سرامیک‌نگاری
سرامیک‌نگاری (Ceramography) هنر و علم آماده سازی، بررسی و ارزیابی ریزساختارهای سرامیکی می‌باشد. سرامیک‌نگاری می‌تواند به عنوان فلزنگاری سرامیک‌ها نیز معرفی شود. ریزساختار، حد ساختاری در حدود ۱/. تا ۱۰۰ میکرومتر، بین کمینه طول موج نور مرئی و حد تفکیک پذیری برای چشم غیر مسلح است. ریزساختار بیشتر شامل دانه‌ها، فازهای ثانویه، مرز دانه‌ها، تخلخل‌ها، ترک‌های ریز و... می‌باشد. بیشتر خواص مکانیکی، نوری، گرمایی، الکتریکی و مغناطیسی به طور عمده از ریزساختار تأثیر می‌پذیرند. ریشهٔ بسیاری از شکست‌های سرامیکی در ریزساختارشان قابل مشاهده‌است.
سرامیک‌نگاری قسمتی از دریای وسیع موادنگاری است که شامل همهٔ فنون میکروسکوپی برای آنالیز مواد می‌باشد؛ مانند فلزنگاری، سنگ‌نگاری و پلاستیک‌نگاری. سرامیک‌نگاری معمولاً برای سرامیک‌های پیشرفته برای کاربردهای صنعتی، مانند آلومینای با خلوص ۸۵ تا ۹/۹۹ %، زیرکونیا، سیلیکون کارباید، سیلیکون نیتراید و کامپوزیتهای زمینه سرامیکی، به کار می‌رود و به ندرت در مورد سفیدآلات سرامیکی، مانند لوازم بهداشتی، کاشی دیوار و ظروف‌آلات به کار برده می‌شود.