سفیدکولی

ماهی سفیدکولی (در زبان محلی اسلک، اَسلِف) در ایران در حوضه دریای خزر و در جنوب شرقی اروپا و آسیا زندگی می‌کند.

تصویر سر ماهی سفید کولی

ویژگی

دندان حلقی دوردیفی (۵٫۲–۲٫۵)؛ بیشینه درازا ۴۰ (میانگین ۱۸) سانتی‌متر؛ بیشینه وزن ۲۵۰ (میانگین ۴۵) گرم؛ دارای بدن کشیده و فک پایین دراز است. بدن از پولک‌های نقره‌ای پوشیده شده‌است؛ کیل بدون پولک بین باله‌های لگنی و مخرجی قرار دارد؛ دهان این ماهی فوقانی است.

زیست‌شناسی

این ماهی دارای چندین زیرگونه و مهاجر است که برای تخم‌ریزی وارد رودخانه می‌شوند. به عنوان مثال زیرگونه Ch. ch. mento Agassis در حوزه دریای سیاه زندگی می‌کند. در دو تا سه‌سالگی بالغ می‌شود؛ تخم‌ریزی از اواخر اردیبهشت تا اوایل شهریور انجام می‌گیرد؛ در این هنگام بر روی بدن ماهی نر دانه‌های مرواریدشکلی ایجاد می‌شود. ماهی سفیدکولی در ناحیه کم‌عمق رودخانه تخم‌ریزی می‌کند و تعداد تخم آن ۲۳–۱۵ هزار عدد است. نوع مهاجر ماهی سفیدکولی دارای ارزش شیلاتی است.

تغذیه

این نوع ماهی از پلانکتون‌ها، حشرات و نوزاد آنها، نوزاد ماهیان و جانوران کف‌زی تغذیه می‌کند.

جستارهای وابسته

• شاه‌کولی
• مرواریدماهی

منابع

• ستاری مسعود، شاهسونی. د، شفیعی. ش؛ ۱۳۸۲؛ ماهی‌شناسی (۲) سیستماتیک؛ انتشارات حق‌شناس.
• عسگری رضا؛ ۱۳۸۴؛ ماهی‌شناسی سیستماتیک؛ انتشارات نقش مهر.
• وثوقی، غلامحسین. مستجیر، بهزاد. ۱۳۸۳. ماهیان آب شیرین. انتشارات دانشگاه تهران.