طایفه تمندانی
طایفه تمندانی یا تمیدانی (به بلوچی: تمندانی) یکی از طوایف بلوچ است که در یک دوره طولانی از حاکمان سرحد بودهاند.[۱] محل سکونت این طایفه در بلوچستان شهر خاش و منطقه تمندان در دامنه کوه تفتان است.[۲]
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
---|---|
سیستان و بلوچستان | |
زبانها | |
بلوچی، اوستایی | |
دین | |
اسلام | |
قومیتهای وابسته | |
بلوچ |
عمده طوایف بلوچ از روی اسم جدشان یا منطقه زیستشان نامگذاری میشوند.[۳] افراد منتسب به این طایفه با نام فامیلی کُردی و کُردی تمندانی شناخته میشوند.
تاریخ
ویرایشفیروز شاه و ادرو شاه تمندانی یکی از اجداد طایفه تمندانی تا دوران سلسله صفوی حاکم سرحد بودند.[۴]
طایفه تمندانی از ساکنان سرحد بوده و در روزگار قدیم پیرو آیین زرتشت بودهاند. همجنین علاوه بر تکلم به زبان بلوچی به به گویشی از زبان فارسی باستان که برگرفته از زبان اوستا است. صحبت میکنند.[۵][۶]
در کتاب تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان نوشته رشید شهمردان از حضور شماری از زرتشتیان در تمندان که بین زاهدان و خاش واقع است گزارش بعمل آمده است.[۷]
به گفته کارینا جهانی زبانشناس و ایرانشناس سوئدی، استاد دانشگاه اوپسالا و رئیس بخش زبانهای ایرانی، طوایف بلوچ ساکن در کوه تفتان در گذشته پیرو آیین زرتشت بوده و به همین علت گویش پارسیوانی که یکی از گویشهای زرتشتی و اوستایی است را حفظ کرده و علاوه بر زبان بلوچی به آن تکلم میکنند.[۸][۹]
ایرج افشار در کتاب بلوچستان و تمدن دیرینه آن با اشاره به تعدادی از طوایف بلوچ که هنوز سنتهای پیش از اسلام را حفظ کرده و به آن پایبند هستند، از جمله سوگند نال (نوعی سوگند برای اثبات بی گناهی با عبور از آتش) بازمانده از دوران باستان و سیاوش که در میان بلوچهای اطراف تفتان رایج است و علاوه بر به زبان بلوچی به گویش پارسیوانی نیز صحبت میکنند.[۱۰]
در کتاب احیاء الملوک از سرداران طایفه تمندانی از جمله میر عبدالعلی، میر افضل و میر سهراب که حاکمان سرحد بودهاند نام آورده شده است.[۱۱]
امیرافضل در تمندان صاحب استقلال و حکومت بود و امیرعبدالعلی تمندانی که کدخدای موروثی سرحد تا مدت ها بر آن منطق حکمرانی می کرد. میرعبدالعلی سه فرزند داشت. فرزند بزرگ وی میرعارف نام داشت. و همچنین میرافضل و میر سهراب دو فرزند دیگر وی بودند.[۱۲]
پیشینه نام تمندان و ساکنان آن به قرون اولیه بازمیگردد که ابن فقیه همدانی در کتاب البلدان[۱۳] از نام دمندان که در کنار رشته کوهی بین بلوچستان و کرمان است ذکر کرده است.[۱۴]
در شاهنامه فردوسی اشاره به کوه بلوچ شده[۱۵][۱۶] که منظور کوه تفتان و ساکنان آن میباشد[۱۷] که از متحدین ساسانیان بهشمار میآیند[۱۸] و تمندانیها بخشی از بلوچهای آن دوره بودهاند.
کریم بخش تمندانی از فعالان سیاسی اجتماعی بلوچ است که فعالیت وی در زمینه حقوق بشری مردم بلوچ می باشد.[۱۹]
تیرههای طایفه تمندانی
ویرایشتیرههای طایفه تمندانی عبارتاند از: غلامشاه زهی، غلامحسین زهی، عجب زهی، نرونی، تمینی، کریم داد زهی و دادشاه زهی.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. ۷۴.
- ↑ وودز, جان ای. (2006). تاریخ و تاریخنگاری آسیای مرکزی. pp. 451&453.
- ↑ سیستانی، ایرج افشار، مقدمهای بر شناخت: ایلها، چادرنشینان و طوایف عشایری ایران (جلد دوم)| صفحه 916-917 چاپ (1366).
- ↑ افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. 309.
- ↑ نقیب زاده, احمد (2000). دولت رضا شاه و نظام ایلی. p. 72.
- ↑ افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. 87.
- ↑ رشید، شهمردان. تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان. تهران. (1360). ص 125.
- ↑ جهانی، کرن, اگنس، کارینا (2022). بلوچ و دیگران، دیدگاههای زبانی، تاریخی و سیاسی-اجتماعی در مورد پلورالیسم در بلوچستان (به انگلیسی). دانشگاه کمبریج. p. 248. ISBN 3-89500-366-2.
- ↑ جهانی، کرن, اگنس، کارینا (2008). بلوچ و دیگران، دیدگاههای زبانی، تاریخی و سیاسی-اجتماعی در مورد پلورالیسم در بلوچستان (به انگلیسی). Reichert Verlag. p. 248. ISBN 978-3-89500-591-6.
- ↑ افشار, ایرج (1992). بلوچستان و تمدن دیرینه آن. p. 376.
- ↑ احیاء الملوک، تهران. (۱۳۴۴). ص 189،506.
- ↑ ستوده،, منوچهر (2004). Iḥyāʼ al-mulūk. شرکت انتشارات علمى و فرهنگى،. ISBN 9789644455681.
- ↑ ابوبکر احمد بن محمد بن اسحاق همدانی. البلدان، تهران. (1383).
- ↑ افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. 451.
- ↑ دبیر سیاقی, ، سید محمد (2000). کشف الابیات شاهنامه فردوسی. p. 566.
- ↑ شاهنامه فردوسی. 1960. p. 188.
- ↑ وداد, فرهاد (2008). دیدگاه انگارشی بر شاهنامهٔ فردوسی. p. 253.
- ↑ احمدی, حمید (1999). قومیة و قومگرایی در ایران از افسانه تا واقعیت. p. 268.
- ↑ Ahmady, Kameel (2013). From Border to Border Research Study on Identity and Ethnicity in Iran. Avaye Buf. ISBN 9788794295314.