شهرستان چاراویماق
شهرستان چاراویماق جنوبی‌ترین شهرستان استان آذربایجان شرقی است. مرکز این شهرستان، شهر قره‌آغاج است و فاصله آن با شهرستان‌های مراغه ۱۰۰ کیلومتر، میانه ۷۵ کیلومتر (از طریق جاده جدید میان دواب - میانه)، با هشترود ۶۵ کیلومتر و با تبریز ۱۹۳ کیلومتر است. این شهرستان ۲۰مین شهرستان پرجمعیت و چهارمین شهرستان بزرگ (از نظر مساحت) استان آذربایجان شرقی است. این شهرستان دارای تنها یک شهر به نام قره قره آغاج و دو بخش به نام‌های بخش مرکزی و بخش شادیان است.
| شهرستان چاراویماق | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| مرکز شهرستان | قره‌آغاج |
| سایر شهرها | قره آغاج |
| سال تأسیس | ۱۳۷۹ |
| اداره | |
| فرماندار | صابر تقویمی |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۱٬۰۷۱(سرشماری۹۵) |
| مذهب | شیعه |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۳٬۲۰۸ کیلومتر مربع کیلومتر مربع |
آذربایجانی‌ها ساکنین این منطقه هستند و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم میکنند.
این شهرستان در سال ۱۳۲۳ دهستانی در شهرستان هشترود بود و در سال ۱۳۵۵ تبدیل به بخشی در شهرستان هشترود شد و در سال ۱۳۷۹ تبدیل به شهرستانی جدا از شهرستان هشترود شد. معروف به انبار غله استان آذربایجان شرقی.روستاهی گردشگری.آبگرم وپیرسقاودلیک بلاغ
تاریخچهویرایش
این شهرستان دارای قدمت تاریخی بسیار زیادی میباشد که از عصرهای بسیار دور یکجانشینی حکایت دارد .روستاهای تاریخی پیک-سریک-گویجه قله-اورتا سو-وبسیاری از روستا های بکر مخصوصا پیرسقا وآبگرم ایستی سو ومنیشکه از روستاهای توریستی این شهرستان هستند وگردشگران زیادی در فصل تابستان از این روستاهای دیدن میکنند.دارای مردمی بسیار خونگرم ومهمان نواز .کار اصلی اغلب مردم در روستاها دامداری وکشاورزی است ودر بعضی از روستاهای بخش شادیان بافت قالی وقالیچه رواج دارد .این شهرستان با شاهین دژ-تکاب-میاندواب-ماهنشان -هشترودومراغه هم مرز است .
تقسیمات کشوریویرایش
در تقسیمات کشوری جدید ایران که در سال ۱۳۱۶ شکل گرفت، از دهستان‌های بخش هشترود (سراسکند) شد. در ۲۰ آبان ۱۳۲۶ به تصویب هیئت‌وزیران، دهستان چاراویماق به بخش تبدیل و از هشترود جدا شد. دهستان قوری‌چای نیز تابع آن شد. چاراویماق اکنون شهرستانی است با تقسیمات زیر:
شهرها: قره‌آغاج
.svg){kind=small} |
این یک مقالهٔ خرد ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
وهمچنین این منطقه یکی از محرومترین مناطق استان آذربایجانشرقی است