سرپیر (اردل)
سرپیر، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری است که در مجاورت شهر دشتک قرار دارد. مردم این روستا لر هستند و به زبان لری با گویش بختیاری سخن می گویند.
سرپیر | |
---|---|
روستا | |
مختصات: ۳۲°۱۰′۴۹″شمالی ۵۰°۲۶′۳۵″شرقی / ۳۲٫۱۸۰۲°شمالی ۵۰٫۴۴۳۰۷°شرقی{{#coordinates:}}: نمیتوان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت | |
کشور | ایران |
استان | چهارمحال و بختیاری |
شهرستان | اردل |
بخش | مرکزی |
دهستان | پشتکوه |
حکومت | |
• دهیار | مهندس رضایی |
جمعیت | ۸۸ نفر (سرشماری ۹۵) |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۳۸ |
وبگاه | سرپیر در فیسبوک |
پیشینه تاریخی
ویرایشنام سرپیر به معنای مجاور پیر است و به جهت استقرار این روستا در کنار امامزاده حلیمه خاتون مشهور شدهاست.
بردگوری سرپیر ۱ تا ۵ که در زبان محلی به بردسیلا معروف است از بی نظیرترین آثار سنگی در استان چهارمحال و بختیاری است.
دربارهٔ روستا
ویرایشاین روستا در مجاورت تنگ قیصری و در بنبست کامل جادهای میان کوههای سر به فلک کشیده قرار دارد.
از شهرکرد که به طرف اردل میرویم، در شهر دشتک از کنار چنار کهنسال به سمت راست از جاده اصلی خارج میشویم و پس از گذر از کنار بردگوری سرپیر ۱ تا ۵ که در گردنه سرپیر واقع است، به روستای سرپیر میرسیم.
آثار باستانی
ویرایشاز آثار تاریخی این روستا، سنگی است که دارای هفت سوراخ که به همدیگر راه دارند به نام بردگوری سرپیر ۱ تا ۵(بردسیلا) و در گردنه ورودی روستا قرار دارد. برخی بر این باورند که این سنگ را گذشتگان برای نشان گذاشتن بر روی اشیاء قیمتی خود، که در زیر این سنگ پنهان شده بود، قرار دادهاند، چرا که در سالهای اخیر در زیر این سنگ، گنجهایی یافت شدهاست.
همچنین در شمال روستا، در سینه کشی کوه گوردخمهای از گذشتگان وجود دارد، که به بردگوری مشهور میباشد. بر طبق مطالعات تاریخی در سالهای دور عشایری که برای قشلاق و ییلاق مجبور به ترک محل اسکان خود میشدند، به ناچار برای پیرزنان و پیرمردانی که قادر به همراهی سایر اعضا نبودند، در دل کوه مکانی را میساختند و اغذیه کافی برای آنها قرار میدادند و اگر شانسی برای زنده بودن آنها وجود نداشت، همان مکان محل دفن آنها میشد. برخی نیز بر این عقیدهاند که قبرستانهای دورههای پیشین را در دل کوه قرار میدادند و چون برد به زبان محلی به معنی سنگ میباشد به این مکان «بردگوری» یعنی گورهایی از سنگ، میگفتند.
در کل آثار باستانی و تاریخی سرپیر به شرح ذیل میباشد:
جمعیت
ویرایشبراساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۳۷ نفر (۴۰خانوار) بودهاست. البته قابل ذکر میباشد افزون بر چند هزار سرپیری در شهرکرد، اصفهان و تهران ساکن میباشند.[۲]
اماکن تفریحی
ویرایشدر روستای سرپیر وفور چشمهها در فصل بهار، بسیار چشمنواز است. چشمگیرترین این چشمهها عبارتند از:
- چشمه حاجت از آن اماکن تفریحی مذهبی
- چشمه گا (گاو)
- چشمه ریزک
- چشمه پری
- چشمه سردار
- چشمه شفا
- چشمه کول میشان
- چشمه نازی
- چشمه سیو رو (سیب بالا)
- چشمه سوره
- چشمه گهر تاک
پانویس
ویرایش- ↑ «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسانسازی نامهای جغرافیایی ایران :». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ درگاه ملی آمار ایران
منابع
ویرایش- فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۱۰
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
{{Navbox |bodyclass=hlist |name=محلههای سرپیر |title=محلههای سرپیر |image= |group1=محلهها |list1=