زاگرس مرتفع (و نیز: پهنهٔ راندگی زاگرس مرتفع یا زون زاگرس مرتفع) یکی از زون‌های زمین‌شناسی کشور ایران در محدودهٔ رشته‌کوه زاگرس است. زاگرس مرتفع بخش شمال شرقی رشته‌کوه زاگرس و در واقع اولین ردیف از کوه‌های زاگرس را تشکیل می‌دهند و به صورت دیواره‌ای بلند اما با پهنای نسبتاً کم (حداکثر ۸۰ کیلومتر) از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده‌اند. میزان ارتفاع و بارش برف و باران در این بخش از زاگرس زیاد است. مرتفع‌ترین قلل زاگرس شامل دنا، زردکوه، اشترانکوه و گرین در زاگرس مرتفع قرار دارند.[۱][۲]زاگرس چین‌خورده در جنوب زاگرس مرتفع قرار دارد.

ده قلهٔ مرتفع زاگرس عبارت‌اند از:[۳]

رتبه نام کوه شهرستان استان ارتفاع (متر) ناحیه
۱ دنا دنا کهگیلویه و بویراحمد ۴۴۵۹ زاگرس جنوبی
۲ زردکوه کوهرنگ چهارمحال و بختیاری ۴۲۲۱ زاگرس مرکزی
۳ اشترانکوه دورود تا الیگودرز لرستان ۴۱۵۰ زاگرس مرکزی
۴ کوه گره اقلید فارس ۳۹۹۰ زاگرس جنوبی
۵ کوه بل اقلید فارس ۳۹۴۳ زاگرس جنوبی
۶ کوه دارابشاه فریدن اصفهان ۳۹۰۰ زاگرس مرکزی
۷ کوه هزار دره لردگان چهارمحال و بختیاری ۳۸۸۰ زاگرس مرکزی
۸ کوه منار مسجدسلیمان خوزستان ۳۷۵۰ زاگرس مرکزی
۹ کوه راگ لردگان چهارمحال و بختیاری ۳۶۶۱ زاگرس مرکزی
۱۰ کوه گرین الشتر لرستان ۳۶۵۰ زاگرس مرکزی

منابع ویرایش

  1. «جایگاه و ویژگی‌های زمین‌شناسی استان لرستان». پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۷ خرداد ۱۳۹۱.
  2. مردانی، محسن و رضایی، علیرضا. «لرزه‌خیزی، لرزه زمین‌ساخت زاگرس». پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۷ خرداد ۱۳۹۱.
  3. «Zagros Mountains». Peakbagger.