زبان‌شناسی بالینی

زبان‌شناسی بالینی زیرشاخه‌ای در زبان‌شناسی کاربردی است. توصیف، تحلیل و درمان ناتوانی‌های زبانی، به‌ویژه کاربرد نظریه زبان‌شناسی در حوزه گفتاردرمانی در کانون توجه زبان‌شناسی بالینی قرار دارند. مطالعه جنبه زبانی اختلالات ارتباطی با درک وسیع‌تری از زبان و نظریه زبانی مرتبط است.

انجمن بین‌المللی آواشناسی و زبان‌شناسی بالینی سازمانی غیررسمی مربوط به این رشته‌ است و در سال ۱۹۹۱ میلادی تشکیل شد. مجله زبانشناسی و آواشناسی بالینی مهم‌ترین مجله تحقیقاتی در این زمینه است. این مجله را مارتین جی بال، زبان‌شناس ولزی، تأسیس کرد.

فعالان حوزه زبان‌شناسی بالینی معمولاً در بخش‌های گفتاردرمانی و زبان یا دپارتمان‌های دانشگاهی زبان‌شناسی کار می‌کنند. فعالان این حوزه تحقیقاتی را با هدف بهبود ارزیابی، درمان و تجزیه و تحلیل گفتار و زبان نابسامان و ارائه بینش به نظریه‌های صوری زبانی انجام می‌دهند. اکثر مجلات زبان‌شناسی بالینی موجود هنوز فقط بر زبان انگلیسی تمرکز دارند اما با این حال یک حرکت نوظهور به سمت زبان‌شناسی بالینی مقایسه‌ای و تطبیقی در چندین زبان دیگر نیز در حال رشد است.

منابع

• Crystal, D. (1981). Clinical linguistics. In Arnold, G.E. , Winckel, F. & Wyke, B. D. (Eds.), Disorders of Human Communications 3. New York, NY: Springer-Verlag Wien.
• Crystal, D. (2013). Clinical linguistics: Conversational reflections. Clinical Linguistics & Disorders 27:4, 236–243.
• Crystal, D. (1984). Linguistic encounters with language handicap. Oxford, UK: B.Blackwell
• Crystal, D. (1982). Profiling linguistic disability. London: Arnold.
• Crystal, D. , Fletcher, P. , & Garman, M. (1976). Grammatical analysis of language disability. London: Arnold.
• Cummings, L. (2017). Clinical linguistics. Oxford University Press. Retrieved from http://oxfordre.com/linguistics/view/10.1093/acrefore/9780199384655.001.0001/acrefore-9780199384655-e-337
• Grunwell, P. (1982). Clinical phonology. London: Croom Helm.
• Ingram, D. (1976). Phonological disability in children (1st ed.). New York, NY: Elsevier.
• Jakobson, R. (1941). Kindersprache, aphasie und allgemeine lautgesetze. Uppsala, Sweden: Almqvist and Wiksell.
• Jakobson, R. (1968). Child language, aphasia and phonological universals. The Hague: Mouton.
• Müller, N. (2000). (Eds). Pragmatics in Speech and Language Pathology: Studies in clinical applications. Amsterdam: John Benjamins Publishing. Retrieved from https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=TXE9AAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PP1&dq=clinical+linguistics&ots=hCKFMFzqE_&sig=SY2XHEuwMYmvzGECjfjqB_OH0W8#v=onepage&q=clinical%20linguistics&f=false
• Neurath, O. , Carnap. R. & Morris, C. F. W. (Editors) (1955). International Encyclopedia of Unified Science. Chicago, IL: University of Chicago Press.
• Perkins, M. R. (2011). Clinical linguistics: Its past, present and future. Clinical Linguistics & Phonetics, 25(11-12):922-7. Retrieved from: https://www.researchgate.net/publication/51519279_Clinical_linguistics_Its_past_present_and_future/stats
• Perkins, M. R. (2007). Pragmatic Impairment. Cambridge: Cambridge University Press.
• Ravi, S. K. (n.d.). The scope of clinical linguistics and applications of clinical linguistics. Academia. Retrieved from https://www.academia.edu/1759317/The_Scope_of_Clinical_Linguistics_and_Applications_of_Clinical_Linguistics
• SLP Resource Guide: Standardized Assessment Resource List. (n.d). Retrieved from https://www.iidc.indiana.edu/pages/speech-pathology-assessments