شهمیرزاد
شهمیرزاد (به طبری: شامرزا)[۱] شهری در شمال استان سمنان است. این شهر از نظر گردشگری، تاریخی و کشاورزی دارای اهمیت میباشد.
شهمیرزاد شامرزا | |
---|---|
![]() | |
کشور | ![]() |
استان | سمنان |
شهرستان | مهدیشهر |
بخش | بخش شهمیرزاد |
نام(های) پیشین | شهمار فریم نادری |
سال شهرشدن | ۱۳۰۶ |
مردم | |
جمعیت | ۱۱٬۲۰۰ نفر (آمار سال ۱۳۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۱۸۸۰ تا ۲۱۰۰ متر |
اطلاعات شهری | |
شهردار | محمد صالح لقمانیان |
رهآورد | گردو، آلو، لواشک، شیرخس و تمبلک گردویی (بزرگترین باغ گردوی جهان) |
پیششمارهٔ تلفن | ۳۳۶۶–۰۲۳ |
شهر شهمیرزاد از سال ۱۳۳۱ شمسی دارای شهرداری است (سال شهر شدن: ۱۳۰۶) و در تقسیمات استانی سال ۱۳۸۶ به مرکز بخش ارتقاء یافت. شهمیرزاد در سالهای قبل از ۱۳۴۰ شمسی بخشی از شهرستان قائمشهر بود ولی در تقسیمات استانی انجام شده در سال ۱۳۴۰ شمسی و پس از جدا شدن شهرستان سوادکوه از شهرستان قائم شهر؛ از استان مازندران جدا شد و به «فرمانداری کل سمنان» منضم گردید. سمنان در آن زمان استان نبود و به عنوان فرمانداری کل که از استان دوم منفک شده بود، شناخته میشد و در سال ۱۳۵۵ شمسی به استان تبدیل شد. استان مازندران در فاصله سال های ۱۳۱۶ تا ۱۳۳۹ شامل استان های کنونی سمنان و گلستان و مازندران به انضمام شهرستان های کاشان و قم و تهران بود[۲][۳] در سال ۱۳۴۰ طبق تصویب نامه هیئت وزیران سمنان و دامغان و شاهرود و بسطام و سنگسر (مهدی شهر) سرخه و شهمیرزاد و نقاط تابعه آنها از مرزهای مازندان مجزا و از نظر تقسیمات کشوری بنام فرمانداری کل سمنان نامگذاری شد و مرکزیت آن در شهر سمنان تعیین و مستقر گردید.در سال ۱۳۵۵ طبق تصمیم دولت وقت،فرمانداری کل سمنان به استان سمنان تبدیل شد.[۳][۴]
جمعیتویرایش
جمعیّت شهر شهمیرزاد طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، برابر با ۱۱٬۱۹۱ نفر و جمعیت بخش شهمیرزاد ۲۲٬۱۸۶ نفر میباشد. ارتفاع مرکز شهمیرزاد از سطح دریا ۱۹۳۵ متر میباشد.[۵] البته شایان ذکر است که به دلیل ییلاقی بودن منطقه جمعیت آن در فصل سرد و گرم متغیر است. به طوری که در فصلهای بهار و تابستان جمعیت شهمیرزاد افزایش چشمگیری مییابد. مردم شهمیرزاد به گویش شهمیرزادی که گویشی از زبان مازندرانی[۶][۷][۸][۹] هست سخن میگویند و هویت مازندرانی دارند. مردم شهمیرزاد به شهر خود شامرزا (šâmerzâ) می گویند.
دربارهٔ شهمیرزادویرایش
شهمیرزاد از نظر آب و هوایی زمستانی سرد و تابستانی معتدل دارد و از لحاظ پوشش گیاهی بسیار سبز و خرم است. همچنین نسبت به شهرهای همسایهاش خنک تر است. گردو و آلو ۲ محصول کشاورزی شهمیرزاد است و وجود خانه باغها در نقاط مختلف این شهر باعث جذابیت این شهر برای حضور گردشگران در این منطقه از استان سمنان شده است.[۱۰]
شرکت کشت و صنعت شهمیرزاد به همت جمعی از اهالی شهر در سال ۱۳۶۷تحت عنوان بزرگترین باغ گردوی جهان (با تأیید فائو[۱۱]) به مساحت حدود ۷۵۰ هکتار تأسیس شد. در شهمیرزاد بازیهایهای محلی مانند «جو گندم تاس» و «تیک تیک پلا دارک» و «خوزکه» یا «گردوبازی» از گذشته رواج داشتهاست. بسیاری از اهالی شهمیرزاد از سالیان قبل در فصل سرما به شهرهای مازندران کوچ میکردند و در شهرهای ساری، سوادکوه، قائمشهر، بابل، نکا و بهشهر ساکن میگردیدند و از اواسط بهار به شهمیرزاد بازمیگشتند. کوه نیزوا یکی از قلههای معروف کوههای البرز و سومین قله مرتفع استان سمنان در این بخش واقع است. از مشاهیر این شهر میتوان استاد ذبیحالله صفا را نام برد.[۱۲]
تاریخ و جغرافیاویرایش
شهمیرزاد که از دوره قاجار به این نام موسوم گردید در گذشته جزء حکومت طبرستان بود که از اواخر عهد هخامنشی در منطقه آمل تا شمال سمنان حکومت میکردند. بنا به روایت تاریخ طبرستان ابن اسفندیار و تاریخ قومس عبدالرفیع حقیقت و سایر مدارک تاریخی نام قدیم شهمیرزاد شهمار، سهار، شهار و شامار ذکر گردیدهاست. برخی به استناد به سفرنامه ابن بطوطه گفتهاند که شهمیرزاد «چهار کوه» نامیده میشد و برخی نیز از قول دکتر صفا نقل کردهاند که شهمیرزاد در گذشته «کهر» نام داشتهاست. در لغت نامه دهخدا، شهمیرزاد برگرفته از «شمرزاد» به معنی سرزمین دارای حوضچه و آبگیر فراوان ذکر شده و نیز برخی آن را متناسب با شمیران یعنی منطقه سردسیر میدانند؛ بنابراین روایات چنین استنباط میشود که شهمیرزاد دارای قدمت سه هزار ساله است که حتی قبل از مهاجرت آریاییها به ایران منطقه ای آباد بوده و وجود جشمه سارهایی به نام ارشک و اشکش که از نامهای دوران اشکانی است، قدمت شهمیرزاد و آبادی آن از دوران اشکانیان و حتی قبل از آن را تأیید میکند. راههای ارتباطی شهر عبارتند از راه ۲۴ کیلومتری شهمیرزاد به سمنان (مرکز استان) راه ۱۷۰ کیلومتری به ساری و ۵۵ کیلومتری به دوآب در استان مازندران که نزدیکترین راه شهمیرزاد به استان مازندران بهشمار میرود.
شیر قلعهویرایش
شیر قلعه یکی از دیدنیهای شهمیرزاد است که در زمان اشکانیان ساخته شدهاست. با این وجود شیر قلعه در دوران اسلامی نیز به عنوان یکی از پناهگاههای مستحکم اسپهبدان طبرستان و همچنین بر اساس اسناد تاریخی مورد استفاده اسماعیلیان مطرح بودهاست. فاصله قلعه تا شهر کمتر از ۲ کیلومتر است و در بخش شمالی شهر و بالای چشمه سارهای سرچشمه و هفت چشمه واقع شدهاست. برای بازدید از قلعه نیاز دارید که از پای کوه حدود ۳۰ دقیقه پیادهروی کنید آسانترین راه به در اصلی مجموعه وارد میشود، راههای دیگری نیز وجود دارد که هرچند صعب العبور هستند اما طبیعتی بسیار زیبا را پشت سر میگذارند.
مردم این منطقه معتقدند، ساکنان اولیه قلعه با احداث بنایی برج مانند در پای کوه و ساختن پلههای مارپیچی نظیر پلههای مناره، آب مورد نیاز را از چشمه پای کوه به داخل قلعه میرساندند. ارتفاع کوهی که شیر قلعه در بالای آن قرار گرفته حدود ۲۵۰ متر بلندتر از زمینهای اطراف است. در این ناحیه چشمههای متعددی از جمله سر چشمه (شیخ چشمه) و هفت چشمه قرار دارد. سال ۱۳۹۷ در شهمیرزاد سال احیای شیر قلعه نامگذاری شده بود.
قله نیزواویرایش
قله نیزوا (neyzava) با ۳۸۱۰ متر مرتفعترین قله منطقه و دومین قله بلند استان سمنان بعد از قله شاهوار شاهرود است.[۱۳]نیزوا جزء رشته کوه البرز است و در شمال شهمیرزاد، نزدیک روستای چاشم و در شمال شرقی این روستا قرار دارد. علت انتخاب چنین نامی وزش دائمی بادهای شدید در منطقه است.[۱۴]چندین مسیر مختلف برای صعود به قله نیزوا وجود دارد (مسیر خوریه – درویشو، مسیر اسپیرلو، مسیر اورپلنگ، مسیر سیاه خانی، مسیر گردنه چشم).
هفت چشمهویرایش
هفت چشمه و سرچشمه دو چشمه از چشمههای شهر شهمیرزاد هستند که با فاصلهٔ کمی از یکدیگر واقع شدهاند. سرچشمه یا شیخ چشمه سر در پای کوه شیرقلعه شهمیرزاد واقع شدهاست و کمی پایین تر هفت چشمه قرار دارد که از دل زمین آب بیرون می آید و پیوستن آب این دو چشمه رودی را ایجاد کرده که تا مرکز شهر ادامه دارد. آب این چشمه که یکی از آب های سبک کشور است . در مسیر رودخانه تا مرکز شهر جاده سلامتی با وسایل ورزشی قرار دارد و در انتها به میدان اصلی شهر و پارک کوهستان و تله سیژ آن ختم میشود. برای رسیدن به این مکان نیاز است از میدان شهر به سمت شمال شهر سمت شیخ چشمه سر حرکت کرد.[۱۵]
خانه تاریخی امین الرعایاویرایش
خانهٔ تاریخی امین الرعایا شهمیرزاد از جمله بناهای تاریخی دوره قاجار است که در داخل شهر شهمیرزاد واقع شدهاست. این مجموعه تاریخی در سال ۱۳۹۵ بازگشایی شد .[نیازمند منبع]
چشمه و تنگه روزیهویرایش
چشمه روزیه در مسیر مابین روستای چاشم و منطقه خطیر کوه در ۲۵ کیلومتری شمال شهر شهمیرزاد واقع شدهاند. تنگه از دامنه شمالی کوه اُرُم آغاز شده و پس از طی هشت کیلومتر پایان مییابد. پیمایش این دره که از شمال غرب آغاز و به سمت جنوب شرق پایان میپذیرد، نیازمند ابزار و دانش سنگنوردی است اما بازدید از دهانه شمال غربی آن برای همگان امکانپذیر است. برای دسترسی به این منطقه ابتدا از شهمیرزاد به سمت روستای چاشم حرکت کرده و یک کیلومتری قبل از روستای چاشم در سمت غرب جادهای خاکی وجود دارد که سولهای آبی رنگ بر فراز آن ساخته شده است. این جاده را پی گرفته تا پس از حدود ۱۰ کیلومتر به ابتدای تنگه رسید، برای پیمایش تنگه از داخل رودخانه در خلاف جریان آب، مسیر را به سمت جنوب ادامه باید داد تا به اولین آبشار که ارتفاعی برابر ۳ متر دارد رسید. از سمت راست این آبشار مسیری برای صعود و بالا رفتن ایجاد شده است. این مسیر را اگر به سوی بالا رفت به آبشاری دیگر به ارتفاع ۲.۵ متر خواهد رسید. در سمت راست آن تونلی وجود دارد که مسیری را برای بالا رفتن ایجاد کردهاند با بالا رفتن از آن، می توان به مسیر ادامه داد. در این مکان مسیر تقریبا مسطح است و باید از سمت چپ رودخانه حرکت کرد تا به یک محیط تقریبا باز رسید که یکی از چشمههای آب رودخانه در آن قرار دارد. در مسیر دست چپ رودخانه اگر بتوان به حرکت ادامه داد و در امتداد رودخانه پیش رفت، این مسیر تا ۷۰۰ متر ادامه یافته تا به آبشاری به ارتفاع ۵ متر میرسد، از اینجا به بعد مسیر نیازمند پیمایش فنی از دهانه دیگر رودخانه است.[۱۶]
قله اُرُمویرایش
قله اُرم، با ۲۸۰۰ متر ارتفاع، در شمال غرب شهمیرزاد و جنوب غرب روستای چاشم قراردارد. این قله جزو قلههای رشته کوه البرز محسوب میگردد. ارم از شمال به تنگه روزیه، از شرق به روستای چاشم واز جنوب به گداربن و ملا محمد محدود میشود.جبهه شمالی آن را دیواره های بلند تشکیل داده و جناح جنوبی آن را دره هایی تشکیل می دهند. قله مشخصاً دردوره کرتاسه شکل گرفته است.[۱۷] پوشش گیاهی منطقه شامل انواع گون، انواع گرامینه، ارس ، لاله وحشی، انواع کنگر وگل قاصدک می باشد. از جانوران منطقه می توان به پلنگ، موش صحرایی، کبک، مار، خوک، گرگ و گربه وحشی اشاره کرد. قله برروی رشته کوهی با جهت شمال شرقی – جنوب غربی واقع شده ودر مرکز این رشته کوه قراردارد. برای دسترسی به ابتدای مسیر می بایست از شهمیرزاد به سمت چاشم حرکت کرد. پس از طی حدود ۱۲ کیلومتر در سمت چپ جاده ، تابلوی مشخصی وجوددارد که نام تنگه ملا محمد برروی آن درج شده است.پس از حدود ۸ کیلومتر به قریه ملا محمد می رسد. در این مسیرها به علت جریانات فصلی آب، آبشارهای فصلی بلندی ایجاد شده و برای فرود از آنها نیاز به ابزار سنگ نوردی است . قله در زمستان همراه با حجم بالای برف است و تغییرات ناگهانی جوی از ویژگی های آن محسوب می شود.
منطقه حفاظت شده پرورویرایش
منطقه حفاظت شده پرور در مسیر شهمیرزاد به سمت ساری واقع شده است و فاصله آن تا شهمیرزاد ۳۵ کیلومتر است که به لحاظ قرار گرفتن در میان دو اکوسیستم مناطق بیابانی جنوب استان سمنان و مناطق جنگلی استان مازندران و متأثر شدن از این دو اکوسیستم دارای سیمای طبیعی جذابی است. منطقه حفاظت شده پرور تحت تأثیر آب و هوای شمال البرز و شرایط جوی فلات مرکزی ایران است. نرخ بارش آن از شمال به جنوب و از شرق به غرب کاهش پیدا میکند. این منطقه دارای رودخانه دائمی است که در خارج از منطقه از قله نیزوا سرچشمه گرفته و پس از حرکت از سمت غرب و شمال از آن خارج میشود و یکی از شاخههای رودخانه تجن را تشکیل میدهد. بخشهای وسیعی از منطقه حفاظت شده پرور را جنگلهای ارس (گیاه) و هیرکانی دربر گرفتهاست. در این منطقه سه ناحیه به عنوان محدودههای امن شناخته شده است که این سه ناحیه عبارتند از، محدوده امن صیدوا، محدوده امن کلورد و محدوده امن سرم لعلوم.[۱۸] روستاهای رودبارک،پرور، کاورد، تمام، تلاجیم، فینسک و ملاده در این منطقه از بخش شهمیرزاد قرار دارند. در منطقه حفاظت شده پرور، جمعا ۳۹ گونه پستاندار در قالب ۳۵ جنس مربوط به ۱۴ خانواده از ۵ راسته موجود میباشند که وجود ۶ راسته از ۷ راسته پستاندار خشکی زی و حدود یک چهارم گونه های پستاندار موجود کشور در این منطقه، جایگاه و ویژگی های اکولوژیکی و با ارزش آنرا می رساند.[۱۹] مناظر طبیعی، انواع گونههای جانوری شامل خرس، گربه وحشی، ییلاقهای متعدد، انواع گیاهان دارویی و بناهای تاریخی گوناگون و کاخ ابراهیمخان در ملاده از موارد گردشگری منطقه است. منطقه حفاظت شده پرور با تأثیرپذیری از محیط اطراف خود و پوشش گیاهی متنوع، زیستگاه خوبی را برای گونههای مختلف گیاهی و جانوری فراهم آورده است. پوشش گیاهی بارز منطقه شامل بلوط، افرا، راش، ولیک، اورس، گلابی وحشی، درمنه، آویشن، انواع گون، انواع گرامینه، ممرز، زرشک و گل گاوزبان است.
جنگل فینسکویرایش
«جنگل فینسک»در ۵۴ کیلومتری شمال شرقی شهمیرزاد ودردامنه های جنوبی رشته کوه های البرز واقع شده است. ازنظر ساختار زمین شناسی می توان آثاری از رسوب گذاری های دوران پالئوزوئیک شامل ماسه سنگ قرمز، کوارتزیت سفید، دولومیت وآهک را دید وسازندهای دوران مزوزوئیک با لایه های بازالتی را درآن مشاهده کرد. از پوشش گیاهی منطقه می توان از انواع گرامینه، گون وارس در نواحی تُنُک وزرشک وحشی، راش، ممرز، ولیک ، ازگیل و… یاد کرد. جانورانی چون خفاش معمولی جنگل، کل، کبک، روباه، گراز، خرس، راسو، پلنگ، خوک وحشی وکبوتر جنگلی را می توان در این جنگل مشاهده کرد.اقلیم منطقه تحت تاثیر آب وهوای مدیترانه ای با باران بهاره همراه است. بیشترین بازدید از این جنگل دراواسط بهار واوایل پاییز صورت می گیرد. برای دسترسی به این منطقه بایداز شهمیرزاد به سمت فولاد محله حرکت کرد. پس از طی ۴۰کیلومتر وقبل از روستای رسم رودبار ، در سمت چپ جاده، آسفالته مشخصی وجوددارد که درابتدای آن تابلوی بزرگی نصب شده که فاصله روستاها را از ابتدای جاده نمایش می دهد. فاصله فینسک ازابتدای جاده حدود ۱۴کیلومتر است.
زمینشناسیویرایش
از نظر زمینشناسی، منطقه شهمیرزاد مربوط به دوران سوم و دارای سنگهای رسوبی و آهکی است و معادن کلسیت، گالن (سولفور سرب)، سولفات باریت، کمی کربنات سرب، دولومیت و کوارتزیت، سنگ گرانیت و سیلیس (شیشه) در آن یافت میشود.
کشاورزی و اقتصادویرایش
اقتصاد شهر شهمیرزاد بر کشاورزی آن تکیه دارد. بطوریکه شهمیرزاد از اصلیترین تولیدکنندگان گردو در منطقه است و محصولات گردوی این شهر توان صادراتی بالایی دارد.[۲۰] از دیگر فراوردههای منحصربهفرد شهمیرزاد میوه آلو است بطوریکه از ۱۶۵ هکتار باغات آلوی شهرستان، ۱۳۵ هکتار آن در شهر شهمیرزاد قرار دارد.[۲۱] محصولات زراعی آن شامل گندم، جو، یونجه، شبدر، سیب زمینی، چغندر، حبوبات، سبزیجات و صیفی است. اما محصولات باغی و سردرختی آن از اهمیت و اعتبار بیشتری برخوردار است. مهمترین محصولات باغی و سردرختی شهمیرزاد، گردو و آلو است. ضمن اینکه سیب، گلابی ، آلبالو، به، بادام، آلوچه، گوجه سبز، قطره طلا و برغانی، غوره انگور، سنجد، زردآلو و بیدمشک نیز از محصولات دیگر این سرزمین است. گردو مهمترین محصول منحصر بفردی است که جنبه صادراتی دارد و مهمترین منبع درآمد شهمیرزاد بهشمار میرود. درختان گردو در این شهر که در گذشته به میخ طلا شهرت داشتند دارای شناسنامه و سند مالکیت جداگانه ای هستند.
کشت و صنعت شهمیرزادویرایش
شهمیرزاد دارای بزرگترین باغ گردوی جهان (با تأیید فائو) میباشد که مساحت آن ۷۰۰ هکتار است و تمامی هزینهها و پیگیریهای آن توسط مردم این شهر انجام شدهاست.
شرکت کشت و صنعت شهمیرزاد با تعداد ۵۶۸ نفر عضو در سال ۱۳۶۷ به ثبت رسید؛ و در زمینی به مساحت حدود ۷۰۰ هکتار بصورت استیجاری مشغول بکار شد؛ و در سال ۱۳۸۰ نسبت به خرید ملک اقدام و سند ششدانگ زمین هفتصد هکتاری بنام شرکت کشت و صنعت شهمیرزاد اخذ گردید. اراضی این شرکت در شمال شرق شهر شهمیرزاد و در مختصات ۰۴/۳۹۶۰۴۸۰تا ۷۰/۳۹۶۴۵۰۵عرض شمال و ۰۳/۷۱۲۹۲۵تا ۶۳/۷۱۶۲۰۲طول شرقی (UTM) واقع شدهاست. در شرایط کنونی ۴۰۰ هکتار از اراضی شرکت زیر کشت محصول گردو و ۱۰۰ هکتار زیر کشت بادام قرار دارد که از حدود بیست و شش سال قبل به تدریج کشت گردیده و بقیه اراضی را جاده تاسیسات آبیاری و اراضی لا کشت تشکیل میدهد. ارتفاع متوسط اراضی از سطح دریای آزاد۱۹۵۶ متر، بلندترین قطعه ۲۰۸۲ و پایینترین نقطه ۱۸۵۵ و اختلاف سطح اراضی ۲۲۷ متر است. این شرکت با هدف احداث باغ گردو و بادام و استفاده از محصول تولیدی درختی و صنایع تبدیلی و سایر تولیدات باغی زیستی به صورت خام یا فرآوری شده تشکیل گردیده و در حال حاضر با ۱۶۰۰۰ نفر سهامدار مشغول به فعالیت میباشد.
مصوبه هیت وزیران در سال ۹۲ویرایش
هیت وزیران در جلسه مورخه ۹۲/۱/۱۸ بنا به پیشنهاد وزارت کشور و به استناد ماده ۱۳ قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب ۱۳۶۲ ایجاد شهرستان شهمیرزاد به مرکزیت شهرشهمیرزاد مشتمل بر بخش مرکزی شامل دهستانهای پشتکوه و چاشم را تصویب کرد اما این مصوبه اجرایی نشد. این در حالی ست که بخش اعظم مناطق زیر مجموعه شهرستان فعلی مهدی شهر (نقاط شهری و روستایی) در بخش شهمیرزاد واقع شدهاست.[۲۲]
رئیس مجلس در نامهای به رئیسجمهور، مصوبه دولت دهم مبنی بر «ایجاد شهرستان شهمیرزاد در استان سمنان» را مغایر قانون اعلام کرد:
«نظر به تعریف «بخش» در ماده (6) قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری ـ مصوب 1362ـ و براساس ماده (7) همین قانون، «شهرستان واحدی از تقسیمات کشوری است با محدوده جغرافیایی معین که از به هم پیوستن چند بخش همجوار که از نظر عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی واحد متناسب و همگنی را به وجود آوردهاند» تشکیل مییابد، بنابراین، متن مصوبه که بیانگر ایجاد شهرستان شهمیرزاد صرفاً مشتمل بر یک بخش میباشد، مغایر قانون است.»[۲۳]
درخواست الحاق به استان مازندرانویرایش
در نخستین روز آغاز به کار استاندار جدید مازندران در ۱۸ شهریورماه ۱۳۹۲ شماری از مردم شهمیرزاد با حضور در مقابل استانداری مازندران در ساری خواستار الحاق به استان مازندران شدند و تعدادی از افرادی که خود مردم انتخاب کردند به همراه اعضای شورای شهر شهمیرزاد برای رایزنی و الحاق این شهر به استان مازندران وارد استانداری مازندران شدند و با معاون مدیر کل امنیتی استانداری مازندران و مدیر کل حراست استانداری مازندران گفتگو کردند. رئیس شورای اسلامی شهمیرزاد نیز در این تجمع در جمع خبرنگاران با اعلام اینکه از سالهای دور شهمیرزاد متعلق به استان مازندران بوده اظهار داشت: مردم شهر شهمیرزاد دارای مشترکات مختلف زبانی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی با مردم مازندران هستند و خواستار الحاق شدن به مازندران هستند.[۲۴]
در بهمن ماه ۱۳۸۹ عدهای از مردم شهمیرزاد طی نامهای به رئیسجمهور (که رونوشت آن دربردارندهٔ ۴۶ صفحه امضاء، به مقامات دیگر[۲۵] هم فرستاده شد) خواهان پیوستن به استان مازندران شدند. در بخش پایانی این نامه چنین آمدهاست: «بار دیگر تقاضای الحاق شهر عزیزمان شهمیرزاد به استان سرسبز مازندران داریم تا دلسوخته از به یغما بردن آب و آبخانههای شهرمان و محرومیتهای موجود با انضمام به فضای سبز و جنگل انبوه و آب نیلگون دریای خزر آرام گیرد و از حضرتعالی عاجزانه میخواهیم که خواسته به حق ما را جامه عمل بپوشانید.»[۲۶]
شایان ذکر است شهمیرزاد تا پیش از سال ۱۳۴۰ که سمنان به فرمانداری کل ارتقاء یافت جزئی از استان دوم یعنی استان مازندران بودهاست.[۲۷]
مکانهای دیدنیویرایش
- درخت کمان رستم
- شیر قلعه
- قلعه شیخی
- دژ وهل
- شیخ چشم به سر
- هفت چشمه
- پارک کوهستان
- چهارمیدان
- بلبل دره
- کشت و صنعت
- منطقه ییلاقی پرور
- منطقه ییلاقی چاشم
- منطقه ییلاقی کولیم
- منطقه ییلاقی کاورد
- منطقه ییلاقی فینسک
- منطقه ییلاقی خطیرکوه
- منطقه ییلاقی ملرد
- چشمه روزیه
- منطقه ییلاقی فولادمحله
- منطقه ییلاقی جاشلوبار
- منطقه ییلاقی نیزوا
- منطقه ییلاقی آسوران
- منطقه ییلاقی رودبارک
- منطقه ییلاقی ده صوفیان
- محوطه تاریخی گَندآب خَرند
پانویسویرایش
- ↑ BORJIAN, HABIB (2019). "The Caspian Language of Šahmirzād". Journal of the American Oriental Society: 361.
- ↑ «مجموعههاي روزنامه رسمي- سال 1316 > قانون اصلاح قانون تقسيمات كشور و اصلاح قانون راجع به محصلين كلاس اختصاصي وزارت داخله ماده 2». دستور-پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور از ۱۲۸۵ تاکنون.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «برنامه آمایش استان مازندران(صفحه ۱۰)». وبگاه سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان مازندران.
- ↑ «مشخصات کلی استان سمنان(صفحات ۸ و ۹)». وبگاه سازمان برنامه و بودجه کشور.
- ↑ طاهری، تقی. بخش سنگسر. دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، اسفند ۱۳۵۵، صفحهٔ ۸.
- ↑ اشمیت، رودیگر (١٣٨٢). راهنمای زبانهای ایرانی. به کوشش ترجمه زیر نظر حسن رضایی باغ بیدی. تهران: انتشارات ققنوس. ص. صفحه ۴۹۰ جلد دوم. شابک ۹۶۴-۳۱۱-۴۸۸-۰. گویشهای مازندرانی در بین رشته کوههای البرز و کرانههای جنوب شرقی دریای خزر مورد استفاده قرار میگیرند: ساری، بابل، آمل، تنکابن، شاهی، چالوس، همچنین در چندین روستای رشته کوههای البرز مانند ولاترو در شمال تهران و شهمیرزاد در سی کیلومتری شمال سمنان. گویش مازندرانی یکی از معدود گویشهایی است که از سنت ادبی کهن برخوردار است (طبری، گرگانی، دیوان امیر پازواری)
- ↑ «در نواحی شمالی شهرستان مهدیشهر مناطقی چون شهمیرزاد و روستاهای این بخش مانند (فولاد محله، چاشم و …)، به دلیل مجاورت به استان مازندران با اندک تغییری به لهجه مازندرانی سخن میگویند». سازمان مدیریت و برنامهریزی استان سمنان.
- ↑ «پیشینه تاریخی سمنان (زبان در استان سمنان)». وبسایت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات.
- ↑ «معرفی استان سمنان (زبان در استان سمنان)». وبسایت استانداری سمنان. بایگانیشده از اصلی در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۹.
- ↑ 2091 (۲۰۱۹-۰۷-۲۲). «بهشت گردشگران تابستانی در کویر». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۲۰.
- ↑ «خبرگزاری مهر». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۱ مارس ۲۰۰۸.
- ↑ عبدالرفیع حقیقت (۱۳۹۵). «شرح احوال دکتر ذبیحالله صفا، ادیب و محقق معاصر». مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.
- ↑ «ایگاه واحدهای پژوهشی مراکز استانها». iribresearch.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۳۰.
- ↑ «ایگاه واحدهای پژوهشی مراکز استانها». iribresearch.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۳۰.
- ↑ «آشنایی با هفت چشمه و سرچشمه شهمیرزاد + تصاویر». www.yjc.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۲۸.
- ↑ «از چشمه روزیه تا جنگل فینسک». ایسنا. ۲۰۱۳-۰۳-۱۷. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۴.
- ↑ 2091 (۲۰۱۹-۰۷-۲۲). «بهشت گردشگران تابستانی در کویر». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۱۸.
- ↑ «منطقه حفاظت شده پرور». دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۲۶.
- ↑ «منطقه حفاظت شده پرور طبیعتی بکر در سمنان». www.yjc.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۲۶.
- ↑ «محصول باغات گردو شهرستان میتواند به خارج از کشور صادر شود». مهدیشهر نیوز. ۲۳ بهمن ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «تولید سالانه ۶۰۰ تن آلو در شهرستان مهدیشهر». مهدیشهر نیوز. ۲۳ شهریور ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ مستندات مربوطه با مراجعه به درگاه «سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران» قابل مشاهده است: http://qavanin.ir/Law/StatusIndex/206562 بایگانیشده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- ↑ https://www.tabnak.ir/fa/news/344155/ایجاد-شهرستان-شهمیرزاد-مغایر-قانون-اعلام-شد
- ↑ «تقاضای شهمیرزادیها برای الحاق به مازندران». خبرگزاری فارس.
- ↑ رهبری، امامان جمعه ساری، قائم شهر و شهمیرزاد، رئیس دفتر رئیسجمهور، رئیس مجلس شورای اسلامی، وزیر کشور، استانداران سمنان و مازندران، نمایندگان مردم سمنان، ساری، قائم شهر، بابل، بهشهر، نکاء و گلوگاه و مجمع نمایندگان مازندران در مجلس شورای اسلامی، معاون سیاسی و امنیتی استانداری مازندران، رؤسای شوراهای اسلامی شهر ساری، پل سفید، فولادمحله، شهمیرزاد و بخشداران کیاسر و شهمیرزاد.
- ↑ «شهمیرزادیهای سمنان خواستار الحاق به مازندران شدند». خبرگزاری مهر.
- ↑ دکتر منوچهر مؤتمنی طباطبائی، حقوق اداری، ویراست سوم، چاپ سمت، صفحهٔ ۹۵: بر پایهٔ قانون تقسیمات کشوری و وظائف فرمانداران و بخشداران مصوب ۱۶ آبانماه ۱۳۱۶ خورشیدی کشور ایران به ۱۰ استانِ آذربایجان شرقی و غربی، اصفهان، خراسان، خوزستان، فارس، کرمان، کرمانشاه، گیلان، مازندران و ۴۹ شهرستان تقسیم گردید. (در سال ۱۳۴۰ فرمانداری کل سمنان ایجاد و از مازندران جدا شد)