سید هاشم میردامادی
سید میرزا هاشم نجف آبادی میردامادی (۱۲۶۴ نجف - ۱۳۴۱ مشهد) روحانی شیعه بود. در سال ۱۲۶۴ شمسی در نجف متولد شد. پدر او از روحانیون معروف و مقیم نجف بود. تحصیلات خود را در نجف انجام داد و نزد عالمان بزرگ آن عصر، محمدکاظم خراسانی و محمدحسین نائینی تلمذ نمود و به درجهٔ اجتهاد رسید. در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی به مشهد رفت و در سال ۱۳۱۴ به دلیل سخنرانی تند علیه رضاشاه به سمنان تبعید شد. وی در سال ۱۳۳۹ به مشهد بازگشت و به تفسیر قرآن در مسجد گوهرشاد پرداخت. «رساله در رجعت»، «ترجمه کتاب سیف الامّه» از احمد نراقی، «شرح حال علماء بزرگ همراه داستانها»، «خلاصه البیان فی تفسیر القرآن» و «تقریرات درس میرزای نائینی» و «جزواتی در علم اخلاق» از جملهٔ تالیفات اوست.
او در سال ۱۳۴۱ در سن ۷۷ سالگی در مشهد درگذشت و در جوار حرم علی ابن موسی الرضا به خاک سپرده شد. همسر او دختر سید میرزا ابراهیم نصرآبادی، از اهالی نصرآباد یزد بود[۱] و دختر او، خدیجه با سید جواد خامنهای ازدواج کرد و فرزندشان سید علی خامنهای شد.
نسب ویرایش
نسب میرزا هاشم، با هفت واسطه به میر برهانالدین محمدباقر استرآبادی معروف به میرداماد، فیلسوف، متکلم و فقیه برجستهٔ دورهٔ صفویه میرسد.[۲] پدر میرداماد، سید شمسالدین محمد با دختر علی بن عبدالعالی معروف به محقق کرکی، فقیه مشهور دورهٔ شاه طهماسب صفوی، ازدواج کرد و به سبب این نسبت به میرداماد معروف شد؛ و میر برهانالدین که پسر او از دختر محقق کرکی بود، بعد از پدر این لقب را به ارث برد. میرداماد با ۲۹ واسطه به امام جعفر صادق متصل میشود.
منابع ویرایش
- ↑ آیتالله خامنهای یزدی هستند یا مشهدی یا …؟ ، پایگاه خبری شمال نیوز. بازدید در تاریخ 10 ژانویه 2011.
- ↑ زندگینامهٔ خود نوشت سید مجتبی میردامادی، اندیشهوران[پیوند مرده]. بازدید در تاریخ 10 ژانویه 2011.