سکوت (موسیقی)

سکوت (به انگلیسی: Rest) نشانه‌ای در نت‌نویسی موسیقی است که بیانگر عدم اجرای نت و سکوت، می‌باشد. نشانه‌های سکوت، مانند نت‌ها، دارای ارزش‌های زمانی متفاوتی بوده و درواقع برابر هر شکل نت با دیرند ویژهٔ خود، نشانهٔ سکوت هم وجود دارد.

انواع نشانه‌ها

نام نشانه به انگلیسی (آمریکایی)	نام نشانه به انگلیسی (بریتانیایی)	نام فارسی	ارزش زمانی (نسبت به نت گرد)	نشانه
Whole rest	Semibreve rest	گرد	1
Half rest	Minim rest	سفید	1⁄2
Quarter rest	Crotchet rest	سیاه	1⁄4
Eighth rest	Quaver rest	چنگ	1⁄8
Sixteenth rest	Semiquaver rest	دولا چنگ	1⁄16
Thirty-second rest	Demisemiquaver rest	سه‌لا چنگ	1⁄32
Sixty-fourth rest	Hemidemisemiquaver rest	چهارلا چنگ	1⁄64

لازم به ذکر است که سکوت گرد، اغلب برای سکوت یک میزان کامل (حتی اگر ارزش زمانی برابر با نت گرد نداشته باشد) به کار می رود. برای میزان‌های کوتاه‌تر (مثلا 2
2 ) از سکوت سفید هم استفاده می‌شود.

نشانه‌های سکوت‌، همانند نت‌ها، می‌توانند با قرار دادن یک نقطه در سمت راستشان، ارزش زمانی یک‌ونیم برابر بگیرند. برای مثال، اگر سمت راست یک سکوت گرد، نقطه‌ای بگذاریم، ارزش زمانی آن برابر با سه سکوت سفید خواهد بود. سکوت سفید نقطه‌دار برابر با سه سکوت سیاه و سکوت سیاه نقطه‌دار، برابر با سه سکوت چنگ خواهد بود.

سکوت‌های نقطه‌دار و نسبتشان به هم

سکوت‌های طولانی‌تر

در کنسرت‌ها و اجراهای سمفونی، گاه یک ساز باید به مدتی طولانی سکوت داشته باشد، به همین دلیل، از نشانه‌هایی که بیانگر چند میزان سکوت هستند هم استفاده می‌شود.

عدد بالای هر نشانه، بیانگر تعداد میزان‌هایی است که باید سکوت داشته باشند.

در سکوت‌های طولانی‌تر، روش جدیدی هم مرسوم شده که شکلی همانند شکل زیر کشیده و عدد میزان‌های سکوت را بالایش می نویسند.

در اینجا، عدد ۱۵ بیانگر تعداد میزان سکوت است و می‌توان به جای آن هر عددی گذاشت.

قطعهٔ ۴:۳۳

قطعهٔ ۴:۳۳ (چهار دقیقه و سی‌و‌سه ثانیه) اثر جان کیج، اثری است که به همین مدت زمان، کاملا سکوت و بدون اجرای حتی یک نت می‌باشد؛ هرچند محتوای این قطعه واقعا سکوت نیست که معمولا تصور می‌شود، بلکه بیشتر صداهای محیط است که در هنگام اجرا توسط مخاطب شنیده می‌شود. چالش این اثر در مورد تعاریف مفروض دربارهٔ موسیقی و تجربه موسیقی، آن را به موضوعی محبوب و بحث‌برانگیز در موسیقی‌شناسی و زیبایی‌شناسی هنر و اجرا تبدیل کرد.

منابع

• منصوری، پرویز (۱۳۷۶). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: نشر کارنامه. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۳۱-۰۰۷-۲.
• Kostelanetz، Richard (۲۰۰۳). Conversing with John Cage. شابک ۰-۴۱۵-۹۳۷۹۲-۲.