طایفه تمندانی یا تمیدانی (به بلوچی: تمندانی) یکی از طوایف بلوچ است که در یک دوره طولانی از حاکمان سرحد بوده‌اند.[۱] محل سکونت این طایفه در بلوچستان شهر خاش و منطقه تمندان در دامنه کوه تفتان است.[۲]

طایفه تمندانی
مناطق با جمعیت چشمگیر
سیستان و بلوچستان
زبان‌ها
بلوچی، اوستایی
دین
اسلام
قومیت‌های وابسته
بلوچ

عمده طوایف بلوچ از روی اسم جدشان یا منطقه زیستشان نامگذاری می‌شوند.[۳] افراد منتسب به این طایفه با نام فامیلی کُردی و کُردی تمندانی شناخته می‌شوند.

تاریخ

ویرایش

فیروز شاه و ادرو شاه تمندانی یکی از اجداد طایفه تمندانی تا دوران سلسله صفوی حاکم سرحد بودند.[۴]

 
سنگ بارگاه فیروزشاه تمندانی

طایفه تمندانی از ساکنان سرحد بوده و در روزگار قدیم پیرو آیین زرتشت بوده‌اند. همجنین علاوه بر تکلم به زبان بلوچی به به گویشی از زبان فارسی باستان که برگرفته از زبان اوستا است. صحبت می‌کنند.[۵][۶]

در کتاب تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان نوشته رشید شهمردان از حضور شماری از زرتشتیان در تمندان که بین زاهدان و خاش واقع است گزارش بعمل آمده است.[۷]

به گفته کارینا جهانی زبان‌شناس و ایران‌شناس سوئدی، استاد دانشگاه اوپسالا و رئیس بخش زبان‌های ایرانی، طوایف بلوچ ساکن در کوه تفتان در گذشته پیرو آیین زرتشت بوده و به همین علت گویش پارسیوانی که یکی از گویش‌های زرتشتی و اوستایی است را حفظ کرده و علاوه بر زبان بلوچی به آن تکلم می‌کنند.[۸][۹]

ایرج افشار در کتاب بلوچستان و تمدن دیرینه آن با اشاره به تعدادی از طوایف بلوچ که هنوز سنت‌های پیش از اسلام را حفظ کرده و به آن پایبند هستند، از جمله سوگند نال (نوعی سوگند برای اثبات بی گناهی با عبور از آتش) بازمانده از دوران باستان و سیاوش که در میان بلوچ‌های اطراف تفتان رایج است و علاوه بر به زبان بلوچی به گویش پارسیوانی نیز صحبت می‌کنند.[۱۰]

در کتاب احیاء الملوک از سرداران طایفه تمندانی از جمله میر عبدالعلی، میر افضل و میر سهراب که حاکمان سرحد بوده‌اند نام آورده شده است.[۱۱]

امیرافضل در تمندان صاحب استقلال و حکومت بود و امیرعبدالعلی تمندانی که کدخدای موروثی سرحد تا مدت ها بر آن منطق حکمرانی می کرد. میرعبدالعلی سه فرزند داشت. فرزند بزرگ وی میرعارف نام داشت. و همچنین میرافضل و میر سهراب دو فرزند دیگر وی بودند.[۱۲]

پیشینه نام تمندان و ساکنان آن به قرون اولیه بازمی‌گردد که ابن فقیه همدانی در کتاب البلدان[۱۳] از نام دمندان که در کنار رشته کوهی بین بلوچستان و کرمان است ذکر کرده است.[۱۴]

در شاهنامه فردوسی اشاره به کوه بلوچ شده[۱۵][۱۶] که منظور کوه تفتان و ساکنان آن می‌باشد[۱۷] که از متحدین ساسانیان به‌شمار می‌آیند[۱۸] و تمندانی‌ها بخشی از بلوچ‌های آن دوره بوده‌اند.

کریم بخش تمندانی از فعالان سیاسی اجتماعی بلوچ است که فعالیت وی در زمینه حقوق بشری مردم بلوچ می باشد.[۱۹]

تیره‌های طایفه تمندانی

ویرایش

تیره‌های طایفه تمندانی عبارت‌اند از: غلامشاه زهی، غلامحسین زهی، عجب زهی، نرونی، تمینی، کریم داد زهی و دادشاه زهی.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. ۷۴.
  2. وودز, جان ای. (2006). تاریخ و تاریخ‌نگاری آسیای مرکزی. pp. 451&453.
  3. سیستانی، ایرج افشار، مقدمه‌ای بر شناخت: ایل‌ها، چادرنشینان و طوایف عشایری ایران (جلد دوم)| صفحه 916-917 چاپ (1366).
  4. افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. 309.
  5. نقیب زاده, احمد (2000). دولت رضا شاه و نظام ایلی. p. 72.
  6. افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. 87.
  7. رشید، شهمردان. تاریخ زرتشتیان پس از ساسانیان. تهران. (1360). ص 125.
  8. جهانی، کرن, اگنس، کارینا (2022). بلوچ و دیگران، دیدگاه‌های زبانی، تاریخی و سیاسی-اجتماعی در مورد پلورالیسم در بلوچستان (به انگلیسی). دانشگاه کمبریج. p. 248. ISBN 3-89500-366-2.
  9. جهانی، کرن, اگنس، کارینا (2008). بلوچ و دیگران، دیدگاه‌های زبانی، تاریخی و سیاسی-اجتماعی در مورد پلورالیسم در بلوچستان (به انگلیسی). Reichert Verlag. p. 248. ISBN 978-3-89500-591-6.
  10. افشار, ایرج (1992). بلوچستان و تمدن دیرینه آن. p. 376.
  11. احیاء الملوک، تهران. (۱۳۴۴). ص 189،506.
  12. ستوده،, منوچهر (2004). Iḥyāʼ al-mulūk. شرکت انتشارات علمى و فرهنگى،. ISBN 9789644455681.
  13. ابوبکر احمد بن محمد بن اسحاق همدانی. البلدان، تهران. (1383).
  14. افشار, ایرج (1991). عشایر و طوایف سیستان و بلوچستان. p. 451.
  15. دبیر سیاقی, ، سید محمد (2000). کشف الابیات شاهنامه فردوسی. p. 566.
  16. شاهنامه فردوسی. 1960. p. 188.
  17. وداد, فرهاد (2008). دیدگاه انگارشی بر شاهنامهٔ فردوسی. p. 253.
  18. احمدی, حمید (1999). قومیة و قومگرایی در ایران از افسانه تا واقعیت. p. 268.
  19. Ahmady, Kameel (2013). From Border to Border Research Study on Identity and Ethnicity in Iran. Avaye Buf. ISBN 9788794295314.