شهرستان فلاورجان

شهرستان فلاورجان
اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	اصفهان
مرکز	فلاورجان
نام‌های پیشین	لنجان
سال شهرستان شدن	۱۳۵۹
مردم
جمعیت	۲۴۷٬۰۱۴ نفر (۱۳۹۰)
رشد جمعیت	متوسط
تراکم جمعیت	+5000 نفر بر کیلومتر مربع
مذهب	اسلام
جغرافیای طبیعی
مساحت	۳۱۹ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا	۱۶۰۰
آب‌وهوا
بارش سالانه	10 میلی لیتر(نامشخص)
روزهای یخبندان سالانه	0
داده‌های دیگر
پیش‌شماره تلفنی	0313
شهرها
فلاورجان، پیربکران، بهاران‌شهر، کلیشاد و سودرجان، قهدریجان، ابریشم، زازران، ایمانشهر
تعداد بخش‌ها
پیربکران، قهدریجان، مرکزی

شهرستان فلاورجان معرب پل ورگان از شهرستان‌های استان اصفهان است. مرکز این شهرستان شهر فلاورجان است.

عده ای بر این باورند که با توجه به بررسی‌های میدانی،این شهرستان با وجود فاصله کم با مرکز استان،در طول چندین سال پیشرفت بسیار اندکی داشته و این خود گواه عدم مشارکت و یکدلی در بین مسئولان آن منطقه است. به امید پیشرفت روزافزون...

تقسیمات کشوری

• بخش پیربکران
  • دهستان گرکن شمالی
  • دهستان سهروفیروزان

شهرها: پیربکران و بهاران‌شهر.

• بخش مرکزی شهرستان فلاورجان
  • دهستان ابریشم
  • دهستان بوستان (لارگان)
  • دهستان اشترجان

شهرها:زازران، فلاورجان، قهدریجان، کلیشاد و سودرجان، ایمانشهر و ابریشم.

دربارهٔ شهرستان

شهرستان فلاورجان یکی از شهرستان‌های تاریخی استان اصفهان است که وسعت کل آن ۳۱۹ کیلومتر مربع است.

از شرق به شهر اصفهان از شمال به شهرهای درچه و کوشک (اصفهان)، از جنوب به شهرستان مبارکه، از شمال غرب به شهرستان نجف‌آباد و از غرب به شهرستان لنجان محدود می‌گردد.

در حوالی فلاورجان فعلی قریه‌ای به نام برزان بوده که از طریق مادی کوپان مشروب می‌شده. بعدها به واسطه پلی که بر روی رودخانه زده شده آن را پل ورگان و بعدها پل ورجان و نهایتاً به فلاورجان تغییر نام یافته‌است.

جمعیت آن بالغ بر ۲۵۰هزار نفر است. وجود صنایع متعدد، قرار گرفتن در حاشیه زاینده رود، دیرینه تاریخی و محصولات کشاورزی مرغوب از جمله برنج و گندم و صیفی جات این شهرستان را از جایگاه ویژه‌ای برخوردار نموده است. این شهرستان دارای ۸ شهر به نام‌های زازران و فلاورجان و قهدریجان و کلیشاد و سودرجان و پیربکران و بهاران و ایمانشهر و شهر ابریشم و ۶۰ روستا است که با توجه به آثار تاریخی موجود در این شهرها دارای قدمت فرهنگی دیرینه است. از گذشته، خصوصااز زمان مشروطه جمعیتی از بختیاری‌ها نیز در فلاورجان ساکن شده‌اند. آثار تاریخی این شهرستان می‌توان امامزاده یونس بن ازهربن عقیل بن موسی کاظم شهر زازران، خانه مویدی‌های زفره، پل قدیم فلاورجان و مسجد جامع و پل بابا محمود سهرفیروزان و برج کبوتر و شیرهای سنگی و مسجد بابا محمود سهرفیروزان و مسجد اشترجان و بقعه پیربکران و مقبره امامزاده‌گان شاه ابولقاسم سهرفیروزان سیدمحمد و زیدبن حسن را نام برد. همچنین از دوران صفویه دیواری از نزدیکی شهر پیربکران شروع و تا آخر شهر ایمانشهر (مینادشت) ادامه داشته‌است که به مرور زمان این دیوار گلی ازبین رفته‌است ولی هنوز هم جزئی از این دیوار بر جامانده‌است. فلاورجان به دلیل نزدیکی به شهر اصفهان از توسعه کمتری برخوردار بوده‌است. قابل توجه است پل تاریخی فلادرجان تسوط تخم مرغ و املاحی مانند سیمان و ... ساخته شده و اگر اب زاینده رود به این پل‌ها نخورد در اثر خشکسالی ممکن است با نابودی پل‌ها مواجه شوند. متأسفانه این شهرستان در احاطه خشکسالی است.

منابع

اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.