حزب برای آزادی
حزب برای آزادی (هلندی: Partij voor de Vrijheid) از احزاب پوپولیست جناح راستی، ملی‌گرا[۱] در هلند است. این حزب که در سال ۲۰۰۵ به عنوان جانشین حزب یک نفرهٔ خیرت ویلدرس در مجلس سفلای پارلمان هلند تأسیس شد، در انتخابات سراسری سال ۲۰۰۶ نه کرسی برنده شد و تبدیل به پنجمین حزب بزرگ پارلمان شد. در سال ۲۰۱۰، این حزب ۲۴ کرسی برد و به سومین حزب بزرگ تبدیل شد. در آن زمان حزب موافقت کرد بدون داشتن وزیر در کابینه از دولت اقلیت به رهبری مارک روته حمایت کند. به هر روی این حزب در سال ۲۰۱۲ به دلیل اختلاف بر سر کاهش بودجه به حمایت خود پایان داد.[۷] حزب در انتخابات ۲۰۱۴ پارلمان اروپا در هلند سوم شد و چهار کرسی از ۲۴ کرسی هلند را به دست آورد.[۸][۹]
حزب برای آزادی Partij voor de Vrijheid | |
|---|---|
.png){kind=small} | |
| رئیس هیئت مدیره | خیرت ویلدرس |
| رهبر مجلس سفلی | خیرت ویلدرس |
| رهبر سنا | ماریولین فابر |
| پارلمان اروپا | مارسل ده گراف |
| بنیان‌گذاری | ۲۲ فوریه ۲۰۰۶ |
| مرام سیاسی | هلند ملی‌گرایی[۱] پوپولیسم دست راستی[۱][۲] ناسیونال لیبرالیسم[۳] نقد اسلام[۱][۴] مخالفت با مهاجرت[۱][۴] شکاکیت به اروپا[۱][۴] |
| طیف سیاسی | راست[۵] تا راست رادیکال[۶] |
| وابستگی اروپایی | ائتلاف اروپایی برای آزادی |
| وابستگی بین‌المللی | ائتلاف بین‌المللی آزادی |
| گروه پارلمانی اروپایی | اروپای ملت‌ها و آزادی |
| رنگ رسمی | آبی، سفید، سرخ (پرچم پادشاهی هلند) |
| مجلس سفلی پارلمان هلند | الگو:جعبه اطلاعات حزب سیاسی/کرسی 35 |
| مجلس علیا پارلمان هلند | ۹ از ۷۵ |
| States-Provincial | ۶۶ از ۵۷۰ |
| پارلمان اروپا | ۴ از ۲۶ |
| وبگاه | |
حزب برای آزادی با داشتن مواردی چون بازداشت اداری و موضع قوی همگون‌سازی فرهنگی در خصوص تلفیق مهاجران در جامعه سوئد در برنامه اش از احزاب تثبیت شده راست میانه در هلند (مثل حزب مردم برای آزادی و دموکراسی) متفاوت است. علاوه بر این این حزب به طور پیوسته نسبت به اروپا شکاک است[۱۰][۱۱] و از سال ۲۰۱۲ قویاً مدافع خروج هلند از اتحادیه اروپا است.[۱۲]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ Pauwels, Teun (2014). Populism in Western Europe: Comparing Belgium, Germany and The Netherlands. Routledge. pp. 117–118. ISBN 978-1-317-65391-2.
- ↑ Merijn Oudenampsen (2013). "Explaining the Swing to the Right: The Dutch Debate on the Rise of Right-Wing Populism". In Ruth Wodak, Majid KhosraviNik, Brigitte Mral. Right-Wing Populism in Europe: Politics and Discourse. A&C Black. p. 191.
- ↑ Patrick Moreau (2011). The Victorious Parties – Unity in Diversoty?. The Extreme Right in Europe: Current Trends and Perspectives. Vandenhoeck & Ruprecht. p. 106.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Thompson, Wayne C. (2014). Western Europe 2014. Rowman & Littlefield. p. 185. ISBN 978-1-4758-1230-5.
- ↑ Rita C-K Chin (2009). After the Nazi racial state: difference and democracy in Germany and Europe. University of Michigan Press. p. 239.
- ↑ "European elections: Dutch exit poll dilemma". BBC. 23 May 2014. Retrieved 23 May 2014.
- ↑ "Dutch elections loom as budget talks collapse". http://www.euronews.com. Retrieved 22 April 2012.
{{cite web}}: External link in|publisher= - ↑ "Meeste stemmen D66, CDA grootst". nos.nl.
- ↑ "CDA met vijf zetels grootste partij". RTL Nieuws (به هلندی). 25 May 2014. Archived from the original on 7 March 2016. Retrieved 26 May 2014.
- ↑ Magone, José M. (2011). Comparative European Politics: An Introduction. Routledge. p. 17.
- ↑ Albertazzi, Daniele; McDonnell, Duncan (2008), Twenty-first century populism: The spectre of Western European democracy, Palgrave Macmillan, p. 164
- ↑ "PVV: Nederland moet uit EU. (The Netherlands should get out of the EU)". Nos.nl. 2010-04-23. Retrieved 2014-01-15.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Party for Freedom». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ حزب برای آزادی موجود است. |