زیردریایی کلاس باراکودا (فرانسه)
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
کلاس باراکودا(یا کلاس سافرن) یک زیردریایی تهاجمی هسته ای است که توسط شرکت کشتی سازی گروه نیوال فرانسه (که قبلاً DCNS و DCN نامیده می‌شود) برای نیروی دریایی فرانسه طراحی شده‌است تا جایگزین زیردریایی‌های کلاس روبیس بشود. ساخت این کلاس در سال ۲۰۰۷ آغاز شد و اولین واحد در سال ۲۰۲۰ به بهره‌برداری خواهد رسید.[۵]
 مشخصات زیر دریایی کلاس باراکودا.
| |
| اطلاعات کلی کلاس | |
|---|---|
| نام: | کلاس باراکودا |
| سازندگان: | گروه نیوال (قبلاً با نام DCNS and DCN) |
| کاربران: | نیروی دریایی فرانسه |
| جایگزین: | زیردریایی کلاس روبیس |
| قیمت: | *۹٫۹میلیارد یورو[۱] (FY2013) برای شش فروند
|
| ساخت: | از 2007 |
| در ماموریت: | برنامه‌ریزی شده برای ۲۰۲۰ (در اصل2017) |
| کل کشتی‌های ساخته شده: | 3 |
| طرح شده: | 6 |
| تکمیل شده: | ۰ |
| مشخصات اصلی | |
| نوع: | زیردریایی تهاجمی هسته ای |
| وزن: |
|
| درازا: | ۹۹٫۵ متر (۳۲۶ فوت) |
| پهنا: | ۸٫۸ متر (۲۹ فوت) |
| آبخور: | ۷٫۳ متر (۲۴ فوت) |
| پیشرانه: |
|
| سرعت: |
|
| برد: | برد نامحدود، ۱۰ سال(سوخت هسته ای) |
| پایداری: | ۷۰ روز ذخیره غذا[۲] |
| خدمه تکمیلی: |
|
| حسگرها و دستگاه‌های پردازشگر: |
|
| مهمات: |
|
تاریخچه ویرایش
در اکتبر سال ۱۹۹۸ نمایندگی کل نیروهای مسلح، مسئول تدارکات دفاع دولتی فرانسه، یک تیم پروژه ای مجتمع از ستاد نیروی دریایی، DCN (که اکنون به عنوان گروه نیوال ناخته می‌شود)، تکنیک اتم و کمیساریای انرژی اتمی (یک واحد نظارت بر نیروگاه‌های هسته ای) برای نظارت بر طراحی یک کلاس زیردریایی تهاجمی جدید تشکیل داد.[۶] DCN طراح و سازنده شناور بود در حالی که تکنیک اتم (که توسط آریوا خریداری شده بود) مسئول ساخت نیروگاه هسته ای بود. این دو شرکت باید به‌طور مشترک به عنوان پیمانکار اصلی برای به اشتراک گذاشتن ریسکهای صنعتی، مدیریت زمانبندیها و مسئولیت عملکرد و هزینه‌های طراحی، که در آن زمان ۴٫۹ میلیارد دلار تخمین زده شد، عمل می‌کردند.[۶]
در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۶، دولت فرانسه یک سفارش ۷٫۹ میلیارد یورویی برای شش زیردریایی کلاس باراکودا توسط گروه نیوال و نیروگاه‌های هسته ای آنها توسط آریوا-تکنیک اتم ارائه کرد.[۷] بر اساس گزارش DGA «مسابقه در سطح پیمانکار فرعی برای اولین بار برای شرکت‌های خارجی باز خواهد بود.»[۸] با توجه به قرارداد، اولین شناور باید در اوایل ۲۰۱۶ شروع به آزمایش‌ها دریایی نماید، در اواخر ۲۰۱۶ / اوایل ۲۰۱۷ تحویل شود و به دنبال آن در اواخر سال ۲۰۱۷ وارد خدمت گردد.[۹]
گروه نیوال همچنین یک زیر رده با سوخت متعارف را طراحی کرده‌است که SMX-Ocean نامیده می‌شود و دارای سلول‌های سوختی و پرتابگرهای عمودی است.[۱۰] یک طراحی متعارف دیگر، شورتفن باراکودا، به عنوان جایگزین آتی برای زیردریایی‌های کلاس کالینز در نیروی دریایی سلطنتی استرالیا انتخاب شده‌است.[۱۱]
در سال ۲۰۱۶، گروه نیوال با طرحهای سافرن و SMX-Ocean، در پروژه زیردریایی‌های کانادایی آینده نیروی دریایی سلطنتی کانادا شرکت کرد. این پروژه برای جایگزینی زیردریایی‌های کلاس ویکتوریا تا سال ۲۰۳۰ تعریف شده‌است.[۱۲]
شرح ویرایش
باراکوداها از تکنولوژی کلاس تریومفان استفاده خواهند کرد، که شامل پیشرانه پمپ جت نیز می‌شود. این کلاس، طبق گزارشها، تنها حدود یک شناورهای رده ردوتیبل (زیردریایی‌ها) هزارم سر و صدای قابل تشخیص تولید می‌کنند و ده برابر حساسیت بیشتری در تشخیص سایر زیردریایی‌ها دارند.[۱۳] آنها برای استفاده از موشکهای کروز شلیک شونده از لوله اژدر مانند موشکهای سایه طوفان اسکالپ نیروی دریایی مناسب هستند که می‌توانند برای شلیک دوربرد (بیش از ۱٬۰۰۰ کیلومتر (۶۲۰ مایل)) علیه اهداف استراتژیک زمینی به کار برده شوند. ماموریت‌های آنها شامل جنگ‌های ضد سطحی و ضد زیردریایی، حمله زمینی، جمع‌آوری اطلاعات، مدیریت بحران و عملیات ویژه است.
راکتور هسته ای کلاس باراکودا دارای پیشرفت‌های متعددی نسبت به کلاس پیشین یعنی روبیس است. به‌طور قابل توجهی، زمان بین سوخت‌گیری و تعمیرات اساسی (RCOHs) را از ۷ به ۱۰ سال افزایش می‌دهد، که امکان افزایش در دسترس بودن در دریا را فراهم می‌کند.
در حمایت از مأموریت‌های عملیات ویژه، باراکوداها می‌توانند تا ۱۲ کماندو را با خود حمل کنند، البته در این حالت تجهیزات آنها باید در یک محموله اضافی به دنبال شناور و متصل به باله پشتی شناور حمل شود.
شناورها ویرایش
| شماره بدنه | نام | آغاز ساخت | به آب اندازی | بهره‌برداری | بندرگاه |
|---|---|---|---|---|---|
| Q284 | سوفرن | ۱۹ دسامبر ۲۰۰۷ | جولای 2019[۵] | انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۰ | تولن |
| [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | دوگوای تروین | ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | انتظار می‌رود تا سال 2025[۵] | تولن |
| [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | تورویل | ۲۸ ژوئن ۲۰۱۱ | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | انتظار می‌رود تا سال 2025[۵] | تولن |
| [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | دُ گراس[۱۴] | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | انتظار می‌رود تا سال 2025[۵] | تولن |
| [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | روبیس[۱۴] | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | انتظار می‌رود تا سال 2030[۵] | تولن |
| [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | کازابیانکا | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | [داده ناشناخته / گم شده‌است.] | انتظار می‌رود تا سال 2030[۵] | تولن |
نوع متعارف شورتفن باراکودا ویرایش
 مشخصات زیرگونه متعارف شورتفن باراکودا.
| |
| اطلاعات کلی کلاس | |
|---|---|
| نام: | شورتفن باراکودا بلاک 1A |
| سازندگان: | گروه نیوال (سابقاً DCNS and DCN) |
| کاربران: | نیروی دریایی سلطنتی استرالیا |
| جایگزین: | زیر دریایی کلاس کالینز |
| قیمت: | *۵۰ میلیارد دلار استرالیا[۱۵] (US$۳۷٫۶ میلیارد) برای دوازده فروند
|
| در ماموریت: | حدود. ۲۰۳۰–۲۰۷۰ (برنامه‌ریزی شده) |
| کل کشتی‌های ساخته شده: | 0 |
| طرح شده: | 12 |
| تکمیل شده: | ۰ |
| مشخصات اصلی | |
| نوع: | دیزل الکتریک زیردریایی تهاجمی |
| وزن: | بیش از ۴٬۰۰۰ تن زیردریا |
| درازا: | ۹۷ متر (۳۱۸ فوت) |
| پیشرانه: |
|
| برد: | 18,000 nm |
| پایداری: | ۹۰ روز زیردریا |
| خدمه تکمیلی: |
۶۰ خدمه ۱۲ یگان غواصان پاکسازی |
| مهمات: |
8 x لوله اژدر افکن 533mm ذخیره مهمات:
|
گروه نیوال یک زیر گونه متعارف دیزل الکتریکی - به نام شورتفن باراکودا بلاک 1A - را طراحی کرده‌است تا در مرحله فرایند ارزیابی رقابت (CEP) برای جایگزین زیردریایی کالینز استرالیا ارائه گردد.
شان کاستلو، مدیر عامل شرکت گروه نیوال بخش استرالیا گفت:"در حالی که جزئیات دقیق محرمانه باقی می‌مانند، DCNS می‌تواند تائید کند که شورتفن باراکودا بیش از ۹۰ متر طول دارد و در هنگام به آب اندازی بیش از ۴٬۰۰۰ تن را می‌تواند حمل کند ".[۱۶]
در تاریخ ۲۶ آوریل ۲۰۱۶ گروه نیوال توسط دولت استرالیا انتخاب شد تا دوازده فروند از زیرگونه شورتفن باراکودا بلاک 1A را در پروژه ای به ارزش ۵۰ میلیارد دلار استرالیا (۳۸٫۵ میلیارد دلار آمریکا) بسازد. بسیاری از کارها در شرکت ASC Pty Ltd در آدلاید استرالیای جنوبی انجام خواهد شد.[۱۵][۱۷] انتظار می‌رود ساخت و ساز در سال ۲۰۲۰ یا سال ۲۰۲۱ آغاز شود.[۱۸]
این کلاس به عنوان زیردریایی کلاس تهاجمی شناخته می‌شود که اولین شناور آن HMAS Attack نامیده خواهد شد.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Projet de loi de finances pour 2014: Défense: équipement des forces et excellence technologique des industries de défense" (به فرانسوی). Senate of France. 21 November 2013. Retrieved 2014-07-02.
- ↑ "France's Future SSNs: The Barracuda Class". Defense Industry Daily. 28 October 2014. Retrieved 22 November 2014.
- ↑ "Nouvelle génération de torpille lourde pour la Marine nationale: la F21" (PDF). Naval Group. October 2008. Archived from the original (PDF) on November 12, 2008. Retrieved 20 May 2010.
- ↑ Vavasseur, Xavier (8 February 2015). "Exclusive Interview With The French Navy On The Barracuda SSN Program". navy-recognition.com. Retrieved 1 July 2015.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ "France launches first Barracuda SSN | Jane's 360". www.janes.com. Retrieved 2019-07-12.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Preston, Antony (1 October 2002). "France unveils plans for new barracuda SSNs". Sea Power. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 18 May 2015.
- ↑ "France orders six 'Barracuda' class nuclear-driven submarines". Agence France Presse. 2006-12-22.
- ↑ Navy League of the United States - Citizens in Support of the Sea Services بایگانی‌شده در مارس ۳۰, ۲۰۰۶ توسط کتابخانه کنگره بایگانی‌های اینترنت
- ↑ "Les noms des futurs sous-marins nucléaires français dévoilés". Mer et Marine. 2007-05-28. Retrieved 2016-04-29.
- ↑ "SMX® Ocean Conventionally Powered Attack Submarine, France". naval-technology.com. Retrieved 16 September 2015.
- ↑ Scott, Jason; Whitley, Angus. "France's DCNS Wins $39 Billion Australian Submarine Contract". Bloomberg L.P. Retrieved 26 April 2016.
- ↑ "DCNS: La nouvelle FREMM ER dévoilée à Ottawa". meretmarine.com. 27 May 2016. Retrieved 18 February 2017.
- ↑ "SNLE-NG Le Triomphant". netmarine.net. Archived from the original on 21 May 2014. Retrieved 22 November 2014.
{{cite web}}: Cite has empty unknown parameter:|1=(help) - ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Programme Barracuda: mer en vue pour le Suffren" (به فرانسوی). Ministry of Defence of France. 23 July 2013. Retrieved 2015-08-13.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ "France wins $50b contract to help build Australia's new submarines" (Press release). Retrieved 26 April 2016.
- ↑ "DCNS unveils Shortfin Barracuda" (Press release). Naval Group. 15 July 2015. Archived from the original on 29 اكتبر 2015. Retrieved 20 October 2015.
{{cite press release}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Starick, Paul (2016-04-26). "$50bn Future Submarines to be built at Osborne in Adelaide by French firm Naval Group". The Advertiser. Retrieved 26 April 2016.
- ↑ "Submarine project boosts France-Australia ties". SBS. AAP. 9 July 2017. Retrieved 10 July 2017.
پیوند به بیرون ویرایش
- DCN official site توسط Wayback Machine (بایگانی‌شده ۲۰۰۸-۰۲-۲۹)
- France unveils plans for new Barracuda SSNs توسط کتابخانه کنگره بایگانی‌های اینترنت (بایگانی‌شده ۲۰۰۶-۰۳-۳۰)
- آینده فرانسه SSNs: Class Barracuda در صنعت دفاع روزانه.