دیربورن، میشیگان
دیربورن (به انگلیسی: Dearborn) نام شهری در شمال آمریکا در ایالت میشیگان است.
| دیربورن، میشیگان Dearborn, Michigan | |
|---|---|
| شهر | |
| City of Dearborn | |
 | |
| شعار: "Home Town of Henry Ford" | |
 موقعیت در شهرستان وین و در ایالت میشیگان | |
| مختصات: ۴۲°۱۸′۴۰٫۷۹″ شمالی ۸۳°۱۲′۴۸٫۵۳″ غربی / ۴۲٫۳۱۱۳۳۰۶°شمالی ۸۳٫۲۱۳۴۸۰۶°غربیمختصات: ۴۲°۱۸′۴۰٫۷۹″ شمالی ۸۳°۱۲′۴۸٫۵۳″ غربی / ۴۲٫۳۱۱۳۳۰۶°شمالی ۸۳٫۲۱۳۴۸۰۶°غربی | |
| کشور |  ایالات متحده آمریکا |
| ایالت |  میشیگان |
| شهرستان | وین |
| تاریخ تأسیس | ۱۷۸۶ |
| روستا شدن | ۱۹۲۷ |
| تاریخ شهرشدن | ۱۸۹۳ |
| حکومت | |
| • نوع | شهر |
| • شهردار | John B. O'Reilly, Jr |
| مساحت | |
| • کل | ۶۳٫۳ کیلومتر مربع (۲۴٫۵ مایل مربع) |
| • زمینی | ۶۳٫۱ کیلومتر مربع (۲۴٫۴ مایل مربع) |
| • آبی | ۰٫۲ کیلومتر مربع (۰٫۱ مایل مربع) |
| بلندی | ۱۸۰ متر (۵۹۱ پا) |
| جمعیت (براوردهای سال ۲۰۱۱) | |
| • جمعیت | ۹۷٬۱۴۴ |
| منطقهٔ زمانی | EDT (یوتی‌سی ۵-) |
| • تابستان (DST) | EDT (یوتی‌سی ۴) |
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۳۱۳ |
| FIPS code | ۲۶–۲۱۰۰۰ |
| شناسهٔ GNIS feature ID | ۰۶۲۴۴۳۲ |
| وبگاه | |
شهرک میچ یکی از شهرک‌های این شهر است که دارای یک مسجد جامع، مناره‌های بلند و میدانی با نمادهای عربی و رستوران، بخشی از این شهر را همانند کشورهای خاورمیانه ساخته‌است. از آنجایی که دیربورن به عنوان زادگاه شرکت «فورد» شناخته شده‌است، می‌توان گفت این شهر، جایی است که میانه‌های شرق و غرب به هم می‌پیوندد.[۱]
یک سوم جمعیت شهر صد هزار نفری دیربورن را مردم عرب تشکیل می‌دهند که عمدتاً عبارتند از مسیحیانی از لبنان و فلسطین و مسلمانانی از یمن، سوریه و عراق. این مهاجرت‌ها بیشتر به جهت اشتغال در صنعت خودرو در این منطقه صورت گرفت. خیابان «وارن» در دیربورن مرکز زندگی عربی در این منطقه‌است. در دهه‌های گذشته، از زمانی که تعدادی از مهاجران عرب شروع به تأسیس رستوران‌های خاورمیانه‌ای، سوپرها و بوتیک‌ها کردند، این منطقه توسعه بیشتری یافته‌است.[۱]
جاذبه‌های شهرویرایش
موزه فورد و موزه عربی- آمریکاییویرایش
«موزه هنری فورد و سرزمین سبز» یکی از موزه‌های شهر دیربورن است که سالانه بیش از یک میلیون بازدیدکننده به این منطقه می‌آیند.
موزه دیگری که تلفیق زیبای زندگی غرب و شرق را به نمایش گذاشته‌است، موزه ملی عرب – آمریکاست و همچنین اولین مؤسسه ملی در زمینه جمع‌آوری داستان‌های مشترک عرب و آمریکاست که همراه بسیاری از برنامه‌های مرتبط از جمله زبانشناسی در زبان محاوره‌ای این دسته مردم به نمایش می‌گذارد.[۱]
منابعویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «شهری عربی در دل آمریکا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۸ اکتبر ۲۰۱۱.