حیوان خانگی
حیوانات خانگی یا pet به گروهی از حیوانات گفته می‌شود که بدون داشتن تهدید بالقوه برای فرد نگهدارنده و اطرافیان او بتواند نیاز عاطفی یا محافظتی نگهدارنده را برآورده کند و خود حیوان نیز در محیط کوچک خانه بتواند همه یا بخش بزرگی از نیازهای فیزیولوژیکی خود مانند جفت گیری و همسر گزینی، پرورش نوزاد و.. را برآورده کند. لذا این جانوران برای دارندگان یا نگهدارندگانشان سودمندیهای فیزیکی یا عاطفی فراهم می‌کنند.[۱] و در عین حال از مواهب همزیستی با انسان بهره مند می‌شوند. حیوانات خانگی را می‌تواند در دو گروه حیوانات خانگی متداول (شامل: سگ، گربه، پرندگان زینتی و ماهیان آکواریومی) و حیوانات خانگی غیر متداول(exotic) (شامل: خرگوش، همستر، موش، میمون، جوجه تیغی قرار داد.
سایر حیوانات مانند شیر، پلنگ، ببر، تمساح، انواع مارها و.. حتی اگر از بدو تولد در محیط خانه پرورش یافته باشند، با توجه به امکان بیداری غرایز ذاتی و فیزیولوژیک و بروز تهدید جانی برای نگهدارنده و اطرافیان و از طرفی عدم امکان بهره مندی از حداقل حقوق حیوانی در ارضای غرایز فیزیوژیک مانند زندگی گروهی، تجربه شکار، همسر گزینی و جفت گیری در محیط واقعی، در دسته حیوانات خانگی قرار نمی‌گیرند. هر چند عده ای اقدام به نگهداری این گونه حیوانات غیرمعمول می‌کنند اما نگهداری این حیوانات مغایر با اصول شهروندی و معیارهای اخلاقی و انسانی است و ناقض حقوق این حیوانات می باشد.
منابعویرایش
- ↑ "Guardianship Movement". Pet Planet Health. Archived from the original on 18 June 2019. Retrieved 10 February 2015.
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حیوان خانگی موجود است. |