زبان براهویی یکی از زبان‌های دراویدی است که عمدتاً توسط براهویی‌های ساکن در بلوچستان پاکستان، جمعیت‌های پراکنده در ایران، افغانستان، و ترکمنستان،[۴] و نیز توسط اجتماعات براهویی در قطر، امارات متحده عربی، و عراق تکلم می‌شود.[۵]

براهویی
براهوئی
منطقه پاکستان
 افغانستان
 ایران
 ترکمنستان
قومیتبراهویی
شمار گویشوران
۲٬۴۳۳٬۶۰۰  (۲۰۱۱–۲۰۱۴)[۱]
خط عربی (نستعلیقالفبای لاتین
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹brh
گلاتولوگbrah1256[۲]
{{{mapalt}}}
براهویی (سمت چپ بالا) از لحاظ جغرافیایی از تمام زبان‌های دراویدی جدا شده‌است.[۳]

گویشوران این زبان با گویشوران زبان‌های دراویدی در جنوب هند ۱٬۵۰۰ کیلومتر (۹۳۰ مایل) فاصله دارند که از نظر جغرافیایی نزدیک‌ترین مسافت بین براهویی‌ها و دیگر اقوام دراویدی‌زبان است.[۳] ناحیهٔ کلات، شهرستان خضدار، ناحیهٔ مستونگ، ناحیهٔ کوئته، ناحیهٔ کچهی، و ناحیهٔ نصیرآباد در بلوچستان پاکستان، عمده‌ترین جمعیت براهویی زبان را در خود جای داده‌اند؛ براهویی در ایالت سند نیز تکلم می‌شود که گویشوران آن عمدتاً در لارکانه و نوابشاه حضور دارند.

نام ویرایش

زبان براهویی نام خود را از مردم براهویی که از دراویدی ها هستند گرفته‌است. با این وجود در منابع تاریخی و در میان مردم به نام‌های بروهی، بروهكی، كورگالّی و کُردگالی نیز شناخته می‌شود. این نام‌گذاری در حالی‌ست که این زبان به لحاظ زبان‌شناختی ارتباطی با زبان کُردی ندارد.[۶]

منابع ویرایش

  1. "Brahui". Ethnologue. Retrieved 2018-07-11.
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Brahui". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ (Parkin 1989، ص. 37)
  4. "A slice of south India in Balochistan".
  5. "International Journal of Dravidian Linguistics, Volumes 36-37" department of linguistics, University of Kerala
  6. مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی: براهویی، نوشتۀ بهروز محمودی بختیاری، نوشته‌شده در ۲۰ خرداد ۱۳۹۹؛ بازدید در ۵ آذر ۱۴۰۱.

براهویی