درگاه:تشیع/زندگی‌نامهٔ برگزیده/۲
محمد بن عبدالله (۵۷۰ م. در مکه – ۸ ژوئن ۶۳۲ م. در مدینه) بنیان‌گذار و پیامبر دین اسلام و به اعتقاد مسلمانان، آخرین پیامبر و یکی از پیامبران در سلسلهٔ پیامبران خدا است. مسلمانان محمد را تحویل‌دهندهٔ کتاب آسمانی قرآن و بازگردانندهٔ آیین اصلی و تحریف‌نشدهٔ یکتاپرستی می‌دانند. او همچنین به عنوان یک سیاست‌مدار، رئیس دولت، بازرگان، فیلسوف، خطیب، قانون‌گذار، اصلاح‌طلب، فرمانده جنگی، و برای مسلمانان و پیروان برخی مذاهب دیگر مأمور تعلیم فرمان‌های الهی به شمار می‌رود.
محمد در سال ۵۲ قبل از هجرت در مکه به دنیا آمد. در دوران جوانی به بازرگانی مشغول بود، و نخستین بار در ۲۵ سالگی ازدواج کرد. وی ناخشنود از روش زندگی مردم مکه، هر از گاهی مدتی را در غار حرا به تفکر و عبادت می‌پرداخت. به باور مسلمانان، محمد در همین مکان و در حدود ۴۰ سالگی از طرف خدا به پیامبری برگزیده شد و وحی یا آیات الهی بر او فروفرستاده شد. دعوت او مبنی بر این بود که خداوند، یکتاست و اسلام، راه رسیدن به خداست. او همچنین خود را همچون دیگر پیامبرانِ کیش یکتاپرستی، فرستادهٔ خدا معرفی کرد.