حزب لیبرال دموکرات (بریتانیا)
حزب لیبرال دموکرات یا لیبرال دموکرات‌ها (به انگلیسی: The Liberal Democrats) یکی از احزاب مهم بریتانیای کبیر با گرایش سیاسی میانه و میانه چپ است. حزب لیبرال دموکرات در سال ۱۹۸۸ با ادغام حزب لیبرال بریتانیا و حزب سوسیال دموکرات تشکیل شد.
| لیبرال دموکرات | |
|---|---|
 | |
| رهبر | سر وینس کیبل |
| معاون رهبر | جو اسوینسون |
| رئیس | سل برینتون |
| رهبر لردها | ریچارد نیوبای |
| بنیانگذاری | ۳ مارس ۱۹۸۸[۱] |
| ادغام | حزب لیبرال بریتانیا حزب سوسیال دموکرات |
| ستاد | لندن[۲] |
| شاخه جوانان | Young Liberals |
| LGBT wing | LGBT+ Liberal Democrats |
| اعضای ثبت‌نام کرده (۲۰۱۷) | ▲ ۱۰۱٬۸۳۲[۳] |
| مرام | لیبرالیسم[۴] لیبرالیسم اجتماعی[۴][۵] اروپاگرایی |
| موضع سیاسی | میانه‌گرایی[۶][۷][۸] تا چپ میانه[۹][۱۰] |
| جهانی و بین‌المللی | بین‌الملل لیبرال |
| اروپایی | Alliance of Liberals and Democrats for Europe |
| مجلس | Alliance of Liberals and Democrats for Europe |
| رنگ رسمی | کهربایی (زرد/نارنجی) |
| مجلس عوام | ۱۲ از ۶۵۰ |
| مجلس اعیان[۱۱] | ۱۰۲ از ۸۰۰ |
| پارلمان اروپا[۱۲] | ۱ از ۷۳ |
| شورای شهر لندن | ۱ از ۲۵ |
| پارلمان اسکاتلند | ۵ از ۱۲۹ |
| مجلس شورای ملی ولز | ۱ از ۶۰ |
| کشور |  بریتانیا |
| سیاست در بریتانیا حزب‌های سیاسی انتخابات | |
این حزب تا ماه مه سال ۲۰۱۵ میلادی سومین حزب بزرگ در مجلس عوام بریتانیا بود.
انتخابات سال ۲۰۱۵ مجلس عوام بریتانیاویرایش
شکست سنگین این حزب در انتخابات مجلس عوام بریتانیا در ۷ ماه مه سال ۲۰۱۵ میلادی سبب شد آقای نیک کلگ که تا آن تاریخ رهبری حزب را بر عهده داشت، استعفای خود را اعلام نماید. لیبرال دموکرات‌ها که طی پنج سال (سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵) شریک دولت ائتلافی بودند، در این انتخابات ۴۹ کرسی خود را از دست دادند و تنها ۸ کرسی را در پارلمان حفظ کردند. بلافاصله پس از پایان شمارش آراء و مشخص شدن نتایج این انتخابات آقای نیک کلگ طی یک سخنرانی گفت: «در حقیقت نتایج بیش از تصور من درهم شکننده و ویران کننده و حتی می‌توان گفت هولناک بود. البته باید مسئولیت این نتیجه را بپذیرم و اعلام می‌کنم که به عنوان رهبر حزب لیبرال دموکرات از سمت خود استعفا می‌دهم.»[۱۳][۱۴]
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ Robert Ingham and Duncan Brack, Peace, Reform and Liberation – A History of Liberal Politics in Britain 1679–2011, Biteback Publishing, 2011.
- ↑ "Revealed: The Liberal Democrats' new HQ". Libdemvoice.org. 21 May 2011. Retrieved 26 March 2013.
- ↑ "Lib Dems hit record". گاردین. Press Association. 3 May 2017. p. 2. Retrieved 3 May 2017.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Wolfram Nordsieck. "Parties and Elections in Europe". Parties-and-elections.eu. Retrieved 30 August 2015.
- ↑ Hans Slomp (2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics [2 volumes]: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO. p. 343. ISBN 978-0-313-39182-8.
- ↑ "Lib Dems aim for centrist voters with tax platform". Financial Times. Retrieved 18 February 2017.
- ↑ James, Morris. "Why being a centrist party hasn't helped the Lib Dems". New Statesman. Retrieved 18 February 2017.
- ↑ Is this the end for the Liberal Democrats? openDemocracy UK. Author - Max Kiefel. Published 15 May 2015. Retrieved 13 May 2017.
- ↑ Peter King (2011). The New Politics: Liberal Conservatism Or Same Old Tories?. Policy Press. p. 1. ISBN 978-1-84742-853-0.
- ↑ Thomas Quinn; Judith Bara; John Bartle (2013). "The UK Coalition Agreement of 2010: Who Won?". In Justin Fisher; Christopher Wlezien. The UK General Election of 2010: Explaining the Outcome. Routledge. p. 180. ISBN 978-1-317-96554-1.
- ↑ "Lords by party and type of peerage". Parliament of the United Kingdom. August 2014.
- ↑ "Vote 2014". BBC News. Retrieved 26 May 2014.
- ↑ http://persian.euronews.com/2015/05/08/nick-clegg-warns-against-dividing-britain-in-resignation-speech/
- ↑ http://persian.euronews.com/2015/05/08/clegg-resigns-in-wake-of-libdem-wipeout-in-british-election/
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Liberal Democrats». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۵.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون سیاست است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |