عبدالله بن محمدبن صالح معروف به عبدالله سگزی یا سجزی حاکم هرات بود که در جنگ پیش آمده بین او و برادرانش با یعقوب لیث صفاری، عبدالله با شمشیر صورت یعقوب را زخمی کرد.

عبدالله سگزی
عبدالله سگزی
سلطنتصفاریان
درگذشتهشادیاخ در نیشابور
نام کامل
عبدالله بن محمد بن صالح
دودمانصفاری

در زمان فتح و قدرت یعقوب، عبدالله و برادرانش مجبور می‌شوند از سیستان فرار کنند و به محمدبن طاهر در نیشابور پناه ببرند. یعقوب به محمد بن طاهر نامه نوشت و خواستار تسلیم عبدالله و برادرانش شد، اما محمد بن طاهر این کار را نکرد.[۱]

از طرفی یعقوب بعد از پیروزی‌هایی که در هرات و فارس و افغانستان امروزی داشت، تصمیم به جنگ باامیر طاهری را گرفته بود. پس این ماجرا را بهانه‌ای قرار داد و به سمت نیشابور رفت.[۲]

با شنیدن خبر لشکرکشی یعقوب به نیشابور، عبدالله سجزی به دامغان گریخت و بعد از آن به گرگان و متحد حسن بن زید علوی شد.[۳][۴]

براساس روایاتی در تاریخ سیستان ذکرشده، مرزبان طبرستان عبدالله را تسلیم یعقوب کرد و این چنین او کشته شد.[۵] و از طرفی دیگر گفته شده که عبدالله سجزی بعد از فرار به گرگان درگیری با لشکر یعقوب که ۴۰ هزار نفر آن‌ها کشته شدند، همراه با برادرانش به ری پناه برد.

یعقوب طی نامه‌ای تهدیدآمیز از حاکم ری خواست که آن‌ها را تسلیم کند و این چنین شد که یعقوب آن‌ها را همراه خود به محله شادیاخ در نیشابور برد و در آنجا به ۴ میخ آهنی کشید.[۶][۷]

پانویس ویرایش

  1. باستانی پاریزی، محمدابراهیم (۱۳۷۷). یعقوب لیث. تهران: نشرعلم. صص. صفحه ۳۲۶٬۳۲۷. شابک ۹۶۴-۴۰۵-۳۴۱-۹.
  2. زرین کوب، عبدالحسین (۱۳۷۹). تاریخ ایران از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان. تهران: انتشارات امیرکبیر. صص. صفحه ۱۰۰–۱. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۳۰۲-۶.
  3. کولایی، واردی (۱۳۸۹). تاریخ علویان طبرستان. انتشارات دلیل ما. صص. صفحه ۷۵.
  4. باستانی پاریزی، محمد ابراهیم (۱۳۷۷). یعقوب لیث. تهران: نشرعلم. صص. صفحه ۳۴۱. شابک ۹۶۴-۴۰۵-۳۴۱-۹.
  5. زرین کوب، عبدالحسین (۱۳۷۹). تاریخ ایران از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان. تهران: انتشارات امیرکبیر. صص. صفحه ۱۰۱. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۳۰۲-۶.
  6. زرین کوب، عبدالحسین (۱۳۸۷). تاریخ ایران بعد از اسلام. انتشارات امیرکبیر. صص. صفحه ۵۳۰.
  7. باستانی پاریزی، محمد ایراهیم (۱۳۷۷). یعقوب لیث. تهران: نشرعلم. صص. صفحه ۳۵۴. شابک ۹۶۴-۴۰۵-۳۴۱-۹.

منابع ویرایش