سیلیکون (پلیمر)

با سیلیسیم اشتباه نشود.

سیلیکون (به انگلیسی: Silicone) که پلی‌سیلوکسان (به انگلیسی: polysiloxanes) نیز نامیده می‌شود، پلیمرهایی هستند که شامل هر ترکیب مصنوعی ساخته شده از واحدهای تکرار شونده سیلوکسان (به انگلیسی: siloxane) باشد، که زنجیره ای متناوب از اتم‌های سیلیکون و اتم‌های اکسیژن است که با کربن، هیدروژن و گاهی برخی عناصر دیگر ترکیب شده‌است.

چسب سیلیکون

این پلیمرها معمولاً مقاوم به گرما بوده و به صورت مایع یا لاستیکی مانند موجود می‌باشند که برای کاربردهایی از قبیل: درزگیر و آب‌بند، چسب، روانکار، لوازم پخت‌وپز و همچنین عایق حرارتی و الکتریکی استفاده می‌شوند. انواع پرکاربرد آن شامل: روغن سیلیکون، گریس سیلیکون، لاستیک سیلیکون، رزین سیلیکون و درزبند سیلیکون می‌باشد.

فردریک کیپینگ کاشف سیلیکون است. زمانی که می‌خواست پلاستیک تولید کند، به جای استفاده از ترکیبات کربن، از زنجیره سیلیسیم استفاده کرد که به صورت اتفاقی خانواده سیلیکون‌ها را کشف کرد. سیلیکون به صورت جامد یا مایع وجود دارد که در مقابل حرارت و بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است.

نگارخانه

• 
• 

جستارهای وابسته

• پلیمر معدنی