حبیب‌الله نصیری‌فر
حبیب‌الله نصیری‌فر (زادهٔ مرداد ۱۳۱۴) نویسنده و پژوهشگر اهل ایران است.[۱] از او با عنوان «پدر شرح حال نویسی موسیقی ایران» یاد می‌شود.[۲]
حبیب‌الله نصیری‌فر | |
|---|---|
| زاده | مرداد ۱۳۱۴ تهران |
| پیشه | نویسندهپژوهشگر |
| ملیت | ایرانی |
| سال‌های فعالیت | از ۱۳۳۱ |
زندگی‌نامه ویرایش
حبیب‌الله نصیری‌فر، مرداد ۱۳۱۴ در تهران متولد شد. او تحصیلات متوسطهٔ خود را در مدرسهٔ مروی به پایان بُرد و در سال ۱۳۳۱ به استخدام شهرداری تهران درآمد. وی به عنوانِ بازرس سینما و تئاتر در ادارهٔ درآمدِ شهرداری مشغول به کار شد اما پس از چند سال از شهرداری استعفا داد و در چاپخانهٔ روزنامهٔ کیهان کارِ خود را آغاز کرد. او در این زمان به دلیل علاقه‌ای که به نویسندگی داشت، ویراستاری مطالبِ کوتاهِ مطبوعاتی را آغاز کرد و پس از گذراندنِ یک دورهٔ شش ماههٔ آموزشی، نخستین کتاب خود را با عنوان صنعت سینما در ایران، چاپ و منتشر کرد. نصیری‌فر پس از چهار سال، مجدداً به شهرداری بازگشت.[۳] وی در طول فعالیت‌های خود به عنوانِ خبرنگار سینمایی نیز با مجله‌های متعددی همکاری داشت.[۱] او در سال ۱۳۴۸، همزمان با پایان یافتنِ برنامهٔ موسیقی گلها در رادیو، نوشتنِ شرحِ حال هنرمندان موسیقی گلها را آغاز کرد. وی در سال ۱۳۶۰ بازنشسته شد. حبیب‌الله نصیری‌فر بیش از ۴۰ جلد کتاب نوشته و منتشر کرده‌است که بیشتر آن‌ها در ارتباط با زندگی‌نامهٔ هنرمندان است.[۳]
بهمن ۱۳۹۹، در آیینِ ششمین سال‌نوای موسیقی ایران، از حبیب‌الله نصیری‌فر، تقدیر به عمل آمد. عبدالله طریقت در غیاب وی، لوح تقدیر و تندیس «سال‌نوا» را دریافت کرد.[۴][۵]
کتاب‌ها ویرایش
- صنعت سینما در ایران، چاپ فروزان تهران
- بزرگان موسیقی سنتی ایران، ۱۳۵۶[۱]
- مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، (۵ جلد)، ۱۳۶۹[۶][۷]
- مهدی خالدی، ۱۳۷۰[۸]
- گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ، انتشارات صفی علیشاه، ۱۳۷۳[۹]
- سیمای هنرمندان ایران (موسیقی، تئاتر و سینما)، (۱۰ جلد) انتشارات صفی علیشاه، ۱۳۷۴[۱][۱۰]
- گلبانگ گلها، (۲ جلد) انتشارات صفی علیشاه، ۱۳۷۷[۱۱]
- با کاروان هنرمندان، (۳ جلد) انتشارات شباهنگ، ۱۳۸۷[۱۲][۱۳]
- گشت و گذاری در موسیقی سنتی ایران، (۲ جلد) انتشارات نگاه، ۱۳۷۹[۱۴]
- نقش شعر و غزل در موسیقی آوازی ایران، انتشارات نگاه، ۱۳۸۰[۱۵]
- سرگذشت مدارس موسیقی ایران، نشر ثالث، ۱۳۸۲[۱۶]
- استاد اسماعیل مهرتاش و جامعه باربد، (چاپ اول، تهران، دنیای نو[۱۷]) انتشارات آواز ۱۳۸۳[۱۸]
- تاریخچه تأسیس رادیو تهران (ایران) و معرفی هنرمندان آن، انتشارات علمی، ۱۳۸۳[۱۹]
- سرگذشت سرود و ترانه‌سرایی در ایران، انتشارات علمی، ۱۳۸۴[۲۰]
- نقش موسیقی آوازی در شعر و غزل ایران، انتشارات نگاه، ۱۳۸۴[۲۱]
- استاد عبدالله جهان پناه و آثار او، انتشارات بدرقهٔ جاویدان، ۱۳۸۶[۲۲]
- گزیده‌ای از سرودها و تصنیف‌ها و آهنگ‌های ایرانی، انتشارات صفی علیشاه، ۱۳۸۷[۲۳]
- گنج سوخته، (۲ جلد)، انتشارات نگاه، ۱۳۸۸[۲۴]
- نوآوران هنرها، (۲ جلد) انتشارات آواز، ۱۳۹۲[۲۵]
- ترانه‌ها و آهنگ‌های جاودانه، (۳ جلد) نشر ثالث، ۱۳۹۳[۲۶]
- آوای هنرها، انتشارات آواز، ۱۳۹۵[۲۷]
- بزرگان موسیقی کرمان و نواحی آن، انتشارات آواز، ۱۳۹۵[۲۸]
- نوای مرغ شباهنگ، انتشارات آواز، ۱۳۹۶[۲۹]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «مردان موسیقی ایران به روایت یک نئورئالیست». ویستا.
- ↑ «تجلیل از یک عمر خدمات و زحمات حبیب‌الله نصیری‌فر، پدر شرح‌حال نویسی موسیقی ایران». روزنامه اطلاعات. ۶ اسفند ۱۳۹۲. کاراکتر C1 control character در
|نشانی=در موقعیت 84 (کمک)[پیوند مرده] - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «حبیب اله نصیری فر - نویسنده در حوزه موسیقی». سازمان بازنشستگی شهرداری تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «نکوداشتی برای «پدر شرح حال نویسی موسیقی ایران» و برادران یوسف زمانی در سال‌نوا». موسیقی ما. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
- ↑ «نکوداشتی برای «پدر شرح حال نویسی موسیقی ایران»». عصر فرهنگ. ۲۰۲۱-۰۱-۳۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
- ↑ «مردان موسیقی سنتی ونوین ایران». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «مردان موسیقی سنتی و نوین ایران». آدینه.
- ↑ «مهدی خالقی». آی کتاب.[پیوند مرده]
- ↑ «گلهای جاویدان و گلهای رنگارانگ». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «سیمای هنرمندان ایران». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «گلبانگ گلها». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «با کاروان هنرمندان». ویستا.
- ↑ «با کاروان هنرمندان». انتشارات شباهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژانویه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۲۰.
- ↑ «گشت و گذاری در موسیقی سنتی ایران». ویستا.
- ↑ «نقش شعر و غزل در موسیقی آوازی ایران». ویستا.
- ↑ «سرگذشت مدارس موسیقی ایران». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «استاد اسماعیل مهرتاش و جامعه باربد». کتاب ماه هنر، بواسطهٔ نورمگز.[پیوند مرده]
- ↑ «اسماعیل مهرتاش و جامعه باربد». ویستا.
- ↑ «تاریخچه تأسیس رادیو تهران (ایران) و معرفی هنرمندان آن». سامانه کتابخانه‌های دانشگاه تهران.[پیوند مرده]
- ↑ «سرگذشت سرود و ترانه‌سرایی در ایران». پخش پیکان.[پیوند مرده]
- ↑ «نقش موسیقی آوازی در شعر و غزل ایران». نشر ماهریس.[پیوند مرده]
- ↑ «استاد عبدالله جهان پناه و آثار او». موسسه گسترش فرهنگ و مطالعات.
- ↑ «آهنگ‌های ایرانی». مژده.
- ↑ «گنج سوخته». شباهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۲۰.
- ↑ «نوآوران هنرها». آدینه.
- ↑ «ترانه‌ها و آهنگ‌های جاودانه». نشر ثالث.[پیوند مرده]
- ↑ «آوای هنرها». آدینه.
- ↑ «بزرگان موسیقی کرمان و نواحی آن». آدینه.
- ↑ «نوای مرغ شباهنگ». آدینه.
پیوند به بیرون ویرایش
سخنان حبیب‌الله نصیری‌فر در ارتباط با زندگی و آثارش فیس‌بوک امیربابک رکنی