سید عبدالواحد موسوی لاری
سیّد عبدالواحد موسوی لاری (زادهٔ ۱۳۳۳ در مُهر) سیاستمدار اصلاح‌طلب و روحانی شیعه ایرانی است که هم‌اکنون از اعضای شاخص مجمع روحانیون مبارز است. او در دولت‌های هفتم و هشتم از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴ سمت وزیر کشور ایران را برعهده داشت و پیش‌از آن نیز به مدّت ۱ سال از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷ به‌عنوان معاون امور حقوقی و مجلس رئیس‌جمهور فعّالیت می‌کرد.
سید عبدالواحد موسوی لاری | |
|---|---|
 موسوی لاری در سیزدهمین کنگرهٔ حزب مردم‌سالاری | |
| وزیر کشور | |
| دوره مسئولیت ۳۱ تیر ۱۳۷۷ – ۲ شهریور ۱۳۸۴ | |
| رئیس‌جمهور | سید محمد خاتمی |
| پس از | سید مصطفی تاج‌زاده (سرپرست) |
| پیش از | مصطفی پورمحمدی |
| معاون امور حقوقی و مجلس رئیس‌جمهور | |
| دوره مسئولیت ۱ شهریور ۱۳۷۶ – ۳۱ تیر ۱۳۷۷ | |
| رئیس‌جمهور | سید محمد خاتمی |
| پس از | سید عطاءالله مهاجرانی |
| پیش از | محمدعلی صدوقی |
| نمایندهٔ مجلس شورای اسلامیدورههای اول و سوم | |
| دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۲۱ خرداد ۱۳۶۳ | |
| حوزه انتخاباتی | تهران، ری، شمیران |
| دوره مسئولیت ۷ خرداد ۱۳۶۷ – ۷ خرداد ۱۳۷۱ | |
| پیش از | محمدجواد راستی لاری |
| حوزه انتخاباتی | لار |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۳۳۳ (۷۱ سال) مُهر، استان فارس، ایران |
| حزب سیاسی | مجمع روحانیون مبارز (اکنون–۱۳۶۷) |
| دیگر عضویت‌های سیاسی | شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان (۱۳۹۹–۱۳۹۴) ائتلاف اصلاح‌طلبان (۱۳۸۷–۱۳۸۶) ائتلاف اصلاح‌طلبان (۱۳۸۵) |
| هیئت دولت | دولت هفتمدولت هشتم |
وزارت کشور
ویرایشموسوی لاری پس از استیضاح عبدالله نوری توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۷۷، نام وی از سوی سید محمد خاتمی به‌عنوان وزیر پیشنهادی کشور برای اخذ رأی از سوی نمایندگان به مجلس شورای اسلامی داده شد و وی توانست با ۱۷۷ رأی موافق، ۶۷ رأی مخالف و ۲۲ رأی ممتنع به‌عنوان وزیر کشور ایران در دولت هفتم انتخاب شود و در دولت هشتم نیز این سمت را برعهده داشت.[۱]
عملکرد
ویرایشاز مهمترین رویدادهای دوران تصدی وزارت کشور توسط وی می‌توان به: حمله به کوی دانشگاه تهران در تیر ۱۳۷۸، برگزاری اولین دورهٔ انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ و راه‌اندازی آنان، برگزاری انتخابات بحث‌برانگیز دورهٔ هفتم مجلس شورای اسلامی با توجه به تحصن و استعفای جمعی از نمایندگان مجلس ششم، ترور سعید حجاریان و زمین‌لرزه سال ۱۳۸۲ در بم اشاره کرد.[۲]
معاونت رئیس‌جمهور
ویرایشاو در آغاز کار دولت هفتم به ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی به مدّت ۱ سال از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷، سمت معاون حقوقی و پارلمانی رئیس‌جمهور ایران را برعهده داشت و سپس در دولت هفتم به‌عنوان وزیر کشور انتخاب شد.
مجلس شورای اسلامی
ویرایش
موسوی لاری در دوره نخست مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نمایندهٔ لار حضور داشت و در دوره سوم مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نمایندهٔ تهران، ری، شمیران فعّالیت می‌کرد.
فعالیت‌های سیاسی
ویرایشمواضع
ویرایشموسوی لاری از اعضای بارز کمیتهٔ رسیدگی به ائتلاف کاندیدهای ریاست جمهوری در انتخابات دورهٔ یازدهم ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۹۲ از سوی سید محمد خاتمی بوده‌است که به کناره‌گیری محمدرضا عارف انجامید و حسن روحانی کاندیدای مورد اجماع آن در نظر گرفته شد. او همچنین در جریان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی نایب رئیس شورای سیاستگذاری جناح اصلاح‌طلبان برای ائتلاف فراگیر اصلاح‌طلبان بود. وی همچنین پس از ابطال آرای مینو خالقی توسط شورای نگهبان در انتخابات دهمین دوره مجلس مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۴ از دولت حسن روحانی درخواست کرد که با ابطال آرا موافقت نکنند و اعتبارنامهٔ وی را به مجلس شورای اسلامی بفرستند.[۳]
پانویس
ویرایش- ↑ «توسعه سیاسی محور برنامه‌های موسوی لاری است». روزنامه همشهری. ۱ مرداد ۱۳۷۷.
- ↑ «BBC Persian». www.bbc.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۵.
- ↑ «عارف رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان شد». ایسنا. ۲۰۱۵-۱۱-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۸-۰۵.
پیوند به بیرون
ویرایش
| کرسی پارلمانی | ||
|---|---|---|
| پیشین: علی ملکوتی |
نایب‌رئیس اول کمیسیون ارشاد و هنر اسلامی ۱۳۶۹–۱۳۶۷ |
پسین: حسین اربابی‌فرد |
| مناصب سیاسی | ||
| پیشین: ؟ |
معاون امور حقوقی و مجلس وزیر ارشاد اسلامی ۱۳۶۷–۱۳۶۳ |
پسین: محمدباقر کریمیان |
| پیشین: سید عطاءالله مهاجرانی |
معاون امور حقوقی و مجلس رئیس‌جمهور ۱۳۷۷–۱۳۷۶ |
پسین: محمدعلی صدوقی |
| پیشین: سید مصطفی تاجزادهسرپرست |
وزیر کشور ۱۳۸۴–۱۳۷۷ |
پسین: مصطفی پورمحمدی |
| مناصب نظامی | ||
| بدون متصدی آخرین تصدی توسط: علی‌محمد بشارتی
|
جانشین فرمانده کل نیروهای مسلح در امور ناجا ۱۳۸۴–۱۳۷۷ |
پسین: مصطفی پورمحمدی |
| مناصب احزاب سیاسی | ||
| بدون متصدی | دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز ۱۳۸۶–۱۳۸۵ |
پسین: مجید انصاری |
| عنوان جدید | رئیس کمیته اقشار و گروه‌ها ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان ۱۳۸۵ |
انحلال ائتلاف |
| رئیس کمیته سیاسی ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان ۱۳۸۷–۱۳۸۶ |
انحلال ائتلاف | |
| رئیس ستاد و رئیس شورای سیاستگذاری ائتلاف اصلاح‌طلبان ۱۳۸۷–۱۳۸۶ | ||
| نایب‌رئیس اول شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان ۱۳۹۹–۱۳۹۴ |
انحلال تشکیلات | |