شکری قوتلی
شُکری قُوَّتلی (۲۱ اکتبر ۱۸۹۱ – ۳۰ ژوئن ۱۹۶۷) سیاستمدار سوری که پشتیبان رهایی سوریه از حاکمیت فرانسه بود. رئیسجمهور سوریه بار نخست در دورهٔ ۱۹۴۳ – ۱۹۴۹ و سپس در سالهای ۱۹۵۵ – ۱۹۵۸ برگزیده شد. از ریاستجمهوری در ۱۹۵۸، بههنگام وحدت سوریه و مصر برکنار شد. سالهای پایانی زندگیاش را در بیروت سپری کرد و آنجا درگذشت.[۱]
شکری قوتلی | |
---|---|
رئیسجمهور سوریه | |
دوره مسئولیت ۱۷ اوت ۱۹۴۳ – ۳۰ مارس ۱۹۴۹ | |
پس از | عطاء الایوبی |
پیش از | حسنی الزعیم |
جمهوری متحده عربی | |
دوره مسئولیت ۶ سپتامبر ۱۹۵۵ – ۲۲ فوریه ۱۹۵۸ | |
پس از | هاشم الاتاسی |
پیش از | جمال عبدالناصر |
اطلاعات شخصی | |
زاده | شکری بن محمود بن عبد الغنی القوتلی ۲۱ اکتبر ۱۸۹۱ دمشق، سوریه |
درگذشته | ۳۰ ژوئن ۱۹۶۷ (۷۵ سال) بیروت، لبنان |
ملیت | سوریه |
تخصص | سیاستمدار |
سه مرتبه به اعدام محکوم شد که هر سه بار نجات یافت.[۲] از مهمترین منادیان وحدت عربی در عصر جدید است. او در انجمن ادبی عربی عضو بود. از سردمداران آزادیخواهان عربی و رهبران جنبشهای ضد استعماری بود.
زندگینامه
ویرایششکری از یک خانواده بازرگان بود که از تجارت با عربستان ثروتمند شدند و در قرن هجدهم از بغداد به دمشق نقل مکان کردند. این خانواده خود را در منطقه الشغور در دمشق مستقر کرد و برخی از ثروت خانواده در خرید زمینهای بزرگ در مزارع غوطه وری اطراف دمشق تا سال ۱۸۶۰ سرمایهگذاری شد.
منابع
ویرایش- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۸۰). «Shukri al-Quwwatli». دانشنامه المورد (به عربی). ج. ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۱۲.
- ↑ Shukri al-Quwatli (president of Syria) - Britannica Online Encyclopedia