حمدانیان

دودمانی در میان‌رودان

حمدانیان (۲۹۳-۳۹۴ق/۹۰۵-۱۰۰۴م) نام سلسله‌ای شیعه و عرب‌تبار است که در سرزمین‌های شمال عراق و شام فرمانروایی می‌کردند.

نمایی از ارگ حلب با پل ورودی آن

حمدانیان از قبیلهٔ تَغْلِب بودند که مدت‌ها پیش در جزیره مستقر شده بودند. آن‌ها از پشتیبانان ادبیات عرب بودند و به ویژه به خاطر تشویق و پشتیبانی سیف‌الدوله از متنبی شاعر، نامدار گشتند. آن‌ها با وجود آنکه بر منطقهٔ پربرکتی که دارای مراکز بسیار برای بازرگانی و تکاپو بود فرمانروایی یافتند، همچنان بی‌قیدی و ویرانگری ویژهٔ اعراب بدوی را نگاه داشتند.[۱]

فرمانرواها ویرایش

شاخه موصل:

نام فرمانروا سال فرمانروایی
ابوالهیجاء عبدالله ۲۹۳ق/۹۰۵م
ناصرالدوله ابومحمد الحسن ۳۱۷ق/۹۲۹م
عضدالدوله ابوتغلب فضل‌الله الغضنفر ۳۵۸ق/۹۶۹م
ابوطاهر ابراهیم ۳۷۹ق-۳۸۹ق/۹۸۱م-۹۹۱م
ابوعبدالله الحسین ۳۷۹ق-۳۸۹ق/۹۸۱م-۹۹۱م

شاخه حلب:

نام فرمانروا سال فرمانروایی
سیف‌الدوله ابوالحسن علی ۳۳۳ق/۹۴۵م
سعدالدوله ابوالمعالی شریف ۳۵۶ق/۹۶۷م
سعیدالدوله ابوالفضایل سعید ۳۸۱ق/۹۹۱م
ابوالحسن علی ۳۹۲ق/۱۰۰۲م
ابوالمعالی شریف ۳۹۴ق/۱۰۰۴م

منابع ویرایش

  1. کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)، ص. ص۸۶

پیوند به بیرون ویرایش