شاپور چهارم

شاپور چهارم شاه ارمنستان ایران از ۴۱۵ تا ۴۲۰ و همچنین مدعی تاج و تخت شاهنشاهی ساسانی در ۴۲۰ بود، که مدت کوتاهی هم فرمان راند.

شاپور چهارم
شاهنشاه ساسانی
دوران	۴۲۰ میلادی
درگذشت	۴۲۰ میلادی
محل درگذشت	تیسفون
پیش از	خسرو زورستان
پس از	یزدگرد یکم
دودمان	ساسانی
پدر	یزدگرد یکم
مادر	شوشاندخت
دین	زرتشتی

زندگی‌نامه

شاپور پسر یزدگرد یکم و شیشین‌دخت بود، و دو برادر به نام‌های بهرام پنجم (بهرام گور) و نرسه داشت. در هنگام مرگ شاه اشکانی ارمنستان، خسرو چهارم ارمنی، یزدگرد تصمیم گرفت تا به جای اردشیر چهارم ارمنی، برادرزاده خسرو، تاج شاهی ارمنستان را به پسر ارشد خود شاپور چهارم بدهد. در حین پادشاهی شاپور چهارم در ارمنستان، او راه آشتی و مصالحه را پیش گرفت و روابط دوستانه‌ای با اشراف ارمنستان برقرار کرد. او هر چه می‌توانست کرد تا ارمنی‌های از دین برگشته و مسیحی‌شده را دوباره زرتشتی کند، اما تا حد زیادی ناموفق بود.

در سال ۴۲۰، یزدگرد یکم توسط اشراف ساسانی در ورکانه کشته شد، که شاپور را به سرعت به تیسپون کشاند تا تاج و تخت را بستاند. با این حال، او تنها موفق شد مدت کوتاهی شاهنشاه باشد و اشراف و موبدان او را که سعی داشت تمامی فرزندان یزدگرد یکم را بیرون کند، کشتند. پس از قتل شاپور، اشراف شاهزاده دیگری به نام خسرو، پسر بهرام چهارم را به عنوان شاهنشاه ایران بر تخت نشاندند.

پادشاه پیشین: یزدگرد یکم

شاپور چهارم شاهنشاه ایران ۴۲۰–۴۲۰ میلادی

جانشین: خسرو زورستان

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shapur IV». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۵.