طایفه گشتاسبی
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
'طایفه گشتاسبی مردمانی از قوم لر و از طوایف ایل دشمن‌زیاری بوده که ابتدا پیروان آیین زرتشتی بوده و در دوران حکومت شاه عباس صفوی در شهر اصفهان ساکن و از پیروان مذهب تشیع و سران طایفه از نزدیکان شاه عباس صفوی بوده‌اند که در زمان به قدرت رسیدن نادر شاه افشار به اجبار به فارس کوچانده شده و در نزدیکی شیراز کنونی ساکن شده‌اند. در زمان حکومت کریم خان زند که شهر شیراز، پایتخت ایران بوده‌است خوانین این طایفه از نزدیکان و امرای سپاه کریم خان بوده‌اند که طی اختلاف بوجود آمده و کدورتی که کریم خان از آنها داشته به مناطقی از استان کهگیلویه و بویراحمد کنونی کوچانده شده‌اند. بازماندگان این طایفه هم اینک در مناطقی از استان‌های اصفهان، فارس (نورآباد ممسنی)، کهگیلویه و بویراحمد (گچساران ،چرام، باشت، خان‌احمد، خیرآباد، باباکلان) و بوشهر سکونت دارند. در دوره صفویه، گشتاسبی‌ها به دلیل اعتقاد به مذهب شیعه، از وفادارترین حامیان صفویه بودند و سلاطین صفوی نیز از آنان حمایت می‌کردند، اما نادرشاه، پس از به قدرت رسیدن، گشتاسبی‌ها را به فارس کوچاند که در جریان این کوچ برخی از گشتاسبی‌ها در منطقه چرام (قلعه کَرَّ) و برخی دیگر در منطقه خیرآباد (قریه گراب) ساکن شدند.