شایستگی (منابع انسانی)

شایستگی، دانش، مهارت، توانایی، یا مشخصه دیگر (مثل خصلت، ذهنیت یا رویکرد) است که کمک می‌کند فرد به نتایج مطلوب در شغل خود دست یابد.

شایستگی یک ویژگی به نسبت عمیق و پایدار شخصیت فرد است که با معیاری مرجع برای عملکرد مؤثر و/یا عالی در یک شغل، رابطه علّی دارد. شایستگی‌ها را بسته به معیار عملکردی که پیش‌بینی می‌کنند، می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: حداقلی یا آستانه ای (threshold) و متمایز‌کننده یا اساسی (Core). شایستگی‌های حداقلی، ویژگی‌هایی‌ست که هر کسی برای ورود به سازمان و عملکرد مؤثر (و حداقلی) در یک شغل نیاز دارد. شایستگی متمایز‌کننده، معیارهایی هستند که افراد عالی را از متوسط جدا می‌کنند. در این راستا مؤسسه ی جهانی هی گروپ دیکشنری شایستگی ها را که شامل 4 شایستگی آستانه ای و 15 شایستگی اساسی است ارائه نموده است. شایستگی نوعی نگرش سیستمی به کارکنان است که همه صفات، ویژگی‌ها، مهارت‌ها و نگرش‌های مرتبط با اثربخشی در انجام وظایف و مسئولیت‌ها را شامل می‌شود. همچنین، شایستگی بیانگر این است که افراد چگونه باید وظیفه خود را انجام دهند یا در شرایط خاص چگونه واکنش نشان داده یا رفتار کنند. از تعاریف مربوط به شایستگی، چنین برمی آید که شایستگی تمام چیزهایی را در برمی گیرد که به گونه‌ای مستقیم یا غیر مستقیم بر روی عملکرد شغلی تأثیر داشته باشد.

جستارهای وابسته

• مدیریت بر پایه شایستگی
• اثر دانینگ-کروگر

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Competence (human resources)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶.