حسین آفریده
این مقاله به دلیل زیر نامزد حذف زماندار شده است:
اگر میتوانید مشکل این مقاله را با ویرایش، نگارش، منبعدهی، تغییر نام یا ادغام حل کنید، لطفاً این صفحه را ویرایش کنید و مقاله را در حد استانداردهای ویکیپدیا بهبود دهید. در صورتی که مقاله را بهبود بخشیدید، میتوانید این برچسب را بردارید یا این که با هر دلیلی با حذف صفحه مخالفت کنید. اما اگر خودتان سازندهٔ این مقاله هستید، لطفاً این برچسب را از مقاله برندارید و از کاربری دیگر یا نامزدکننده بخواهید تا برچسب را بردارد. اگرچه الزامی وجود ندارد، اما توصیه میشود که دلیل خود برای مخالفت را در خلاصهٔ ویرایش یا در صفحهٔ بحث مقاله ذکر کنید. اگر این الگو حذف شد، آن را دوباره در صفحه قرار ندهید. اگر این پیام برای ده روز، یعنی تا پس از ۲۸ مه ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۰۱ (UTC) در جای خود باقی بماند، ممکن است که مقاله حذف شود. یافتن منابع: "حسین آفریده" – اخبار · روزنامهها · کتابها · آکادمیک · جیاستور |
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. (مه ۲۰۲۵) |
بهنظر میرسد بخش عمدهٔ مشارکتهای این مقاله بهدست فردی انجام شده است که رابطهٔ نزدیکی با موضوع مقاله داشته است. (مه ۲۰۲۵) |
این نوشتار آکنده از الفاظ طفرهآمیز است: عبارتهای مبهمی که اغلب با اطلاعات جانبدارانه یا اثباتناپذیر همراه است. (مه ۲۰۲۵) |
حسین آفریده (زادهٔ ۱۳۳۳ در شیروان) نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره ششم و هفتم بود.
حسین آفریده | |
---|---|
استاد فیزیک هسته ای در دانشگاه امیر کبیر نماینده دورههای ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۳۳۳ شیروان |
ملیت | ایرانی |
پیشه | فیزیکدان و سیاستمدار |
تخصص | استاد فیزیک هسته ای در دانشگاه امیرکبیر |
وبگاه |
زندگی
ویرایشحسین آفریده در سال 1333 در شهر شیروان در استان خراسان شمالی متولد شد و تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه را در شهر شیروان به پایان رساند . سپس وارد دانشگاه تهران دررشته فیزیک شد و به عنوان دانشجوی شاگرد اول و ممتاز از دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردید . وی سپس با استفاده از بورس تحصیلی وزارت علوم به دانشگاه بیر منگام انگلستان رفت و دورههای فوق لیسانس و دکتری را در رشته انرژی اتمی و هسته ای با درجه عالی به پایان رساند وی دوره فوق دکتری در دانشگاههای بیرمنگام انگلستان و تریست ایتالیا و دار مشتات آلمان را نیز به پایان رساند . سپس به کشور مراجعت نمود و در سازمان انرژی اتمی ایران بکار اشتغال ورزید و همزمان در دانشگاههای صنعتی شریف وصنعتی امیر کبیر به تدریس در دوره کارشناسی ارشد مشغول گردید . سپس دوره دکتری مهندسی هسته ای را با کمک برخی از استادان دانشگاه و سازمان انرژی اتمی در دانشگاه صنعتی امیر کبیر تاسیس نمود . وی در سازمان انرژی اتمی مشاغل مختلفی از جمله : ریاست بخش فیزیک هسته ای ، ریاست مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هسته ای ، معاونت پژوهش سازمان انرژی اتمی را برعهده گرفت . در سطح بین المللی به عنوان کارشناس آژانس بین المللی انرژی اتمی برای همکاری و راهنمایی محققان به کشور های دیگر اعزام می گردید تا تجربیات خویش را به آنها منتقل نماید وی در کشور پروژه هایب سیار مهمی را در زمینه های هسته ای به اجرا رسانده است .[نیازمند منبع]وی در در دوره ششم و هفتم مجلس نماینده شیروان و عضو کمیسیون انرژی مجلس و بعضاً رئیس یا نایب رئیس این کمیسیون بودهاست.[۱]در دوره نهم کاندید نمایندگی مجلس از مشهد بود که رای لازم را کسب ننمود.
وی پس از برکناری وزیریهامانه توسط محمود احمدینژاد از پست وزارت نفت معتقد بود که این برکناری به دلیل مخالفت هامانه با انتصاب افراد مورد نظر احمدینژاد صورت گرفتهاست.[۲]
موضعگیری پیرامون تخلف ۲ میلیارد دلاری دولت احمدینژاد در واردات بنزین که بدستور شخص رئیسجمهور صورت گرفته بود از دیگر اقدامات وی در مجلس هفتم بودهاست.[۳][۴]
در حال حاضر به عنوان استاد تمام فیزیک هسته ای در دانشگاه امیرکبیر مشغول به تدریس می باشد.
فعالیتها
ویرایشاما پس از اعتراضات گسترده، به همراه عده معدودی دیگر تأیید صلاحیت شد. وی که از مشهد کاندید شده بود، آرای لازم برای راهیابی به مجلس هشتم را نیافت. همچنین در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی که وی از شیروان کاندیدا شد، رد صلاحیت گردید و از قربانعلی اسدی، دیگر کاندید اصلاح طلب حوزه شیروان حمایت نمود.
پانویس
ویرایش- ↑ «سایت حسین آفریده». بایگانیشده از اصلی در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۹.
- ↑ رتباط برکناری وزیر نفت با بودجه انتخابات؟ بایگانیشده در ۲۳ آوریل ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine (خبرگزاری آفتاب، ۲۲مرداد۱۳۸۶)
- ↑ تخلف دو میلیارد دلاری احمدینژاد در وارادات غیرقانونی بنزین[پیوند مرده](نوروز ،۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۷)
- ↑ تخلف به سبک دولت نهم بایگانیشده در ۴ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine (روزنامه کارگزاران، ۲۳اردیبهشت ۱۳۸۷)