شلاق‌زنی

(تغییرمسیر از شلاق‌زدن)

شلاق‌زنی یا زدن تازیانه به عمل اصابت دادن یک تازیانه یا شلاق به بدن انسان یا یک جانور به منظور وارد آوردن درد و شکنجه دادن گفته می‌شود. شلاق‌زنی نوعی تنبیه است که به‌طور معمول به خواست حاکمان اجرا می‌شود. در ادیان و خصوصاً دین اسلام نیز مواردی وجود دارد که شلاق زدن به عنوان جزای فرد خاطی و گناهکار اجرا می‌شود که به آن حد زدن گویند. به‌طور معمول، شلاق زدن به عنوان یک مجازات ناخواسته تحمیل می‌شود.

تازیانه‌خوردن برده‌ها، نام اثری لیتوگرافی است که مابین سال‌های ۱۸۲۷ تا ۱۸۳۵ میلادی، توسط یوهان موریتز روگنداس (en)، نقاش آلمانی خلق شد.
اثر، چند بردهٔ سیاه‌پوست را در حال تازیانه‌خوردن نشان می‌دهد. از آن‌جایی که مالکان سفیدپوست در شان خود نمی‌دیدند که برده‌های خاطی را خودشان تنبیه کنند، وظیفه کتک‌زدن و شلاق‌زنی برعهدهٔ دیگر بردگان سپرده می‌شد تا با قساوتی مثال‌زدنی انجام وظیفه کنند.
این اثر در مرکز فرهنگ ایتاو در سائو پائولو نگه‌داری می‌شود.
اجرای مجازات شلاق بردگان برزیلی اثر ژان-باتیست دبره.

«همان است که قرآن گفته؛ کشتن به شدیدترین وجه، حلق آویز کردن به فضاحت‌بارترین حالت ممکن.[۱] تعزیر باید پوست را بدرد، از گوشت عبور کند و استخوان را درهم شکند».[۲][۳]
(محمد محمدی گیلانی، حاکم وقت شرع و رئیس دادگاه‌های انقلاب اسلامی، دربارهٔ شیوه شلاق‌زدن زندانیان در مصاحبه با روزنامه کیهان، مورخ ۲۸ شهریور ۱۳۶۰)

«شلاق می‌زدند که نماز بخوانیم».
عفت ماهباز، زندانی سیاسی در دهه ۱۳۶۰[۴]

استفاده به عنوان مجازات در دوران معاصر ویرایش

شلاق‌زنی به عنوان مجازات در اکثر کشورهای غربی ملغی شده است اما در بعضی از مناطق جهان، خصوصا کشورهایی با قانون اسلامی و همچنین مناطقی که سابقاً تحت تسلط امپراتوری بریتانیا بوده‌اند مورد استفاده قرار می‌گیرد. ضربه زدن با ترکه تحت نظارت پزشکی به عنوان مجازات برای برخی انواع جرائم در کشورهایی چون سنگاپور، مالزی، اندونزی، تانزانیا، زیمبابوه و... استفاده می‌شود.

در شریعت اسلامی شلاق‌زنی یک نوع مجازات (حد) برای تخلف از قوانین دینی محسوب می‌شود و در مواردی چون مجازات زنا، شرب خمر، افترا کاربرد دارد. همچنین به طور گسترده از شلاق‌زنی به عنوان مجازات تحت اختیار قاضی (تعزیر) استفاده می‌شود. این مجازات معمولا در ملا عام صورت می‌گیرد، با این حال برخی از علمای اسلامی این را برخلاف آموزه‌های اسلامی می‌دانند.[۵]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. «محمد محمدی گیلانی؛ مدال عدالت برای فرزندکشی». iranianuk.
  2. «مقامهای عالی قضایی جمهوری اسلامی» (PDF). justice4iran.
  3. «گزارش دربارهٔ زندانهای رژیم ولایت مطلقه فقیه – بخش سوم: دستگاه قضائی تحت امر «ولایت مطلقه فقیه»، دستگاه شکنجه و ترور». melliun.
  4. «شلاق می‌زدند که نماز بخوانیم»، رادیو زمانه
  5. "Ruling on the crime of rape - Islam Question & Answer". islamqa.info (به انگلیسی). Retrieved 2022-01-27.

پیوند به بیرون ویرایش