ریچارد سوم
ریچارد سوم (۲ اکتبر ۱۴۵۲ – ۲۲ اوت ۱۴۸۵)، پادشاه انگلستان (از ۲۲ ژوئن ۱۴۸۳ تا ۲۲ اوت ۱۴۸۵)، پسر ریچارد پلانتاژنت، دوک یورک بود. بدنبال قتل فرزندان ادوارد چهارم که قیم آنان بود، وی سلطنتی توأم با قتل و وحشت ایجاد کرد و در نبرد بازورث فیلد توسط هنری تیودور کشته شد.
| ریچارد سوم | |
|---|---|
| پادشاه انگلستان، لرد ایرلند | |
.jpg) | |
| سلطنت | ۲۲ ژوئن ۱۴۸۳ – ۲۲ اوت ۱۴۸۵ |
| تاج‌گذاری | ۶ ژوئیه ۱۴۸۳ |
| پیشین | ادوارد پنجم |
| جانشین | هنری هفتم |
| زاده | ۲ اکتبر ۱۴۵۲ فادرینگ‌هی کاسل، نورث‌همپتون‌شر، انگلستان |
| درگذشته | ۲۲ اوت ۱۴۸۵ (۳۲ سال) باسورث فیلد، لسترشر، انگلستان |
| آرامگاه | در سال ۲۰۱۲ اسکلت ریچارد سوم در محل یک پارکینگ عمومی کشف شد.[۱] |
| همسر | |
| دودمان | خاندان یورک |
| پدر | ریچارد پلانتاژنت، دوک یورک |
| مادر | سِسیلی نِویل |
ریچارد سوم را آخرین پادشاه بریتانیا در قرون وسطی می‌دانند. با مرگ او در جنگ سی‌سالهٔ رزها، دودمان پلانتاژنه پس از ۳۳۱ سال منقرض شد و سلسله تودور به قدرت رسیدند.[۲]
کودکیویرایش
ریچارد هشتمین و کوچک‌ترین فرزند خانواده بود. وی سال‌های زیادی از کودکی خود را در کاخ میدلزهام گذراند و تحت تعلیم ریچارد نویل قرار گرفت. در زمان مرگ پدرش و برادر بزرگش ادموند وی تنها هشت سال داشت که توسط مادرش به جای دیگری فرستاده شد تا از دستان انتقام‌جوی مارگارت آنژو، همسر هنری ششم، در امان بماند. او بعدها به همراه برادر بزرگترش جورج به انگلستان بازگشت و شاهد تاج گذاری بزرگ‌ترین برادر خود ادوارد بود. ریچارد به کاخ میدلزهام فرستاده شد تا تحت تعالیم جنگی قرار گیرد. وی تا ۱۲ سالگی خود در آنجا ماند. در سن ۱۸ سالگی وی در دو نبرد شرکت کرد که به بازگشت برادرش به تخت و تاج انجامید.
حکومتویرایش
وی برای رسیدن به تاج و تخت، برادرزاده‌های خود را که ملقب به «شاهزاده‌های برج» بودند به قتل رساند. این شاهزاده‌ها تنها پسران ادوارد چهارم و در زمان مرگ پدرشان ۹ و ۱۲ ساله بودند.[۳] دوران حکومت ریچارد سوم کوتاه بود. او ۲۶ ماه سلطنت کرد و در ۳۲ سالگی کشته شد.
مرگویرایش
ریچارد سوم آخرین پادشاه بریتانیا است که در میدان نبرد کشته شده‌است و یکی از معدود پادشاهان این کشور است که با مراسم رسمی دفن نشده و محل دفنش نامعلوم بوده‌است.
با مرگ او خاندان لنکستر بجای خاندان یورک بر تخت نشست و به این ترتیب هنری تودور با عنوان هنری هفتم پادشاه انگلستان شد.
در سال ۲۰۱۲ پژوهشگران دانشگاه لستر اسکلت ریچارد سوم را پس از حدود پانصد سال در زمین یک پارکینگ عمومی در شهر لستر که در گذشته کلیسای محل دفن این پادشاه بوده پیدا کردند.[۴] بقایای جسد ریچارد سوم روز پنجشنبه ۲۶ مارس ۲۰۱۵ در کلیسای جامع لستر دوباره دفن شد.[۵][۶]
در فرهنگ عامهویرایش
داستان زندگی ریچارد سوم که آخرین پادشاه از دودمان پلانتاجنت بود، موضوع نمایش‌نامه‌ای مشهور از ویلیام شکسپیر به نام ریچارد سوم شد.[۷] نمایش‌نامه ریچارد سوم، پُر شخصیت‌ترین نمایش از میان نمایش‌نامه‌های ویلیام شکسپیر است و ماجرای آن در اواخر سده شانزده میلادی بر اساس نحوهٔ ظهور و سقوط شاه ریچارد سوم نوشته شده‌است.[۸]
منابعویرایش
- ↑ کشف اسکلت ریچارد سوم زیر پارکینگ عمومی، رادیو فردا
- ↑ اسکلتی که در پارکینگ پیدا شد متعلق به شاه ریچارد سوم است، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ Discovery of Skeleton Puts Richard III in Battle Once Again, The New York Times
- ↑ «اسکلتی که در پارکینگ پیدا شد متعلق به شاه ریچارد سوم است». دریافت‌شده در ۶-۲-۲۰۱۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «دفن دوباره ریچارد سوم، پادشاه 'مکار' انگلستان». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ «Richard III: Leicester reburial under way». BBC News.
- ↑ Skeleton found in car park is that of Richard III – as it happened, The Guardian
- ↑ ریچارد سوم؛ ظهور و سقوط ماکیاولیسم بر صحنه تئاتر لندن، بی‌بی‌سی فارسی
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Richard III of England». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ سپتامبر ۲۰۰۹.