صلیب شکسته صورتی

صلیب شکسته صورتی: همجنس‌گرایی در حزب نازی کتابی است که در سال ۱۹۹۵ توسط اسکات لایولی و کوین آبرامز نوشته شده‌است.[۱] این کتاب با انتقاد گسترده تاریخ نگاران مواجه شده‌است.

صلیب شکسته صورتی
جلد چاپ اول
نویسنده(ها)Scott Lively
Kevin Abrams
زبانانگلیسی
موضوع(ها)آلمان نازی
انتشار۱۹۹۵
گونه رسانهچاپی
شابکشابک ‎۹۷۸−۰−۹۶۴۷۶۰۹−۰−۵
کتابخانه کنگرهDD256.5 .L55

خلاصه ویرایش

بنابر نظر نویسندگان این کتاب پیدایش همجنس‌گرایی در حزب نازی آلمان موجب تشدید گرایش نظامی این حزب شد. عنوان این کتاب و مضامین آن به کتاب «مثلث صورتی: جنگ نازی‌ها علیه همجنس‌گرایی» نوشته ریچارد پلنت ارجاع می‌دهد. پلنت در کتاب خود جزئیات همجنس هراسی و قربانیان همجنس‌گرای حزب نازی را مورد بررسی قرار می‌دهد.[۲] لایولی و آبرامز همچنین به بررسی نازیسم در آمریکا می‌پردازند. در این کتاب آمده‌است که بسیاری از سران حزب نازی، از جمله خود آدولف هیتلر، همجنس‌گرا بودند و هشت نفر از ده قاتل زنجیره‌ای معروف آمریکا همجنس‌گرا بوده‌اند، و مجازات همجنس گرایان توسط نازی‌ها فقط محدود به زنان همجنس‌گرا بوده‌است.[۳]

واکنش‌ها ویرایش

اریک ینسن برقراری ارتباط بین نازیسم و همجنس‌گرایی را به توهم توطئه‌ای که کمونیستها و سوسیالیست‌ها در مورد نازی‌ها در دهه ۳۰ میلادی به وجود آورده بودند مرتبط می‌داند. ینسن عنوان می‌کند که وجود چنین رابطه‌ای توسط تاریخ نگاران مردود اعلام شده‌است.[۴] کریستین مولر عنوان می‌کند که شواهد تاریخی مدعای این کتاب را تأیید نمی‌کند. باب موزر اظهار کرده‌است که این کتاب توسط گروه‌های همجنس هراس حمایت شده‌است و مفروضات این کتاب بنابر نظر تاریخ نگاران غلط است.[۵] جاناتان زیمرمن، تاریخ‌نگار دانشگاه نیویورک، این مدعا که همجنس گرایان حزب نازی را در آلمان به قدرت رساندند را دروغ می‌داند. زیمرمن می‌نویسد "بین سال‌های ۱۹۳۳ و ۱۹۴۵ نازی‌ها تقریباً ۱۰۰۰۰۰ مرد همجنس گرا را دستگیر کردند. بین ۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ همجنس گرا مجبور به کار در اردوگاه‌های کار اجباری شدند که می‌بایست مثلث‌های صورتی به گردن می‌آویختند تا جرم همجنس گرا بودنشان مشهود باشد. بسیاری از همجنس گرایان برای آزادی از این اردوگاه‌ها به اجبار عقیم شدند، برخی دیگر قطع عضو شدند یا در آزمایش‌های انسانی پزشکان نازی کشته شدند. پزشک‌های نازی اصرار داشتند که همجنس گرایی یک بیماری است که می‌تواند درمان شود. علاوه بر این‌ها هیتلر در سال ۱۹۴۱ قانونی را به تصویب رساند که طبق آن افراد عضو اس اس و پلیس که اعمال همجنس گرایانه انجام می‌دادند اعدام می‌شدند.[۶]

منابع ویرایش

  1. Lively, Scott; Abrams, Kevin (1995). The Pink Swastika: Homosexuality in the Nazi Party. Founders Publishing. Corporation. ISBN 978-0-9647609-0-5.
  2. "People & Events". Mennonite Brethren Herald. 1999-11-05. Retrieved 2007-06-14. "In their controversial book, The Pink Swastika, Scott Lively and Kevin Abrams assert that many leading members of the Nazi party in Germany were homosexuals. They also state that eight of the top ten serial killers in the US were homosexuals, including Donald Garvey, John Wayne Gacy, Patrick Wayne Kearney, Bruce Davis and Jeffrey Dahmer. The Apr. 22 Globe and Mail reported that the Columbine high school killers 'professed to be bisexuals'. – RTV Bulletin, Western Report"
  3. "نقش گروه‌های مذهبی در قوانین ضد همجنسگرایی" (به انگلیسی). Archived from the original on 15 December 2006. Retrieved 14 March 2014.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  4. Erik N. Jensen (January/April 2002). "The Pink Triangle and Political Consciousness: Gays, Lesbians, and the Memory of Nazi Persecution". Journal of the History of Sexuality 11 (1/2): 319–349, pp. 322–323 and n. 19
  5. Dorthe Seifert (Fall 2003). "Between Silence and License: The Representation of the National Socialist Persecution of Homosexuality in Anglo-American Fiction and Film". History and Memory 15 (2): 94–129, p. 94
  6. Zimmerman, Jonathan (August 27, 2011). "Did Nazis persecute gays, or were they gay themselves?". The Bakersfield Californian/History News Service.