دیاسترومر
| این نوشتار کامل نیست. |
دیاسترومرها یا میان‌فضاپار (به انگلیسی: Diastereomers) گروهی از ایزومرهای فضایی هستند که انانتیومر نمی‌باشند.
دیاسترومری هنگامی رخ می‌دهد که دو یا چند ایزومر فضایی یک ترکیب شیمیایی دارای صورتبندی متفاوت در یک یا چند (و نه همه) مرکز فضایی باشند. شرط لازم برای دیاسترمر بودن آن است که این ایزومرها، تصویر آینه‌ای همدیگر نیز نباشند.
میان‌فضاگزینیویرایش
میان‌فضاگزینی (به انگلیسی: ) ترجیح برای تشکیل یک یا چند دیاسترومر بر دیگر دیاسترومرها در طی یک واکنش آلی است. برخلاف انانتیومرها، دیاسترومرها از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی با هم فرق دارند و می‌توان آنها را با روش‌های مختلف از جمله نقطه‌جوش (تقطیر جزء به جزء)، نقطه‌ذوب (تبلور)، حلالیت یا روش‌های کروماتوگرافی از یکدیگر جدا نمود.
سین و آنتیویرایش
اریترو و ترئوویرایش
در یک ترکیب دیاستومری که دارای دو مرکز کایرال مجاور و فاقد تقارن درون مولکولی است(مزو نباشد) پس از ترسیم نمایش فیشر آن ترکیب چنانچه استخلاف‌های موجود در هر دو کربن در یک طرف باشند اصطلاحاً آن ایزومر فضایی را اریترو و چنانچه در سوی مولکول باشند ترئو می‌نامند. تمام ترکیبات مزو اریترو هستند
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون شیمی آلی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |