شالیزار، زمین کشاورزی است که در آن برنج کاشته می‌شود.[۲][۳] برای کاشت برنج ابتدا باید آن را در محوطه کوچکی رشد داد و بعد از آن به شالیزار منتقل کرد. شالیزارهای در حال کاشت همیشه پرآب هستند.[۴]

شالیزاری در مازندران
شالیزار برنج در بالی، اندونزی
زنان در کاشت برنج در شالیزارها و درو کردن آن نقش اصلی را دارند. شالی‌کارها معمولاً به دلایل مشکلات این کار عموماً به انواع بیماری‌ها مبتلا می‌شوند.[۱]

آب بز نیاز برای شالیزارها از آب چاه یا آب‌بندانها تأمین می‌شود.[۵] کم‌آبی بدترین مشکل برای شالیکاران است.[۴]

بیماری شالیزار ویرایش

بیماری تب شالیزار (لپتوسپیروز) گونه‌ای از بیماری مشترک بین دام و انسان است که از شالیزارها ایجاد می‌شود. علائم بیماری بیشتر تب، لرز و درد عضلانی می‌باشد. عامل بیماری از طریق چشم، دهان، بینی و زخم‌های روی پوست وارد بدن می‌شود.[۶]

نام های مرتبط به شالیزار ویرایش

شالیز، شالی، شارلیز (زبان گیلکی), و شالیزه از نمونه نام هایی است دخترانه که از شالیزار گرفته شده است.[۷]

نگارخانه ویرایش

منابع ویرایش

  1. زنان شالیکار برنج می‌کارند، درد درو می‌کنند، بی‌بی‌سی فارسی
  2. «شالیکاران مراقب تب شالیزار باشند». دریا نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
  3. «جلبک‌های سبز آبی، کود شالیزارها می‌شوند». روزنامه ایران. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «بحران در شالیزارهای شمالیه ۲۰۱۰».
  5. «آب‌بندان راهکار رفع کم‌آبی استان‌های شمالی». گسترش. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
  6. «بیماری تب شالیزار در کمین شالیکاران». جام جم. دریافت‌شده در ۳۰ فروردین ۱۳۸۹.
  7. online A7%D9%84%DB%8C «شالی» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). لغت نامه دهخدا.[پیوند مرده]