زیبایی‌شناختی خاص خود و دوستی‌هایش با سایر نقاشان و نویسندگان برجسته، بر دنیای هنر و فرهنگ وسیع زمان خود تأثیر گذاشت.[۲]
نگارخانه
ویرایش-
-
-
-
-
-
-
تُکتورن در آبی و نقره‌ای، پل اولد باترسی
۱۸۷۲–۱۸۷۵ -
-
-
-
_1862.jpg)
