روزه نخست زاده
روزه نخست زاده (به عبری: תענית בכורות) یا روزه نخست‌زاده ذکور٬ یک روزه در دین یهود است که برای تقدیس بزرگترین فرزند پسر برپا می‌شود و یادمان نجات یافتن نخست‌زادگان بنی‌اسرائیل در طاعون سرزمین مصر است. این آئین یک روز بطول می‌انجامد و معمولاً با روز پیش‌از پِسَح مصادف می‌گردد.[۱][۲]
| روزه نخست زاده | |
|---|---|
 دهمین طاعون مصر اثر ویلیام ترنر ۱۸۰۲م | |
| نام رسمی | [תענית בכורות] Error: {{Lang}}: متن دارای نشانه‌گذاری ایتالیک است (راهنما) |
| برپایی توسط | یهودیت |
| گونه | عبری |
| اهمیت | این روزه یادآور نجات از نخست‌زادگان اسرائیلی در مصیبت طاعون است. |
| مراسم | روزه |
| آغاز | سحرگاه ۱۴اُم ماه نیسان |
| پایان | غروب همان روز |
| مرتبط با | پسح |
این روزه نخستین‌بار در تلمود آمده است.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ببینید سفر خروج باب۱۲آیه۱۳, همان. ۱۲:۲۳, ibid. 12:27, همان. ۱۳:۱۵
- ↑ «احکام روزه در دین یهود». دائرةالمعارف اسلامی طهور.
 | این یک مقالهٔ خرد یهودیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |