جیمز کریکتون براون
عصب‌پژوه و روان‌پزشک بریتانیایی
جیمز کریکتون براون (به انگلیسی: James Crichton-Browne) (زادهٔ ۲۹ نوامبر ۱۸۴۰ – ۳۱ ژانویهٔ ۱۹۳۸ یک عصب‌پژوه و روان‌پزشک اهل بریتانیا بود. او بیشتر به دلیل مطالعاتش دربارهٔ رابطهٔ بیماری‌های اعصاب و روان با آسیب‌های مغزی و اصلاح سیاست‌ها و تدابیر بهداشت عمومی در راستای افزایش بهداشت روانی، مشهور است. جیمز کریکتون براون پسر جمجمه‌خوانِ بریتانیایی، دکتر ویلیام ای‌اف براون بود. او به عکاسی علاقه‌مند بود و کتاب خاطرات خود را نیز منتشر کرده‌است. جیمز کریکتون براون از اعضای انجمن سلطنتی و دانش‌آموختهٔ آکادمی دم‌فریز بود. او در سال ۱۸۷۹ میلادی کتاب عملکرد مغز و دیوانگی را منتشر کرد. این کتاب کلیدی در مبحث آسیب‌شناسی عصبی و دیوانگی در تاریخ روان‌پزشکی است.
| جیمز کریکتون براون | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۹ نوامبر ۱۸۴۰ ادینبرو، Scotland |
| درگذشت | ۳۱ ژانویهٔ ۱۹۳۸ (در ۹۷سالگی) دامفریس، Scotland |
| محل تحصیل | دانشگاه ادینبرو |
| شناخته‌شده برای | Functional specialization (brain)، تقسیم‌بندی وظایف مغز، biological psychiatry, Scottish شرح حال، عکاسی، memoirist |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | psychiatry, public health, medical psychology |
| محل کار | Royal Medical Society, West Riding Pauper Lunatic Asylum, Court of Chancery, Medico-Psychological Association, Royal Institution، انجمن سلطنتی |
| تأثیر گرفته از | George Combe، توماس کارلایل، Andrew Combe, Robert Chambers, William A.F. Browne، دوشن د بولونیه، Hugh Welch Diamond، چارلز داروین، Thomas Laycock، پل بروکا، Henry Maudsley |
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «James Crichton-Browne». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۵.
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |