زبان‌شناسی فرگشتی
زبان‌شناسی فرگشتی (انگلیسی: Evolutionary linguistics) یا زبان‌شناسی داروینی (انگلیسی: Darwinian linguistics) رویکردی زیست‌جامعه‌شناسانه در بررسی زبان دارد.[۱][۲] زبان‌شناسان فرگشتی زبان‌شناسی را زیرشاخه‌ای از زیست‌شناسی فرگشتی و روان‌شناسی فرگشتی درنظر می‌گیرند. این رویکرد همچنین ارتباط نزدیکی با انسان‌شناسی فرگشتی، زبان‌شناسی شناختی و زبان‌شناسی زیستی دارد. زبان‌شناسی فرگشتی که زبان‌ها را به‌عنوان حاصلی از سرشت بررسی می‌کند، گرایش به منشا و شکوفایی زیستی زبان دارد.[۳] زبان‌شناسی فرگشتی در تضاد با رویکردهای انسان‌گرایانه، به‌خصوص زبان‌شناسی ساخت‌گرا است.[۴]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Gontier, Nathalie (2012). "Selectionist approaches in evolutionary linguistics: an epistemological analysis". International Studies in the Philosophy of Science. 26 (1): 67–95. doi:10.1080/02698595.2012.653114.
- ↑ McMahon, April; McMahon, Robert (2012). Evolutionary Linguistics. Cambridge University Press. ISBN 978-0521891394.
- ↑ Croft, William (October 2008). "Evolutionary Linguistics". Annual Review of Anthropology. 37: 219–234. doi:10.1146/annurev.anthro.37.081407.085156.
- ↑ Croft, William (1993). "Functional-typological theory in its historical and intellectual context". STUF – Language Typology and Universals. 46 (1–4): 15–26. doi:10.1524/stuf.1993.46.14.15.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |