سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا
سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده (به انگلیسی: United States Marine Corps) یکی از شاخه‌های نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا است که مسئول اعمال قدرت آمریکا است،[۱] و از تحرک نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، به الزام کنگره ایالات متحده آمریکا، برای انجام مأموریت‌های زمینی مشترک قوا در هوا، خشکی و دریا استفاده می‌کند. سپاه تفنگداران دریایی یکی از چهار شاخه نیروهای مسلح در وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا (DoD) و یکی از هفت سرویس اونیفرم‌پوش ایالات متحده است. رئیس کنونی ستاد مشترک نیروهای مسلح، عالی‌ترین مأمور نظامی در نیروهای مسلح آمریکا، یکی از ژنرال‌های سپاه تفنگداران دریایی است.
| سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا (USMC) | |
|---|---|
 نشان نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا | |
| کنش | از ۱۰ نوامبر ۱۷۷۵ -آپریل۱۷۸۳ ,۱۱ جولای۱۷۸۹ تا حال (۲۳۹ سال و ۹ ماه) |
| کشور |  ایالات متحده آمریکا
|
| وفاداری | قانون اساسی ایالات متحده آمریکا |
| رسته | نیروی تفنگداران دریایی |
| نقش | حمله آبی خاکی، یورش، درگیری‌های هوایی |
| اندازه | ۱۹۴٬۰۰۰ نیروی فعال (فوریه ۲۰۱۳) ۴۰٬۰۰۰۰ نیروی ذخیره |
| بخشی از | نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا |
| پادگان | پنتاگون، ویرجینیا، آمریکا |
| نام مستعار | The Few. The Proud. Jarhead Devil Dog (Teufel Hunden) |
| شعار | Semper Fidelis |
| رنگ ها | اسکارلت، طلایی |
| سالگرد | ۱۰ نوامبر |
| فرماندهان | |
| وزیر دفاع | جیمز متیس |
| فرمانده نیروی دریایی | ری مابوس |
| فرمانده سپاه تفنگداران دریایی | رابرت نلر |
| نشان | |
| نشان شناسایی | 
|
| پرچم نیروی تفنگداران (۱۹۳۹-اکنون) | 
|
محتویات
مأموریتویرایش
سپاه تفنگداران ایالات متحده(USMC) به عنوان یک نیروی واکنش سریع عمل می‌کند. همان‌طور که در ۱۰عنوان دستورالعمل‌های ایالات متحده نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا مشخص در ۵۰۶۳ و در اصلی از قانون امنیت ملی سال ۱۹۴۷ معرفی شده‌است که آن را دارای سه زمینه اصلی مسئولیت می‌شناسد:
- تصرف یا دفاع از پایگاه‌های دریایی پیشرفته و دیگر عملیات‌های زمینی برای حمایت از مبارزات دریایی؛
- توسعه تاکتیک‌ها، تکنولوژی، و تجهیزات مورد استفاده نیروهای آبی-خاکی در هماهنگی با ارتش و نیروی هوایی
- و هم چنین ممکن است وظایف دیگر توسط رئیس جمهور به‌طور مستقیم ابلاغ شود.
این بند آخر، در حالی که به ظاهر خارج از توانایی رئیس جمهور به عنوان فرمانده کل قوا داده وجود دارد، تدوین مسئولیت اعزام برای سپاه تفنگداران دریایی است. آن را از اقدامات مشابه در کنگره «برای سازماندهی بهتری از سپاه تفنگداران دریایی» از سال ۱۸۳۴، و «تأسیس و سازماندهی یک سپاه تفنگداران دریایی» در سال ۱۷۹۸ گرفته شده‌است. در سال ۱۹۵۱، مجلس نمایندگان کمیته خدمات نیروهای مسلح بند به عنوان یکی از مهم‌ترین قانون‌های «و سنتی و توابعی از سپاه تفنگداران دریایی» به این اشاره کرده که سپاه بیش از اعمال انجام شده توسط ماهیت دریایی، از جمله اقدامات معروف خود را در طرابلس، جنگ سال ۱۸۱۲، چپلت ایپک، و اقدامات متعدد ضد شورش و وظایف حرفه‌ای (مانند آنهایی که در آمریکای مرکزی صورت می‌گیرد)، جنگ جهانی اول، و جنگ کره. در حالی که این اقدامات با دقت فقط به عنوان حمایت از مبارزات نیروی دریایی است و نه جنگ آبی خاکی، موضوع مشترک آن‌ها این است که از ماهیت اعزام، با استفاده از تحرک نیروی دریایی به ارائه مداخلات به موقع در امور خارجی به نمایندگی از منافع آمریکا مبادرت ورزد. علاوه بر وظایف اصلی سپاه تفنگ داران آمریکا، آن مأموریت در حمایت مستقیم از کاخ سفید و وزارت امور خارجه را نیز شامل می‌شود. لقب «رئیس جمهور خود» توسط توماس جفرسون، به تفنگداران دریایی داده می‌شود و موسیقی فراهم می‌آورد برای ایالت هی تابع دولت در کاخ سفید تفنگداران دریایی از شرکت تشریفاتی A & B، در یک چهارم سربازخانه‌های تفنگداران دریایی، واشینگتن دی سی، گارد ذخیره ریاست جمهوری، از جمله کمپ دیوید استفاده می‌کند، و اجرایی شدن تفکیک پرواز تفنگداران دریایی از از اسکادران یک هلیکوپتر تفنگداران دریایی و ارائه حمل و نقل هلیکوپتر به رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور، باخوان نشان «دریایی یکی» و «دریایی دو»، به ترتیب توسط اختیارت قانون ۱۹۴۶ خدمات خارجی، گارد امنیتی از تفنگداران دریایی فرماندهی تأمین امنیت برای سفارتخانه‌های آمریکا، مکان، و کنسولگری در بیش از ۱۴۰ پست در سراسر جهان را بدست گرفت.
نبردهاویرایش
- جنگ انقلاب آمریکا
- جنگ کوآیسی
- جنگ بربری نخست
- جنگ سال ۱۸۱۲
- جنگ بربری دوم
- غرب هند مبارزه با دزدان دریایی عملیات
- جنگ سمینول
- ضد برده داری عملیات آفریقایی
- دریای اژه ضد دزدی دریایی عملیات
- اولین سفر سوماترایی
- سفر سوماترایی دوم
- ایالات متحده سفر کاوش
- دستگیری مونتری
- جنگ آمریکا و مکزیک
- بمباران شهر خاکستری
- نبرد TY-هو خلیج
- اولین سفر فیجی
- جنگ تریاک دوم
- سفر فیجی دوم
- سفر پاراگوئه
- جنگ اصلاحات
- حمله جان براون
- جنگ داخلی آمریکا
- بمباران کوی نون
- کمپین شیمونوسکی
- سفر فورموسا
- حمله ایالات متحده به کره
- حمله به مصر (۱۸۸۲)
- براندازی پادشاهی هاوایی
- دومین جنگ داخلی سمون
- جنگ موز
- جنگ آمریکا و اسپانیا
- اشغل نیکاراگوئه
- اشغال هائیتی
- اشغال جمهوری دومینیکن (۱۹۱۶)
- جنگ فیلیپین و آمریکا و
- شورش باکسر
- مناقشه مرزی(۱۹۱۰–۱۹)
- جنگ جهانی اول
- جنگ جهانی دوم
- جنگ کره
- جنگ ویتنام
- ۱۹۵۸ بحران لبنان
- اشغال جمهوری دومینیکن(۱۹۶۵)
- نجات گروگان ایران
- نیروهای چند ملیتی در لبنان تهاجم گرانادا
- ۱۹۸۶ بمباران لیبی
- جنگ نفتکشها
- ارنست ویل
- پرایم چنس
- ایگر گلسیر
- نیبل آرچر
- عملیات آخوندک
- حمله به پاناما
- جنگ خلیج فارس
- جنگ داخلی سومالی
- مناطق پرواز ممنوع عراق
- جنگ بوسنی
- جنگ کوزوو
- نیروهای بین‌المللی برای شرق تیمور
- عملیات آزادی پایدار
- افغانستان
- فیلیپین
- شاخ آفریقا
- پان تنگه
- سرتاسر صحرا
- کارائیب و مرکزی آمریکا
- جنگ عراق
- درگیری پاکستان وایالات متحده آمریکا
- عملیات ادیسه سحر
- دخالت برابر داعش(۲۰۱۴)
- جنگ در افغانستان (۲۰۱۵-اکنون)
جستارهای وابستهویرایش
نگارخانهویرایش
عملیات گردان سوم در هاوایی
تمرینات تیر اندازی
تندیس یادبود نبرد ایو جیما، نیروهای تفنگدار دریایی ایالات متحده آمریکا واقع در آرلینگتون در ایالت ویرجینیا
یک سرگروهبان عصبانی در هر حال آموزش به سربازان تحت امر خود
منابعویرایش
- ↑ Gen. Charles C. Krulak (1996). "Operational Maneuver from the Sea" (PDF). Headquarters Marine Corps.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا موجود است. |