دیرکوند

دیرکوند یکی از طوایف لر ساکن پیشکوه و بخش بزرگی از مردم بالاگریوه هستند. سکونتگاه دیرکوندها جنوب شهرستان خرم‌آباد است.^[۱] بخشی از جمعیت دیرکوندها نیز ساکن شهرستان اندیمشک و ملایر ،هستند.خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب تمام کنندهٔ </ref> بدون برچسب <ref> ().

زبانویرایش

دریکوندها جزئی از لرهای بالاگریوه هستند و به گویش بالاگریوه‌ای صحبت می‌کنند.^[۲]

جمعیتویرایش

جمعیت طایفه دیرکوند در دوران حکومت پهلوی حدود ۱۱٫۰۰۰ خانوار ذکر شده‌است. علی رزم‌آرا در سال ۱۳۲۰ ه‍.ش جمعیت طایفه کرفوند و شوراوی را ۴۵۰ خانوار و جمعیت طایفه بهاروند را ۴٫۸۵۰ خانوار و جمعیت طایفهٔ میر را ۴٫۵۰۰ خانوار ذکر کرده‌است. در سال ۱۳۳۷ه‍.ش نیز طایفه قلاوند ۱٫۲۰۰ خانوار و جمعیت طایفه زینی‌وند ۵۵۰ خانوار ذکر شده ‌است.^[۳] ناگفته نماند از دیگر طوایف دیرکوند مانند یاقوند و نجفوند آمار جمعیتی ذکر نشده ‌است.

وجه تسمیه نامویرایش

درکوند از نام درک یا دار یا دریکوس گرفته شده است و نام داریوش می باشد ایل درکوند جز بنیان گذاران هخامنشیان بوده اند زبان این ایل همچنان زبان باستانی ایران محفوظ مانده است^[۴]

طوایفویرایش

طایفه های اصلی دیرکوند یا (دریکوند)

۳ طافی

۶ساتیاروند

۹میر

۱۰هوشرون یا خورشیدوند

۱۲گلالی وند

۱۳کردعلیوند

۱۴بهاروند

۱۵هلدی

۱۶سیردی

۱۷هوتاوند

۱۸هوگبرنی

۱۹کرکینی

۲۰کوگانی بهاروند

۲۱شلووند

۲۲شروی یا شربی

۲۳قلاوند ۲۴کولچپی

۲۵جمالدی

۲۶گوسوئار

وازروند و جافر که اکنون به اشتباه آبسردی گفته می شود

۲۸ترکارانی

۲۹بهاروند

نجفوند دریکوندویرایش

یکی از طایفه‌های دیرکوند است.^[۵] این طایفه با طایفه نجفوند یکی هستند با این تفاوت که برخی نوادگان این طایفه به عنوان خانوادگی خود دریکوند را اضافه نمودند.^[۶]

سکونتگاهویرایش

این طایفه ساکن شهرهای بیدروبه و اندیمشک ،(ایلام) دره شهر گرز لنگر ماژین. رنگین بان طالقانی میراباد کرکی منگره لالی و مسجد سلیمان از استان خوزستان و پلدختر و خرم آباد و معمولان از استان لرستان هستند. و در روستاهای کلگه دره یک و کلگه دره دو ، جهانگیرخانی ، دره سید ،قلعه رزه بخش هایی از دهستان مازو و بخش هایی از دهستان قیلاب از توابع بخش الوارگرمسیری استان خوزستان و اناررودبزرگ در استان لرستان هستند.^[۷]