سمفونی شماره ۸ (بروکنر)
سمفونی شماره ۸ آنتون بروکنر در دو مینور، WAB ۱۰۸، آخرین سمفونی ساخته شده توسط این موسیقدان است. این سمفونی در دو نسخه اصلی ۱۸۸۷ و ۱۸۹۰ وجود دارد. این قطعه اولین بار تحت رهبری هانس ریشتر در سال ۱۸۹۲ در باشگاه موسیقی، وین به نمایش درآمد. این سمفونی به امپراتور اتریش، فرانتس یوزف یکم تقدیم شده است.
| سمفونی شماره ۸ (بروکنر) | |
|---|---|
| آنتون بروکنر | |
 پرتره‌ای از آنتون بروکنر (۱۸۸۹) | |
| مایه‌نما | دو مینور |
| شمارهٔ اثر | WAB 108 |
| آفرینش | ۱۸۸۴–۱۸۹۲ |
| اهدا شده | امپراتور فرانتس یوزف یکم |
| منتشر شده | ۱۸۹۲ |
| موومان‌ها | ۴ |
| نخستین اجرا | |
| تاریخ | ۱۸ دسامبر ۱۸۹۲ |
| مکان | باشگاه موسیقی، وین |
| رهبر ارکستر | هانس ریشتر |
| اجرا کننده | ارکستر فیلارمونیک وین |
این سمفونی گاهی اوقات با نام مستعار سمفونی آخرالزمانی شناخته می شود، اما این نامی نبود که بروکنر بر روی این اثر گذاشته باشد.[۱]
منابع
ویرایش- ↑ Scholes, Percy A. (1955). The Oxford Companion to Music. London, New York: Oxford University Press. p. 136. OCLC 287395.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Symphony No. 8 (Bruckner)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۲۴.