سید احمد کربلایی
سید احمد کربلایی تهرانی (۱۲۸۰، کربلا - ۱۳۳۲ق، نجف)؛ از فقها و عرفای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم قمری و از اعاظم شاگردان ملا حسینقلی همدانی در عرفان بود. سید علی قاضی و سید جمالالدین گلپایگانی از شاگردان عرفانی وی بودند.[۱]
سید احمد کربلایی | |
---|---|
عنوان(ها) | آیتالله العظمی، عارف |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سید احمد موسوی حائری کربلایی تهرانی ۱۲۸۰ قمری - کربلا |
درگذشته | ۲۷ شوال ۱۳۳۲ق - نجف |
محل دفن | حرم امام علی |
ایده(های) برجسته | دوام توجه، توسل، طهارت و شکر و تفکر |
آثار معروف | «رساله محاکمات بین علمین» |
تحصیلات | کربلا - سامرا - نجف |
شناخته شده برای | تدریس دینی و تربیت عرفانی |
استادان | ملا حسینقلی همدانی |
شاگردان |
بعد از درگذشت آخوند ملاحسینقلی همدانی، در میان سیصد تن از شاگردانش، سید احمد کربلایی و محمد بهاری دو شاگرد مبرز وی راهش را ادامه دادند و بدنبال بیماری محمد بهاری و ترک نجف و بازگشتش به ایران، کربلایی یگانه مربی بزرگ عرفان در نجف و وصی عرفانی استادش ملا حسینقلی همدانی بود.[۲][۳]
کربلایی در فقه نیز از اعاظم فقهای زمان خود بوده است. محمدحسین غروی اصفهانی (کمپانی) دربارهٔ شخصیت فقهی وی میگوید: «من احدی را در فقه مثل او ندیدهام». محمدتقی شیرازی (میرزای دوم) بزرگترین فقیه عصر خویش، احتیاطات خود را به وی ارجاع میداده است.[۴] در سن چهل سالگی او را نامزد برای مرجعیت شیعیان کردند، اما او حاضر نشد فتوی دهد یا رساله بنویسد و حتی از نماز جماعت هم در ملأ عام همچون سید علی قاضی و علامه طباطبائی خودداری کرد. وی در زمینه فقه و وصول نیز مانند عرفان محفل تدریس داشت.[۵]
شرح حال
ویرایشسید احمد موسوی حائری کربلایی تهرانی، فرزند سید ابراهیم موسوی تهرانی (زادهٔ ۱۲۸۰ق، کربلا) تحصیلات ابتدایی را در کربلا و سپس سامرا در محضر میرزای بزرگ و آنگاه در نجف ر محضر آخوند خراسانی دنبال کرد و به اجتهاد رسید. وی در نجف به جمع شاگردان حسینقلی همدانی پیوست. کربلایی ۲۷ شوال ۱۳۳۲ق در نجف از دنیا رفت و همانجا دفن شد.[۶]
اساتید
ویرایشدر عرفان:
در فقه:
شاگردان
ویرایشدر عرفان:
در فقه:
آثار
ویرایش- «رساله محاکمات بین علمین» (دستورالعملهای عرفان عملی و مکاتبات وی با کمپانی اصفهانی که با عنوان «توحید علمی و عینی» نیز به چاپ رسیده است)[۸][۹]
- کتاب تذکرة المتقین «گردآوری آثاری از ملاحسینقلی همدانی و دو شاگرد مبرزش و دستورت عرفانی از محمد بیدآبادی. توسط اسمعیل تبریزی (تائب)» (نامههای عرفانی و مناظره علمی عرفانی سید احمد کربلایی با کمپانی اصفهانی در این کتاب آمده است)[۱۰]
- نوشتجاتی در فقه و اصول (شامل تقریرات و آراء شخصی که اثری از آنها باقی نمانده است)[۱۱]
منابع
ویرایش- ↑ https://wiki.ahlolbait.com/سید_احمد_کربلایی
- ↑ http://erfanvahekmat.com/دانشنامه/آیةاللهالعظمی_حاج_سید_احمد_کربلایی
- ↑ https://fa.wikifeqh.ir/سید_احمد_کربلایی
- ↑ https://fa.wikifeqh.ir/سید_احمد_کربلایی
- ↑ https://khouzestan.iqna.ir/fa/news/4060308/شکوه-عرفان-ولایی-در-سیره-سیداحمد-کربلایی
- ↑ https://fa.wikifeqh.ir/سید_احمد_کربلایی
- ↑ https://khouzestan.iqna.ir/fa/news/4060308/شکوه-عرفان-ولایی-در-سیره-سیداحمد-کربلایی
- ↑ https://wiki.ahlolbait.com/سید_احمد_کربلایی#cite_ref-6
- ↑ http://erfanvahekmat.com/دانشنامه/آیةاللهالعظمی_حاج_سید_احمد_کربلایی
- ↑ http://erfanvahekmat.com/دانشنامه/کتاب_تذکرة_المتقین
- ↑ https://khouzestan.iqna.ir/fa/news/4060308/شکوه-عرفان-ولایی-در-سیره-سیداحمد-کربلایی