نیوویایی (ko e vagahau Niuē[۳]) یک زبان پلی‌نزیایی، متعلق به زیرگروه مالایو-پلی‌نزیایی از خانواده زبان‌های آسترونزیایی است. بیشترین ارتباط این زبان با زبان تونگایی و با کمی فاصله سایر زبان‌های پلی‌نزیایی مانند مائوری، ساموایی و هاوایی است. نیوویایی و تونگایی با هم زیر گروه تونگی زبان‌های پلی‌نزیایی را تشکیل می‌دهند. نیوویایی همچنین از زبان ساموایی و زبان‌های نیوویایی شرقی تأثیر پذیرفته‌است.

نیوویایی
ko e vagahau Niuē
زبان بومی درنیووی، جزایر کوک، نیوزیلند، تونگا
شمار گویشوران
ناشناخته (۲۰۰۰ در نیووی اشاره‌شده ۱۹۹۸)[۱]
۵۷۰۰ در دیگرجای‌ها (بدون تاریخ)[۱]
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 نیووی
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹niu
ایزو ۳–۶۳۹niu
گلاتولوگniue1239[۲]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

گویشوران ویرایش

در سال ۱۹۹۱ ۱٬۶۰۰ نفر در جزیره نیووی (۹۷٫۴٪ از ساکنان) و همچنین شماری در جزایر کوک، نیوزیلند و تونگا که در مجموع حدود ۸٬۰۰۰ نفر می‌شد، به نیوویایی سخن می‌گفتند؛ بنابراین بیشتر گویشوران نیوویایی در خارج از جزیره ساکن بودند. بیشتر ساکنان نیووی دوزبانه هستند و علاوه بر نیوویایی به زبان انگلیسی نیز مسلط هستند.

در اوایل دهه ۱۹۹۰، ۷۰٪ گویشوران نیوویایی در نیوزیلند زندگی می‌کردند.[۴]

واج‌شناسی ویرایش

لبی لثوی نرم‌کامی زبانی
انسدادی p t k
سایشی f v (s) h
خیشومی m n ŋ
روان l (r)

واکه‌ها ویرایش

جلو میانه پشت
بلند کوتاه بلند کوتاه بلند کوتاه
بالا i: i u: u
میانه e: e o: o
پایین a: a

نوشتار ویرایش

خط نیوویایی تا حد زیادی واجی است؛ یعنی یک حرف مخفف یک صدا است و بالعکس.

الفبا ویرایش

ترتیب الفبای سنتی که با نام‌های سنتی حروف آورده می‌شود، ā، ē، ī، ō، ū، fā، gā، hā، kā، lā، mō، nū، pī، tī، vī، rō، sā است. توجه داشته باشید که و در انتها قرار داده می‌شوند.

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ نیوویایی at اتنولوگ (15th ed., 2005)
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "نیوویایی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  3. Laurie Bauer, 2007, The Linguistics Student’s Handbook, Edinburgh
  4. Moseley, Christopher and R. E. Asher, ed. Atlas Of The World's Languages (New York: Routelage, 1994) p. 100

پیوند به بیرون ویرایش