حسین مجیب مصری (۱۹۱۶–۲۰۰۴) ادیب، استاد دانشگاه و شاعر مصری بود.[۱]

حسین مجیب مصری
زادهٔ۱۹۱۶م / ۱۳۳۴ق
قاهره
درگذشت۲۰۰۴م/ ۱۴۲۵ق
قاهره
پیشهادیب، استاد دانشگاه ، شاعر

زندگی ویرایش

زادهٔ ۱۹۱۶ در قاهره؛ در ۱۹۳۹م از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه قاهره فارغ‌التحصیل شد و به تدریس ادبیات عربی، فارسی، ترکی و اروپایی در دانشگاه‌های قاهره، عین شمس، الازهر و بیناد بررسی‌های عربی پرداخت. به‌عنوان کارشناس در فرهنگستان زبان عربی کار کرد. او هفت زبان جز عربی را به خوبی می‌دانست: انگلیسی، آلمانی، فارسی، ترکی، ایتالیایی و روسی. در پایان عمر، نابینا شد.[۱]
کتابخانهٔ شخصی او که آثاری به زبان‌های عربی، فارسی و ترکی داشت، در سال ۱۹۲۹ گرد آمد. پسرش شریف آن را به عنوان صدقهٔ جاریه بر روی هر دانشجوی که به زبان‌های شرقی می‌پرداخت، باز کرد. این بازدید همگانی باعث گم‌شدن برخی از آثار نایاب آن شد.[۱]

آثار ویرایش

  • فارسیات و ترکیات
  • اقبال و جهان عرب
  • رمضان در شعر عربی، فارسی و ترکی
  • غزوات پیامبر در میان شعرِ ملت‌های مسلمان
  • فرهنگ‌نامهٔ فارسی-عربی جامع
  • فرهنگنامهٔ عثمانی
  • تأثیر معجم‌نویسی‌های عربی بر زبان‌های ملت‌های اسلامی

از او دیوان‌های شعری به زبان‌های عربی، ترکی و فارسی برجای مانده است.[۱]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ احمد العلاونه (۲۰۱۱). العلماء العرب المعاصرون ومآل مکتباتهم. بیروت: دارالبشائر الإسلامیة. صص. ۶۲.