شهرستان آستارا
شهرستان آستارا از شهرستان‌های ساحلی استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان، شهر آستارا است. این شهرستان با کشور جمهوری آذربایجان همسایه است. بیشتر مردم این شهرستان به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند،[۵][۶][۷][۸] همچنین زبان تالشی و زبان فارسی نیز در این شهرستان رواج دارد. در مناطق کوهپایه‌ای شهرستان نظیر عنبران محله و دهستان حیران مردمان به زبان تالشی صحبت می‌نمایند.[۹] شغل اکثر مردم شهرستان آستارا صادرات یا واردات کالا از جمهوری آذربایجان و کشاورزی است. همچنین این شهرستان همه ساله به خصوص در فصل‌های بهار و تابستان میزبان گردشگران بسیاری است که از شهرهای مختلف ایران و کشورهای قفقاز به این شهرستان مسافرت می‌کنند. وجود بازارچه ساحلی، پاساژهای متعدد نیز باعث رونق وضعیت اقتصادی این شهرستان شده است. وسعت این شهرستان ۳۴۰ کیلومتر مربع است.[۱۰]
| شهرستان آستارا | |
|---|---|
 موقعیت شهرستان در استان | |
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | گیلان |
| مرکز شهرستان | آستارا |
| سایر شهرها | لوندویل |
| بخش‌ها | مرکزی، لوندویل |
| سال تأسیس | ۱۳۳۷ |
| اداره | |
| فرماندار | علی درمانی (سرپرست) |
| حوزهٔ انتخابیه | حوزه انتخابیه آستارا |
| مردم | |
| جمعیت | ۹۴٬۲۰۰ نفر (۱۴۰۰)[۱] |
| تراکم جمعیت | ۲۷۳٫۸ نفر بر کیلومتر مربع |
| مذهب | شیعه و سنی[۲] |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۳۴۴ کیلومتر مربع |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۱۵ درجهٔ سانتی‌گراد |
| بارش سالانه | ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ میلی‌متر[۳][۴] |
| داده‌های دیگر | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۳ |
| وبگاه | وبگاه رسمی |
تقسیمات کشوری
ویرایششهر: آستارا
شهر: لوندویل
تاریخچه
ویرایشمنطقه آستارا در دوران صفوی مرکز حاکم‌نشین تالش و تابع ولایت گیلان بود. در سال ۱۱۳۵ ه.ق که ولایت گیلان به اشغال روسیه درآمد، آستارا نیز تحت حاکمیت نظامیان روسی درآمد. با ظهور نادرشاه و انعقاد عهدنامه رشت بین ایران و روسیه در سال ۱۱۴۴ ه.ق، مناطق شمالی ایران از ارتش روسیه تخلیه شده و مجدداً حاکمیت محلی در منطقه از جمله در آستارا احیا شد. پس از کشته‌شدن نادرشاه در سال ۱۱۶۰ ه.ق، آستارا مرکز یک حکومت نیمه‌مستقل به نام خان‌نشین تالش شد که دوام زیادی نداشت و مرکز خان‌نشین تالش به لنکران منتقل شد. پیامدهای جنگ‌های ایران و روسیه در دوره قاجار، تغییرات جدیدی در منطقه پدید آورد. انعقاد عهدنامه ترکمانچای در شعبان ۱۲۴۳ ه.ق/ اسفند ۱۲۰۶ ه.ش موجب جدایی نیمهٔ شمالیِ سرزمین تالش از ایران شده و نیمهٔ جنوبیِ تالش، از جمله آستارا، در اختیار نایب‌السلطنه عباس میرزا حکمران آذربایجان قرار گرفت. قسمتی از تالش جنوبی بین خانهای محلی گیلان به صورت تیول تقسیم شده و مابقی به ایالت آذربایجان ضمیمه شد. بنابراین آستارا از اواخر پادشاهی فتحعلی‌شاه در ترکیب ایالت آذربایجان محسوب می‌گردید که این وضعیت تا پایان دوران قاجار ادامه پیدا کرد.
در دوره دوم مجلس شورای ملی و به تاریخ صفر ۱۳۲۸ ه.ق/ اسفند ۱۲۸۸ ه.ش، اهالی آستارا با ارسال طومارهایی به مجلس، خواستار جدا شدن آستارا از ایالت آذربایجان و الحاق به ولایت گیلان شدند. این درخواست مورد موافقت وزارت داخله قرار نگرفت.[۱۱] مردم آستارا در فروردین ۱۳۱۱ نیز تقاضای الحاق به گیلان را از طریق ارسال طومار به دربار پیگیری کردند که این تلاش نیز ناکام ماند.[۱۲] از سال ۱۳۱۶ و براساس قانون تقسیمات کشوری، بخش آستارا به‌عنوان یکی از بخش‌های تابعهٔ شهرستان اردبیل از استان سوم (آذربایجان شرقی) تعیین شد.
در آبان ۱۳۲۹، پیشنهاد وزارت کشور مبنی بر جدا شدن بخش آستارا از شهرستان اردبیل و پیوستن آن به شهرستان خمسهٔ طوالش به تصویب هیئت دولت رسید[۱۳] اما این مصوبه دوام نداشت و یک ماه بعد باطل شد.[۱۴] سرانجام در مهر ۱۳۳۷، بخش آستارا به یکی از شهرستان‌های مستقل استان سوم (آذربایجان شرقی) ارتقا پیدا کرد[۱۵] و در خرداد ۱۳۳۹ به استان یکم (گیلان) ملحق گردید.[۱۶]
از دوره بیستم مجلس شورای ملی، شهرستان آستارا دارای نماینده مستقل در قوه مقننه بوده است.
فهرست فرمانداران
ویرایشاز ابتدای دوران پهلوی تا قبل از تأسیس فرمانداری در سال ۱۳۳۷، آستارا توسط یک بخشدار اداره می‌شد.
- پاشا بهزادی
- …
- غلامحسین رحمانی (از سوی حکومت خودمختار آذربایجان)
- …
- باقر منصوری: از بهمن ۱۳۲۹[۱۷] تا ؟
- …
- جورابچی: حوالی سال ۱۳۳۴.[۱۸]
- …
- احمد اکبر: ؟ تا ۱۳۳۷.[۱۹]
- فرمانداران از سال ۱۳۳۷ تا سال ۱۳۶۸
- روحی: از ۱۳۳۷ تا تیر ۱۳۳۸.[۱۹]
- رزاقی: از تیر ۱۳۳۸[۱۹] تا ؟
- …
- پیشوایی: حوالی سال‌های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۳.[۲۰]
- بوند (سرپرست فرمانداری): سال ۱۳۴۳.[۲۰]
- …
- مهرداد نادری: حوالی سال‌های ۱۳۵۲[۲۱] و ۱۳۵۴.
- تراب‌زاده: سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷.[۲۲]
- …
- محمود ارشیا (سرپرست فرمانداری): سال ۱۳۵۸.[۲۳]
- حمید جمشیدی: از آذر ۱۳۵۸.[۲۳]
- محمود ارشیا: حوالی سال ۱۳۵۹.[۲۴]
- آقایی: حوالی سال‌های ۱۳۶۰[۲۵] و ۱۳۶۲.[۲۴]
- …
- امیری: حوالی سال ۱۳۶۴.[۲۶]
- پس از سال ۱۳۶۸
| وضعیت |
|---|
| سازمان‌های سیاسی |
| فرماندار | آغاز تصدی | پایان تصدی | استاندار | منبع | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| حسن رضایی | ۹ اسفند۱۳۶۸ | شهریور/مهر۱۳۷۲ | علیرضا تابش | [۲۷] | ||
| سید علی‌اکبر طاهایی | ||||||
| اسماعیل هادی‌پور | شهریور/مهر۱۳۷۲ | ۲۳ دی۱۳۷۲ | [۲۸] | |||
| ۲۳ دی۱۳۷۲ | شهریور/مهر۱۳۷۴ | [۲۹][۳۰] | ||||
| عبدالرضا بی‌آزار | شهریور/مهر۱۳۷۴ | دی/بهمن۱۳۷۹ | [۳۱][۳۲] | |||
| علی صوفی | ||||||
| محمد اخوان بازارده | دی/بهمن۱۳۷۹ | تیر۱۳۸۳ | [۳۳] | |||
| مسعود سلطانی‌فر | ||||||
| علی پاینده | تیر۱۳۸۳ | بهمن۱۳۸۴ | [۳۴] | |||
| عسگر حسنیپورسرپرست | ۵ بهمن۱۳۸۴ | اسفند۱۳۸۴ | علی عبداللهی | [۳۵] | ||
| مرتضی طالبی | اسفند۱۳۸۴ | ۱۳ آبان۱۳۸۷ | [۳۶] | |||
| روح‌الله قهرمانی | ||||||
| کیوان اسدپور | ۱۳ آبان۱۳۸۷ | ۲۳ بهمن۱۳۹۲ | [۳۷] | |||
| مهدی سعادتی | ||||||
| کیهان هاشم‌نیا | ||||||
| سیروس شفقی | ۲۳ بهمن۱۳۹۲ | ۵ دی۱۳۹۵ | محمدعلی نجفی | [۳۸] | ||
| محمدمهدی مظفریسرپرست | ۵ دی۱۳۹۵ | ۴ اسفند۱۳۹۵ | [۳۹] | |||
| یونس رنجکش کیسمی | ۴ اسفند۱۳۹۵ | ۲۹ دی۱۳۹۷ | [۴۰] | |||
| مصطفی سالاری | ||||||
| حسن رستم‌زاد | ۲۹ دی۱۳۹۷ | ۲۱ تیر۱۳۹۹ | [۴۱] | |||
| ارسلان زارع | ||||||
| رضا جمشیدی سهساریسرپرست | ۲۱ تیر۱۳۹۹ | ۱۶ شهریور۱۳۹۹ | [۴۲] | |||
| عباس صابر | ۱۶ شهریور۱۳۹۹ | ۱ تیر۱۴۰۰ | [۴۳] | |||
| سید سعید میرقربانیسرپرست | ۶ تیر۱۴۰۰ | ۲۹ دی۱۴۰۰ | [۴۴] | |||
| عنایت رضایی‌پور نودهی | ۲۹ دی۱۴۰۰ | ۱۵ اسفند۱۴۰۰ | اسدالله عباسی | [۴۵] | ||
| ۱۵ اسفند۱۴۰۰ | ۳ مرداد۱۴۰۲ | [۴۶] | ||||
| محمدرضا شهاب‌زاده | ۳ مرداد۱۴۰۲ | ۲۱ شهریور۱۴۰۲ | [۴۷] | |||
| ۲۱ شهریور۱۴۰۲ | ۱۴ اسفند۱۴۰۳ | [۴۸] | ||||
| علی درمانیسرپرست | ۱۴ اسفند۱۴۰۳ | در حال تصدی | هادی حق‌شناس | [۴۹] | ||
تعویض پیاپی فرمانداران[۵۰] و انتصاب پرتعداد سرپرستان فرمانداری[۵۱] در اواخر دههٔ ۱۳۹۰ موضوعی چالش‌برانگیز بود.
جغرافیا
ویرایششهرستان آستارا از شمال با کشور جمهوری آذربایجان، از غرب به شهرستان نمین (استان اردبیل)، از جنوب به شهرستان طوالش همسایه است. همچنین از شمال به رودخانه مرزی آستاراچای، از جنوب به رود قره‌سو و از غرب به کوه‌های تالش محدود می‌شود.
گردشگری
ویرایشآستارا با داشتن جاذبه‌های گردشگری متعدد در تمامی فصول سال میزبان تعداد زیادی از مسافرین ایرانی و گردشگران خارجی به خصوص از حوزه قفقاز می‌باشد. منطقه نمونه گردشگری حیران، جنگل فندقلو،[۵۲] ساحل صدف، طرح شناگاه سفیر امید و نیز بازارچه ساحلی، چشمه آبگرم 'کوته کومه' و علی داشی در گیلده، تالاب استیل، پناهگاه حیات وحش لوندویل و… که باعث شده است سالانه در حدود شش میلیون نفر از ایرانیان و بالغ بر ششصد هزار نفر از کشورهای خارجی از این شهر دیدن کنند.[۵۳]
اماکن گردشگری
ویرایش
- آبشار لاتون
- تله کابین حیران
- گردنه حیران
- پناهگاه حیات وحش لوندویل
- باغ پرندگان آستارا
- کوته کومه
- تالاب استیل
- آستاراچای
- پارک جنگلی بی‌بی یانلو
- ساحل صدف
- جنگل فندقلو
- باغ ملی
- باغ چای عباس‌آباد
- بهشت کاکتوس‌ها
- کوه اسپیناس
- ساحل شریعتی
- آسیو شوان (آسیاب آبی)
- چشمه آب گرم علی داشی
- پیست کارتینگ حیران
- سورتمه (حیران)
-
چشم‌اندازی از طبیعت حومهٔ آستارا. -
خانه‌هایی با بام‌های سفالین در کنار مرداب آستارا -
تالاب استیل -
خانهای روستایی در آستارا -
آبشار لاتون -
مسیر کوهستانی بهارستان
اماکن تاریخی
ویرایش- قلعه شیندان
- قلعه تک آغاج
- بقعه پیرقطب الدین
- بقعه شیخ تاج‌الدین محمود خیوی
- بقعه سیدمحمد دوست
- امامزاده ابراهیم و قاسم
- دبیرستان حکیم نظامی
- کتابخانه عمومی شماره یک آستارا
- مدرسه شهیدمدنی (به نام پیشین: مدرسه داریوش)
- مدرسه سنایی سیبلی
- طرق مظفری
آثار تاریخی
ویرایشاکنون قدیمی‌ترین بنای منطقه متعلق به دوره ایلخانی بوده و تعداد دیگر از آثار دوران صفویه و قاجاریه این بنای کهن را همراهی می‌کنند. شایان ذکر است که بناها و آثار دوران اسلامی منطقه شهرستان آستارا اکثراً شامل قبور قدیمی و بقاع و آرامگاه‌هایی هستند که در دامنه کوه‌ها و جنگل‌ها به صورت متروک و برخی بدون تاریخ و بنا واقع شده‌اند و از لحاظ فیزیکی وضعیت مناسبی ندارند.
هتل
ویرایشآستارا با دارا بودن ۱۳ هتل، ۹ هتل آپارتمان، هفت مهمانپذیر، ۲۶ واحد پذیرایی بین راهی، ۷۰۰ مسافر کاشانه، چهار کمپینگ با حدود ۴۶۶ سکو، ۱۶۹ کلاس درس که برخی از هتل‌های مشغول به فعالیت عبارتند از:[۵۴]
| ردیف | نام هتل | وب سایت |
|---|---|---|
| ۱ | هتل بین‌المللی اسپیناس(*****) | https://web.archive.org/web/20140517115526/http://espinashotels.com/fa/hotels-a-resorts/ |
| ۲ | هتل ایساتیس (***) | http://www.esatishotel.com |
| ۳ | هتل ابوالفضل(***) | |
| ۴ | هتل تتیس(***) | |
| ۵ | مهمانسرای جهانگردی آستارا | www.ittic.com/Reservation/default.aspx?tabid=۱۳۷۴ |
| ۶ | هتل وصلی | |
| ۷ | هتل خلیج فارس | |
| ۸ | هتل بلال | |
| ۹ | هتل نژلا | |
| ۱۰ | هتل باران | |
| ۱۱ | هتل دریا | |
| ۱۲ | هتل سیدان | |
| ۱۳ | هتل جهانگردی | |
| ۱۴ | هتل کاج |
به جز هتل‌های شماره(۱٬۲٬۳٬۴) مابقی دارای درجه‌بندی کمتر از سه ستاره هستند |
مردم
ویرایشجمعیت
ویرایشدر سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت شهرستان آستارا ۹۱٬۲۵۷ نفر (۲۸٬۷۴۲ خانوار) اعلام شد.[۵۵]
| مردان | سن | زنان |
|---|---|---|
| ۱۵۷ | ۲۰۸ | |
| ۳۱۷ | ۲۹۵ | |
| ۴۸۴ | ۵۰۳ | |
| ۵۸۹ | ۵۵۴ | |
| ۶۹۴ | ۷۶۳ | |
| ۱٬۱۳۹ | ۱٬۱۵۴ | |
| ۱٬۷۳۵ | ۱٬۶۵۵ | |
| ۲٬۲۱۶ | ۲٬۱۲۸ | |
| ۲٬۵۰۳ | ۲٬۴۳۸ | |
| ۳٬۳۳۱ | ۲٬۹۲۸ | |
| ۳٬۳۹۰ | ۳٬۲۴۲ | |
| ۴٬۲۰۰ | ۴٬۲۱۶ | |
| ۴٬۹۳۰ | ۵٬۰۷۰ | |
| ۴٬۳۱۸ | ۴٬۳۸۳ | |
| ۳٬۵۶۱ | ۳٬۸۱۴ | |
| ۳٬۲۲۶ | ۳٬۲۳۳ | |
| ۳٬۲۸۶ | ۳٬۱۳۵ | |
| ۳٬۵۱۴ | ۳٬۴۴۳ |
زبان
ویرایشدر گذشته زبان تالشی در این شهرستان رایج بوده است؛ ولی هم‌اکنون زبان اکثر مردم آستارا زبان ترکی آذربایجانی می‌باشد.[۵۷][۵۸][۵۹]
کشاورزی و دامداری
ویرایش
این شهرستان با توجه به شرایط ویژه اقلیمی از مناطق مستعد کشاورزی به‌شمار می‌آید و یکی از فعالیت‌های مهم مردم این شهرستان می‌باشد. از محصولات مهم کشاورزی آن می‌توان برنج، گندم، جو، ذرت، محصولات جالیزی و سبزیها را نام برد.. سطح زیر کشت این شهرستان۴۲۹۵۸ هکتار که برنج، سبزی و صیفی، مرکبات و میوه‌های دانه دار برداشت می‌شود.[۶۰] در نتیجه کاشت برنج در شالیزارهای شهرستان آستارا، گمان بر این است که برخی ارقام برنج مانند رقم حسنی در اثر انتخاب سنتی توسط کشاورزان، از این شهرستان نشات گرفته‌اند.[۶۱] کاشت برنج در ۳۲۰۰ هکتار زمین و شالیکوبی در ۱۰ کارخانه برنجکوبی تولید به ۱۵۱۰۷ تن محصول در سال منجر می‌شود[۶۲] همچنین از ۳۰۰ هکتار زمین زیر کشت توتون هر ساله ۲۱۰ تن برگ سبز به دست می‌آید.[۶۳] گندم نیز در ۳۹۸ هکتار کشت می‌شود و ۴۹۲ تن در سال محصول می‌دهد.[۶۴]
شهرستان آستارا به دلیل شرایط مناسب آب و هوایی برای کشت نباتات علوفه‌ای و برخورداری از مراتع برای دامپروری نیز مستعد است. در این شهرستان گوشت قرمز، گوشت مرغ، شیرو تخم مرغ و عسل تولید می‌گرددو انواع مختلف ماهی پرورش وصید و خاویار تولید می‌گردد.
از دیگر فعالیت‌های اقتصادی شهرستان زنبورداری است که از رونق زیادی برخوردار است و براساس آمارگیری از زنبورداران، در سالجاری مقدار ۲۵۸ نفر از اعضاء تعاونی زنبورداران شهرستان آستارا با ۳۷۵۰۹ کلنی زنبورعسل مقدار ۷۹۴ تن عسل به ارزش اقتصادی سی و پنج میلیارد ریال پرورش دادند.[۶۵] وجود دریای خزر علاوه بر اینکه صید ماهی را رواج داده است موجب ایجاد کارخانجات صدف کوبی گردیده که در آن‌ها از صدف‌های اطراف ساحل، خوراک طیور تهیه می‌کنند شهرستان آستارا از مراکز مهم کشاورزی در استان گیلان به‌شمار می‌رود که همه ساله بخش وسیعی از تولیداتی چون؛ برنج، کیوی، ازگیل، خرمالو، ذرت و گندم، علاوه بر عرضه در بازار مصرف داخلی به کشورهای حاشیه دریای خزر صادر می‌گردد.[۶۶]
نخستین باغ کیوی گیلان در شهرستان آستارا با ۲۲ سال قدمت در فضایی به مساحت دو هکتار معروف به 'باغ کیوی ماهوتی دایر شده است. مرکز تحقیقاتی به منظور مطالعات کارشناسی ایجاد باغات کیوی در شمال و همه مناطق مستعد کشور در کنار قدیمی‌ترین باغ کیوی استان گیلان دایر می‌شود.[۶۷] باغ کیوی برادران شیبانی به مساحت پنج هکتار در حومه آستارا هر ساله به تولید بیش از ۱۵۰ تن کیوی می‌پردازد.
پانویس
ویرایش- ↑ «پیش‌بینی جمعیت و خانوار به تفکیک مناطق شهری و روستایی، استان و شهرستان - سال ۱۴۰۰». مرکز آمار ایران. ۱ خرداد ۱۴۰۱.
- ↑ https://www.irna.ir/news/83549637/شیعه-و-سنی-در-آستارا-وحدت-خود-را-جشن-گرفتند
- ↑ «127 روز بارانی سال گذشته در آستارا». تابناک گیلان. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۴-۲۰.
- ↑ «ایرنا - پارسال آستارا با یکهزار و 711 میلی‌متر بارش 121 روز بارانی بود». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۴-۲۰.
- ↑ library Great Encyclopedia of Islam – Astara
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 20 March 2015. Retrieved 18 March 2015.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ "Archived copy". Archived from the original on 3 December 2013. Retrieved 12 August 2013.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ "Archived copy". Archived from the original on 21 July 2013. Retrieved 12 August 2013.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ «تقاضای احتساب گیلان بعنوان ایالت و انضمام آستارا به گیلان از سوی اهالی آستارا». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۲۸.
- ↑ «درخواست اهالی آستارا جهت انتزاع این شهرستان از آذربایجان و انضمام آن به گیلان». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۱۱.
- ↑ «انتزاع بخش آستارا از شهرستان اردبیل و ضمیمه شدن به شهرستان خمسه طوالش و توابع استانداری یکم». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. ۸ آبان ۱۳۲۹.
- ↑ «محسوب گردیدن بخش آستارا جزء شهرستان اردبیل و ملغی گردیدن تصویبنامه الحاق بخش آستارا به شهرستان خمسه و طوالش گیلان». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. ۲۲ آذر ۱۳۲۹.
- ↑ «تصویبنامه راجع به تبدیل شدن بخش آستارا به شهرستان». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. ۷ مهر ۱۳۳۷.
- ↑ «انتزاع شهرستان آستارا و توابع و تشکیل شدن استان گیلان». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. ۲۱ خرداد ۱۳۳۹.
- ↑ «انتصابات». اطلاعات (۷۴۴۴): ۹. ۱۹ بهمن ۱۳۲۹ – به واسطهٔ ویکی‌انبار.
- ↑ «انتصاب بخشدار آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۳۴.[پیوند مرده]
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ «تأمین نیازهای ارتباطی و تلفنی آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۳۸.[پیوند مرده]
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «صورت‌جلسات انجمن شهر شهرستان آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۴۳.[پیوند مرده]
- ↑ «صورت‌جلسات انجمن شهر آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۵۲.[پیوند مرده]
- ↑ «خرید مازاد برنج و پرتغال حوزه فرمانداری آستارا توسط دولت [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۵۷.[پیوند مرده]
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ «انتخاب دهبان و امور مربوط به دهبانی در فرمانداری آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۵۸.[پیوند مرده]
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ «خسارات وارده به کشاورزان در آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۶۶.[پیوند مرده]
- ↑ «پرورش مرغابی و تولید تخم‌مرغ در آستارا». جمهوری اسلامی (۷۱۹): ۲. ۴ آذر ۱۳۶۰ – به واسطهٔ سامانه نشریات ایران.
- ↑ «مکاتبات شورای اسلامی دهات شهرستان آستارا [سند]». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. ۱۳۶۴.[پیوند مرده]
- ↑ «انتصاب ۷ فرماندار جدید». ایرنا. ۹ اسفند ۱۳۶۸.
- ↑ «دستگاه‌های اجرایی آستارا، موظف به تهیه لیست پروژه‌های آسیب‌دیده از سیل و میزان خسارات وارده شدند». اطلاعات (۲۰۰۳۸): ۹. ۱ آبان ۱۳۷۲ – به واسطهٔ سامانه نشریات ایران.
- ↑ «فرمانداران چند شهرستان تعیین شدند». ایرنا. ۲۳ دی ۱۳۷۲.
- ↑ «۱۱۷ طرح عمرانی در شهرستان مرزی آستارا در حال اجراست». ایرنا. ۶ شهریور ۱۳۷۴.
- ↑ «نگاهی به معضل پیشروی دریای خزر». ایرنا. ۳ آبان ۱۳۷۴.
- ↑ «شناسنامه طرح توسعه آستارا در اینترنت قرار گرفت». ایرنا. ۱۸ دی ۱۳۷۹.
- ↑ «بیش از چهار هزار زائر جمهوری‌های قفقاز برای سفر حج وارد ایران شدند». ایرنا. ۱۱ اسفند ۱۳۷۹.
- ↑ «فرماندار جدید آستارا معرفی و مشغول بکار شد». ایرنا. ۱۳ تیر ۱۳۸۳.
- ↑ «سرپرست فرمانداری آستارا منصوب شد». ایرنا. ۵ بهمن ۱۳۸۴.
- ↑ «فرماندار جدید آستارا معرفی شد». ایرنا. ۲۰ اسفند ۱۳۸۴.
- ↑ «فرماندار جدید آستارا منصوب شد». ایرنا. ۱۳ آبان ۱۳۸۷.
- ↑ «شفقی فرماندار آستارا شد + سوابق». خبرگزاری تسنیم. ۲۳ بهمن ۱۳۹۲.
- ↑ «سرپرست فرمانداری شهرستان آستارا منصوب شد». ایلنا. ۵ دی ۱۳۹۵.
- ↑ فراهانی، راضیه (۴ اسفند ۱۳۹۵). «انتصاب فرماندار جدید آستارا با حکم وزیر کشور». ایسکانیوز.
- ↑ «انتصاب فرمانداران جدید آستارا، لاهیجان و رضوانشهر». ایسنا. ۲۹ دی ۱۳۹۷.
- ↑ ««جمشیدی» سرپرست فرمانداری آستارا شد». خبرگزاری مهر. ۲۱ تیر ۱۳۹۹.
- ↑ «عباس صابر به سمت فرماندار شهرستان آستارا منصوب شد». دیار میرزا. ۱۶ شهریور ۱۳۹۹.
- ↑ «معرفی سرپرستان فرمانداری شهرستان‌های لنگرود و آستارا». خبرگزاری مهر. ۶ تیر ۱۴۰۰.
- ↑ رضایی ماشمیانی، مجید (۲۹ دی ۱۴۰۰). «عنایت رضایی‌پور نودهی فرماندار بندر آستارا شد». درفک خبر.
- ↑ جوهری، آرش (۱۵ اسفند ۱۴۰۰). «عنایت رضایی‌پور رسماً به عنوان فرماندار شهرستان مرزی آستارا منصوب شد». دیار میرزا.
- ↑ «محمدرضا شهاب‌زاده سرپرست فرمانداری آستارا شد/ عنایت رضایی‌پور به استانداری می‌رود». حکایت گیلان. ۴ مرداد ۱۴۰۲.
- ↑ «حکم انتصاب فرماندار آستارا ابلاغ شد». خبرگزاری شبستان. ۲۱ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ «علی درمانی به عنوان سرپرست فرمانداری شهرستان آستارا منصوب شد». ایلنا. ۱۴ اسفند ۱۴۰۳.
- ↑ ملک‌زاده، داریوش (۵ تیر ۱۴۰۰). «آستارا بارانداز فرمانداران سفارشی». خبرگزاری مهر.
- ↑ ربانی، میثم (۱۰ دی ۱۴۰۰). «آستارا شهر سرپرست‌ها!». خبرگزاری فارس.
- ↑ «آغوش باز قدیمی‌ترین جنگل کره زمین بر گردشگران/ «فندقلو» نگین طبیعت - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency». www.mehrnews.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۹.
- ↑ «استقبال گردشگران از مناطق گردشگری و تفریحی شهر ساحلی آستارا». ایرنا. ۱۵ خرداد ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۳۹۴/۰۴/۱۰. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «بازدید بیش از 341 هزار نفر از جاذبه‌های گردشگری آستارا در تعطیلات عید فطر». خبرگزاری ایرنا. ۱۹ تیر ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۳۹۵/۴/۲۰. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵ - جمعیت و خانوار به ترتیب استان، شهرستان» (اکسل). درگاه ملی آمار ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۴-۱۹.
- ↑ مرکز آمار ایران[پیوند مرده]
- ↑ http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=793&code2=33
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۲۱.
- ↑ «دانشنامه گیلانیکا». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۵.
- ↑ Pazuki Arman, Sohani MM (2013). "Phenotypic evaluation of scutellum-derived calluses in 'Indica' rice cultivars". Acta Agriculturae Slovenica (به انگلیسی). 101 (2): 239–247. doi:10.2478/acas-2013-0020.
- ↑ برنج. کام
- ↑ شمال نیوز
- ↑ سرزمین خبر[پیوند مرده]
- ↑ «مدیریت جهاد کشاورزی آستارا». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۵.
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران[پیوند مرده]
- ↑ خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران[پیوند مرده]
منابع
ویرایش- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.
- آرین‌نیا، احمد (۱۳۸۹). «آستارا». در موسوی بجنوردی، کاظم. دانشنامه ایران. ج. ۳. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صص. ۸۷–۹۰. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۰۲۵-۹۵-۹.
- ستوده، منوچهر (۱۳۶۷). «آستارا (شهرستان)». در موسوی بجنوردی، کاظم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صص. ۳۳۷–۳۳۸. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۲۱-۱.