رودخانه کَرَج رودخانه‌ای در البرز مرکزی و شمال باختری تهران است.
نمای رودخانه کرج از سد کرججاجرود و رود کرج در دشت‌های جنوب تهران به هم پیوسته و به دریاچه نمک می‌ریزند.
رودخانه کرج از کوه‌های جنوبی البرز سرچشمه می‌گیرد. این رود از کوهی بنام کلون‌بستک در بلندی‌های خرسنگ سرچشمه می‌گیرد و پس از طی مسیری رودخانه ولایت رود نیز به رود کرج پیوسته و پس از گذر کردن از حاشیه شرقی شهر کرج و سیراب نمودن دشت‌های کرج و شهریار به جاجرود می‌پیوندد.
آب رودخانه کرج پس از پیمودن ۲۰ کیلومتر رو به غرب به وارنگه‌رود می‌رسد و به آب دیزین می‌پیوندد. این آب در گچسر با آب علف‌چرهای سمان‌وَزک و کندوان در گچسر یکی می‌شود و به سمت جنوب جریان پیدا می‌کند.[۱]
در سال ۱۳۴۲ بر روی رود کرج سد امیرکبیر (سد کرج) که اولین سد چندمنظوره ایران بود ساخته شد. پیش از ساختن این سد در جنوب واریان، آب رودخانه کرج از کرج هم می‌گذشت و پس از آبیاری دهکده‌های سر راه، آب زاید آن به مسیله هم می‌رسید.[۲]
از اهالی بومی مسیر این رودخانه آنان که به مازندران رفت‌وآمد داشتند زبانشان بیشتر به مازندرانی نزدیک بود و مردم ناحیه کوشکک و ارنگه هم به گویشی نزدیک به تاتی و در روستاى سيجان به گویشی كه ريشه در زبان كردى دارد سخن می‌گفتند.[۲] در دهکده‌های مسیر این رودخانه از زمان‌های گذشته، طایفه‌های گوناگون کرد نیز اسکان داده شده‌اند.[۲]
سازه سد امیرکبیر بر روی رودخانه کرج
نمایی از رود کرج در منطقه آدران
رودخانه کرج
کرج رود در کنار جاده چالوس
انتهای رودخانه کرج در زیر پل سالور شهرک حصارک پایین شهرستان بهارستان
.svg){kind=small}