راسل برند
راسل ادوارد برند (به انگلیسی: Russell Edward Brand) (۴ ژوئن ۱۹۷۵) کمدین، بازیگر، مجری رادیو، نویسنده و فعال انگلیسی است.
راسل برند | |
---|---|
نام هنگام تولد | راسل ادوارد برند |
زادهٔ | ۴ ژوئن ۱۹۷۵ (۴۹ سال) |
ملیت | انگلیسی |
محل تحصیل | آکادمی هنرهای تئاتر ایتالیا کونتی مرکز درام لندن |
حزب سیاسی | حزب کارگر (بریتانیا) |
همسر(ها) | کتی پری (ا. ۲۰۱۰–ج. ۲۰۱۲) لورا گالاچر (ا. ۲۰۱۷) |
فرزندان | ۲ |
وبگاه |
برند پس از شروع کار خود به عنوان کمدین و بعداً مجری امتیوی، برای اولین بار در سال ۲۰۰۴ به عنوان مجری دهان بزرگ برادر بزرگ،[پ ۱] یک اسپین آف برادر بزرگ به شهرت رسید. اولین نقش اصلی فیلم خود را در سنت ترینیان در ۲۰۰۷ و یک سال بعد نقش اصلی را در درام کمدی عاشقانه فراموش کردن سارا مارشال بازی کرد. پس از آن در سال ۲۰۱۰ در فیلم راک کمدی بیارش گریک، در کنار جونا هیل ظاهر شد. او همچنین به عنوان صداپیشه در فیلمهای انیمیشن من نفرتانگیز در سال ۲۰۱۰، هاپ در سال ۲۰۱۱ و من نفرتانگیز ۲ در سال ۲۰۱۳ کار کرد و شخصیت اصلی را در نسخه بازسازیشدهٔ کمدی رمانتیک آرتور در سال ۲۰۱۱ بازی کرد. در سال ۲۰۱۳ مجموعه ویژه موفقیتآمیز عقدهٔ مسیحا را منتشر کرد.
برند در سال ۲۰۱۳ ویرایشگر مهمان هفته نامه سیاسی نیو استیتسمن بود،[۳] پس از آن به عنوان یک فعال عمومی و مبارز در مورد طیف گستردهای از موضوعات سیاسی و فرهنگی، از جمله نابرابری ثروت، اعتیاد، سرمایهداری شرکتی، گرمایش جهانی و سوگیری رسانهها صحبت کردهاست.[۴][۵] او در سال ۲۰۱۴ مجموعه تلویزیونی کمدی-سیاسیاش را با نام د تروز[پ ۲] راهاندازی کرد، پس از آن کتابی با عنوان انقلاب منتشر کرده و مستندی دربارهٔ نابرابری مالی را همراه با مایکل وینترباتوم منتشر کرد.
برند در طول زندگی حرفهایاش، مورد بحث و مجادله رسانهای برای موضوعاتی از قبیل بیادبی، استفاده از مواد مخدر، رفتار عصبانیکننده در مراسم اعطای جوایز مختلف، اخراج از امتیوی و استعفا از بیبیسی و ازدواج دو ساله با خواننده کیتی پری، بودهاست. او بسیاری از کارهای جنجالی عمومی خود را در مطالب کمدی خود گنجاندهاست. یک مستند بیوگرافی با نام برند: دومیناش خواهد آمد[پ ۳] در سال ۲۰۱۵ منتشر شد.
اوایل زندگی
ویرایشراسل ادوارد برند در بیمارستان اورست در گریس، اسکس متولد شد. او تنها فرزند باربارا الیزابت (موسوم به نیکولز) و عکاس رونالد هنری برند است.[۶] پدر و مادر برند در شش ماهگی از هم جدا شدند و او نزد مادرش بزرگ شد.[۷][۸]
وقتی برند ۸ ساله بود، مادرش به سرطان رحم و یک سال بعد به سرطان پستان مبتلا شد. او در این زمان که مادرش تحت معالجه بود با اقوام خود زندگی میکرد. در ۱۴ سالگی، از پرخوری عصبی رنج برد و در ۱۶ سالگی به دلیل اختلاف نظر با شریک مادرش، خانه را ترک کرد. پس از آن شروع به استفاده از داروهای غیرقانونی مانند حشیش، آمفتامین، الاسدی و اکستازی کرد.[۹] براند توسط یک معلم خصوصی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفت.[۱۰]
رابطهٔ برند با پدرش از نزد او «عجیب و غریب» توصیف شده، طوری که او پدرش را گاه و بیگاه دیده و حتی در نوجوانیاش او را به بازدید از روسپیها در طول سفری در تایلند برده است.[۱۱][۱۲] در ۱۵ سالگی برای اولین بار در تئاتر مدرسهای باگسی مالون بازی کرد و سپس به عنوان شخص اضافی فیلم کار را شروع کرد. برند در آکادمی هاتاوی تحصیل کرد و در سال ۱۹۹۱ در آکادمی ایتالیا کونتی پذیرفته شد و اولین سال شهریه خود را با بودجه شورای شهر اسکس تأمین کرد. اگرچه پس از اولین سال حضور در آکادمی ایتالیا کونتی، به دلیل استفاده غیرقانونی از مواد مخدر و حضور کم در آن اخراج شد.[۱۳]
فیلمشناسی
ویرایشسال | فیلم | نقش | توضیحات |
---|---|---|---|
۲۰۰۷ | سنت ترینیان | فلش هری | |
۲۰۰۸ | پنلوپه | سم | |
فراموش کردن سارا مارشال | آلدوس سنو | ||
داستانهای زمان خواب | میکی | ||
۲۰۱۰ | بیارش گریک | آلدوس سنو | |
من نفرتانگیز | دکتر نفاریو | صدا | |
طوفان | ترینکولو | ||
۲۰۱۱ | هاپ | خودش | صدا |
آرتور باخ | |||
۲۰۱۲ | دوران راک | لانی بارنت | |
۲۰۱۲ | کیتی پری: بخشی از من | خودش | کامئو |
۲۰۱۳ | من نفرتانگیز ۲ | دکتر نفاریو | صدا |
۲۰۱۳ | بهشت | ویلیام | |
۲۰۱۴ | A Royal Hangover | خودش | |
۲۰۱۵ | The Emperor's New Clothes | خودش | |
۲۰۱۶ | ارتش یکنفره | خدا[۱۴][۱۵] | |
۲۰۱۶ | ترولها | کریک | صدا |
۲۰۲۰ | Four Kids and It | تریستان ترنت سوم | [۱۶] |
۲۰۲۰ | مرگ بر روی نیل | دکتر بسنر | Post-production |
۲۰۲۱ | مینیونها: ظهور گرو | دکتر نفاریو | Voice, Post-production |
پیوند به بیرون
ویرایشواژهنامه
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ "Russell Brand". Desert Island Discs. 21 July 2013. BBC Radio 4. http://www.bbc.co.uk/programmes/b037524r. Retrieved 18 January 2014.
- ↑ "Russell Brand: 'I want to address the alienation and despair'". The Guardian. 2014-10-11.
- ↑ Editorial. "In this week's New Statesman: Russell Brand guest edit". New Statesman. Archived from the original on 8 August 2014. Retrieved 5 September 2014.
- ↑ Brand, Russell (5 November 2013). "Russell Brand: we deserve more from our democratic system". The Guardian. Retrieved 11 March 2016.
- ↑ "Russell Brand interview: "Capitalism is causing more suffering than Isis"". Big Issue. Archived from the original on 26 February 2016. Retrieved 11 March 2016.
- ↑ Barratt, Nick (24 March 2007). "Family Detective: Russell Brand". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 23 December 2012. Retrieved 24 March 2007.
- ↑ Miranda Sawyer "Brand on the run" بایگانیشده در ۶ مه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, The Observer, 9 November 2008.
- ↑ O'Neill, Sean. "Russell Brand: I'm a spiritual gent with a crazed lust for glamour". The Times. Retrieved 17 January 2012.
- ↑ O'Neill, Sean. "Relative values: Russell Brand and his mother, Barbara". The Times. Archived from the original on 15 June 2011. Retrieved 17 January 2012.
- ↑ Sawyer, Miranda (2 September 2017). "Russell Brand: 'I was a needy person. I'm less mad now'". The Guardian. Retrieved 4 June 2021.
- ↑ Miranda Sawyer "Brand on the run" بایگانیشده در ۶ مه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, The Observer, 9 November 2008.
- ↑ Simon, Scott (14 March 2009). "A Comedian's Memoir Of Sex, Drugs And Stand-Up". Weekend Edition Saturday. NPR. Archived from the original on 15 April 2009. Retrieved 14 July 2009.
- ↑ Brand, Russell. "Desert Island Discs". BBC.
- ↑ "Nicolas Cage Shooting a Movie in Morocco". Morocco World News. No. 28 March 2015. Retrieved 12 April 2015.
- ↑ Brand appearance on Alan Carr: Chatty Man, 10 April 2015, Season 14 Episode 4
- ↑ Flood, Alex (13 August 2018). "Russell Brand turns silver fox as he rocks grey-flecked beard on Four Kids And It set in Dublin". Metro. UK.
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Russell_Brand». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ آوریل ۲۰۱۱.