دنباله‌دار مک‌نات

دنباله‌دار مک‌نات (انگلیسی: Comet McNaught) که با نام‌های دنباله‌دار بزرگ‌سال ۲۰۰۷ و سی/۲۰۰۶ پی۱ نیز شناخته می‌شود، یک دنباله‌دار غیر تناوبی است که در ۷ اوت ۲۰۰۶ توسط اخترشناس بریتانیایی-استرالیایی رابرت اچ مک‌نات با استفاده از تلسکوپ اشمیت جنوبی اوپسالا کشف شد.[۴] این درخشان‌ترین دنباله‌دار در بیش از ۴۰ سال گذشته بود و در ژانویه و فوریه ۲۰۰۷ برای ناظران نیمکرهٔ جنوبی به راحتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده بود.

سی/۲۰۰۶ پی۱ (دنباله‌دار مک‌نات)
Comet McNaught as seen from Swift's Creek, Victoria on 23 January 2007
کشف
تاریخ کشف۷ اوت ۲۰۰۶
نام‌گذاری اجرام آسمانیC/2006 P1, Comet McNaught, Great Comet of 2007
مشخصات مداری A
مبدأ۲۴۵۴۱۱۳٫۲۹۶۱ (۲۰ ژانویه ۲۰۰۷)
Observation arc338 days
Orbit typeابر اورت
اوج و حضیض~67,000 AU (inbound)[۱]
~4,100 AU (outbound)[a]
اوج و حضیض۰٫۱۷۰۷ یکای نجومی (۲۵٬۵۴۰٬۰۰۰ کیلومتر)
Semi-major axis~33,000 AU (inbound)
~2,000 AU (outbound)[a]
خروج از مرکز مداری1.000019[۲] (hyperbolic trajectory)
تناوب مداری~6 million years (inbound)[۱]
~92,600 yr (outbound)[۳][a]
انحراف مداری۷۷٫۸۲۷۶۸۰۰۴°
Jupiter MOID0.32 AU
Last perihelion12 January 2007[۲]
Next perihelionunknown

با قدر اوج تخمینی ۵٫۵-، این دنباله‌دار دومین درخشان‌ترین دنباله‌دار از سال ۱۹۳۵ بوده‌است.[۵]دنباله‌دار مک‌نات در اطراف حضیض در ۱۲ ژانویه، در روز روشن در سراسر جهان قابل مشاهده بود و طول دم آن در اوج ۳۵ درجه برآورد شد.[۶]

روشنایی سی/۲۰۰۶ پی۱ نزدیک حضیض با پراکندگی رو به جلو افزایش یافت.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Horizons output. "Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/2006 P1 (McNaught)". Solution using the Solar System Barycenter. Ephemeris Type:Elements and Center:@0 (To be outside planetary region, inbound epoch 1950 and outbound epoch 2050)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "JPL Small-Body Database Browser: C/2006 P1 (McNaught)" (2007-07-11 last obs.). Retrieved 17 December 2009.
  3. "Comet C/2006 P1 (McNaught) – facts and figures". Perth Observatory in Australia. 22 January 2007. Archived from the original on 18 February 2011. Retrieved 1 February 2011.
  4. "Report on the comet discovery and progress from Robert McNaught's homepage". Archived from the original on 19 January 2007. Retrieved 17 January 2007.
  5. "Brightest comets seen since 1935". Harvard. Archived from the original on 28 December 2011. Retrieved 12 January 2007.
  6. "Kronk's Cometography – C/2006 P1". Retrieved 21 January 2010.

پیوند به بیرون ویرایش